24
De strenge winter
van 1929 kende
qua ijspret geen
beperkingen. Hier
Kees Cath (links)
en Jaap Hepkema
in de starthouding
bij de Prins Hen-
drikbrug (Collectie
Mr. K.J. Cath)
werd geëvacueerd per trein over Duits
grondgebied. Die trein is door geallieerde
vliegtuigen beschoten, waarbij Jans moe
der is omgekomen. Jan Dosker is later
burgemeester van Dongen geworden.
Naast nummer 23 woonde chirurg De
Bloeme. Zijn vrouw -het echtpaar was kin
derloos- is heel actief geweest in het Rode
Kruis, afdeling Friesland. Friesland lever
de toen het hoogste aantal bloeddonors.
Dan kwam de familie Sprock, die later de
sportzaak De Krokodil had op de hoek van
Nieuwestad en Weerd. Tijsma, de kanton
rechter, woonde twee huizen verder. Tus
sen Sprock en Tijsma woonde de bekende
zeiler-tandarts Van der Meer. Oorspron
kelijk was hij arts, maar om meer tijd
te hebben voor het wedstrijdzeilen in de
zevenmeter-tien met De Li, genoemd naar
zijn vrouw, werd hij tandarts. Vanwege de
vele artsen die er woonden werd de Wil
lemskade ook wel de martelaarsgracht
genoemd. Aan de overkant woonde ook een
arts, Nierstrasz en daar was de vrachtre
derij Stanfries gevestigd. In de crisis van
de jaren dertig van de 20ste eeuw ging de
Stanfries ten onder. De directeur, Rom
Colthof is toen in verzekeringen gegaan.
De Hepkema
Aan de overkant van de Prins Hendrik
straat, naast kleermaker Ibelings, woonde
mr. Mindert Hepkema. Hij was niet alleen
deken van de Orde van Advocaten, maar
ook eigenaar van het Leeuwarder Nieuws
blad en het Nieuwsblad voor Friesland
in Heerenveen. De krant die drie keer
per week verscheen -boeren hadden niet
genoeg tijd om elke dag een krant te lezen-
werd De Hepkema genoemd. De bekende
politicus Vondeling heeft na de oorlog de
kans gegrepen om de Friese pers in soci
alistische handen te krijgen onder het
motto 'perszuivering'.
In 1912 had Hepkema de Elfsteden
tocht gereden met dertig deelnemers. Hij
is jaren voorzitter geweest van de Elfste-
denvereniging. Met hem en zijn zoon Jaap
reed ik het elfsteden-p arcours in enkele
dagen om te zien of het betrouwbaar was.
Als laatste bewoner van de Willemskade
zuidzijde noem ik nog de boterhandelaar
Roel Buisman. Zijn vrouw was een voor
uitstrevend lid van de gemeenteraad van
Leeuwarden. Mijn vader zat met Buis
man in de armenkamer, de voorloper
van de sociale dienst. Er werd op dinsdag
vergaderd in de Haniasteeg over aanvra
gen voor ondersteuning. De Buismannen
hadden een woonschip in het Pikmeer.
Op zondagavond kwamen zij in een open
motorboot, zij achterin en de chauffeur
aan het roer, aanvaren bij hotel Oostergoo
waar hun auto stond. Buisman was ook
voorzitter van zeilvereniging Oostergoo.
Bij de viering van een jubileum van de ver
eniging mochten bij hoge uitzondering de
vrouwen meevaren. Aan het slot van het
palingdiner in hotel Oostergoo dankte één
van de dames en stelde voor dit vaker te
doen. Hoffelijk antwoordde de voorzitter
'een goed idee mevrouw, bij het volgende
honderdjarig bestaan doen wij het weer.'
In 1911 promoveerde Inne Geert Cath, hier
gepotretteerd met zijn paranimphen Dr. Mel-
chior, met baard, destijds huisarts in Oudewa
ter, en Mr. Jan van Heusde
(Collectie Mr. K.J. Cath)
en de veemarkt. De vele kroegen aan de
Lange Marktstraat waren meest alleen
op vrijdag open als er veemarkt was. Mijn
vader had die dag veel patiënten uit de
provincie. De Willemskade lag vol met
schepen die koeien aanvoerden; het geloei
was niet van de lucht. Twee brugwachters
bedienden de Prins Hendrikbrug. Met
Span, die de brug met handkracht open
draaide, mochten wij meedraaien. Op de
andere hoek van Sophialaan-Willemskade
woonde advocaat Boon, die naar Den Haag
verhuisde toen hij in de politiek ging. In
zijn huis kwam later de Kamer van Koop
handel. Daarnaast woonde dokter Schreu-
der. Zijn zoon was arts in Beetsterzwaag.
Richting Beursbrug woonde aanvankelijk
naast ons Wittop Koning, internist. Hij
trad in dienst van het Haagse ziekenfonds
De Volharding. Dat werd niet door zijn
collega's gewaardeerd: dienstverband voor
een arts paste niet. Zijn opvolger was Nico
Samsom. Mijn moeder werd in de oorlog
zijn buurvrouw. In september 1944 ver
leende mijn moeder onderdak aan een jon
ge vluchteling uit Roermond, Jan Dosker.
Een deel van de bevolking van Roermond
