De segen fan Ype Schaaf
Leovtt^
ca»;
26
ze rekening moest houden met afsluiting
voor een paar dagen, een week of nog lan
ger. Reden om haar schoonzoon Wilhelm
Singendonk naar de firma Van Erp te stu
ren om in allerijl een tweede petroleumstel
aan te schaffen. De gemeente wilde op deze
wijze druk uitoefenen op de bouwfïrma.
De bewoners voelden zich gegijzeld, maar
dat zou nog erger worden, want het con
flict spitste zich toe. Er kwam een grens
scheiding tot stand in augustus, waardoor
inderdaad de bouw tot stilstand kwam. Er
werden in dubbele rij paaltjes geplant met
een afrastering van prikkeldraad. Ze wer
den zelfs geverfd, want zo grondig werkte
men toen. Het meest opmerkelijk vond de
oude mevrouw Visser echter het feit dat
een veldwachter toezicht hield op de nale
ving van deze maatregel. In de gemeen
teraad is natuurlijk veel gesproken over
deze situatie. Omdat een en ander nogal
'gevoelig lag' werd voorgesteld de proble
matiek te behandelen in een besloten deel
van de gemeenteraadsvergadering van
12 september 1933. Om het Leeuwarder
gelijk te halen moest een rechtsgeding
worden ingesteld, waarna de afrastering
weer kon verdwijnen.
In november 1940 verzocht Leeuwar
den opnieuw om grenswijzigingen met
Leeuwarderadeel en had nu succes bij
Binnenlandse zaken, maar het duurde
nog tot 1 januari 1944 totdat het zuidelijk
deel van de stad en de dorpen Lekkum
en Miedum bij de gemeente Leeuwarden
werden gevoegd. Inmiddels is dit stuk van
de Lekkumerweg van naam veranderd in
Verzetsstraat, de auto's, bussen en veewa
gens denderen al jaren niet meer door de
straat, die nu alleen nog de hoofdverbin
ding met de stad vormt voor fietsers. Het
eerste deel van de wijk, die in de jaren zes
tig tot stand kwam is na veertig jaar reeds
gesloopt en wacht op de uitvoering van een
ambitieus bouwplan met waterpartijen in
verbinding met de Ee. Een verbeterplan
voor het noordelijk deel verkeert in de ont
werpfase. Het kan verkeren.
Jakob Vellenga
Ype Schaaf sal mij nooit weer opbelle. Soa-
wat de laaste keer dat ie belde gong ut om
de beeldengalerij fan oud-burgemeesters
van Liwwadden. Suu Schönhardt de NSB
burgemeester in de besettingsjaren daar
oek inpasse? Dat was een fatsoenlijke man
weest, waar niet feul kwaads over bekend
is. Ik had so mien beswaren en Ype lei em
daar foor sien doen gauw bij del. Hij had in
'e oorlog op ut gymnasium in de klas sitten
bij een soan fan Schönhardt en se hadden
nog nou en dan kontakt.
Ype woande as jonge in de Breedstraat
bij de fïswinkel fan sien fader. Fooral op
Frijdag had ie een soad roomse klanten en
folgens fader Schaaf had sien soan deur
hun geld foor domenee lere kennen.
De Breedstraat: hartsje binnenstad, hartsje
Joadewiek. Het Joodse leven in de Leeuwar
der binnenstad is de ondertitel van Schaafs
angriepende boekje: Goeie schoure trei-
fene schoure. Ype het de Joaden ophalen en
futfoeren sien; jaren later praat ie met een
overlevende: Barend Cohen. Se hewwe fast
Liwwadders praten soa as Ype en ik dat
oek deden. Mar selfs hij is stil wudden.
Ds. Ype Schaaf (1930-2003)
Twee keer hewwe wij nauw samenwerkt.
In 1992/93 begon Ype an sien boek Laar
zen op de Lange Pijp. Hij had een ploegje
meensen om em heen 'ter begeleiding' bij
sien ferhaal over onze stad tussen 1940 en
1945. Om de soafeultied kwamen we in
de Hofwyck bij mekaar om over Ype sien
'periodieke Produksje' te praten. Daar
leefde dat ouwe Liwwadden uut de 30-er
jaren en de oorlogsjaren weer op. Fooral
de oek al sturven Taco van der Veen (de
bekende oud-fersetsman) had sien slinger,
soa as ie faak teugen mij sei.
Schaaf woonde toen al in Dokkum, mar
goed, dat was dichter bij Liwwadden as
Afrika, maar daarover en andere saken uut
sien leven hewwe anderen wel skreven.
Ik denk natuurlijk oek an het end fan ut
Kleine Krantsje en ut afskied fan Fenno
Schoustra. Weer binne Ype en ik met een
stuk of wat anderen een keer of wat bij
mekaar weest. O, soa gesellig. Schaaf praat
te sien ouwe buuijonge Cor Boonstra en
de oud-journaliste Ria Bremer in een ere-
kommitee. Se was ommers as Ria Sitskoorn
hier op de Meisjes HBS weest. Die afskeids-
resepsie fan Fenno was een machtig feest
fan herinneringen en herkenning, met een
mooi nusje ouwe 'stamboek-Liwwadders'.
Daar is Ype Schaaf sont kort niet meer bij.
Hij sal mij nooit meer opbelle en dus sal
ik oek ut slot fan sien gesprek niet meer
hore. Dat gong soa: "We stoppe mar, der is
meer te doen. De segen!"
En ik piel mar wat deur sonder de segen
van Ype.
