18
santé groep die uit zeven volwassenen en
vier kinderen bestond.
In het volgende voorjaar werd in de
toneelzaal een bescheiden rolschaatsbaan
aangebracht, waarvan iedereen tegen een
geringe entreeprijs gebruik kon maken.
In Amerika waren dergelijke skating
rinks erg populair, maar in Leeuwarden
bleek het succes gering, zelfs toen beslo
ten werd tijdens enkele zondagen het
rolschaatsen af te wisselen met dansen.
De doorlopende benedenzalen, die als
gelagkamer, biljartzaal en restauratie
dienst deden, waren inmiddels zo rijke
lijk met groene en bloeiende planten ver
sierd, dat de eigenaar in advertenties zijn
zaak met enige trots als 'Leeuwardens
Krasnapolsky' aanprees. In de zomer van
1910 werd zelfs de grote bovenzaal op
originele wijze tijdelijk omgetoverd tot
een Japanse bloementuin, waar rustig
van een geurende kop thee en heerlijk
banket kon worden genoten. Bovendien
werd er tijdens de kermisperiode nog
een bescheiden dansplein ingericht.
Volgens een verslaggever 'een eldorado
voor jongelui die eens een rustig zitje
verlangen na een tijdlang op de kermis
geroezemoed te hebben'.
Ongeruste stadsgenoten
In februari 1908 zorgde een advertentie
met de tekst 'Inkwartiering kan worden
uitbesteed voor tachtig cent per persoon
plus het biljet, in Hotel Centraal' voor
enige consternatie. Verontruste lezers
belden naar de krant, bang dat
er ernstige ontwikkelingen dreigden.
Het bleek echter om een wervende aktie
van hoteleigenaar De Jong te gaan.
In maart moesten de nieuwe landver-
dedigers zich melden in de Beurs om te
horen bij welk wapen ze waren ingedeeld.
Degenen die in vergelegen plaatsen in
Friesland woonden en zich moeilijk op
tijd konden melden, kwamen al een dag
tevoren. Op het stadhuis kregen ze een
biljet met het adres van de burger die
hen die nacht logies zou moeten bieden.
Volgens rooster en naar financiële draag
kracht waren de ingezetenen namelijk
verplicht een of meer van deze jongelui
voor een nacht te herbergen tegen een ver
goeding van tachtig cent. Wie geen zin of
gelegenheid had de toegewezen personen
onderdak te geven mocht dit ook op ande-
tiQTBTh „OTCNTRAAL".
^jicrpli.i llrlt-V uót.5lrlllilj)*i| -
3 H-,f: ï-trfuujr, tfttèL taa u jurr. iiinzti.
w Matiriêe's
m VnjüEj 19, Zrtsrtajj 24 wn Haiziau 22 Juli.
EnfrJh* S'fi «*«II
PfiflS-COÜHAilT.
BOVENZAAL - HOTEL CENTRAAL
Jfcfi lürtïlnfc wr iardspiwlwi |fcHmi1*n™*J| f ft_7ft
Yj - - -I>-— CLxHI
Vi-rbmul'': i - - «l^n - ft40
HphpIji-- mrt flccaU*™ - n.2*
VlKsefa Hhw - n.ï*
r tiatiüw - H14
Rtan'.Unb IUP| lil Ml idl^TI - 0 l.>
Km U.ri> 7.UIMTlieu 0 J*
Kfeitnrteu 4.3K
l-S^r Kift- |n:r jbIbk.0.10
IV fl Tl II K&T I 1 'j'.lb
DrfiimJiMMT i i 3.13
ijrüiijp.J'.- p«r tiqiJilispri ftiiU
Jcacr® - J. L'J
h^iüïpitTTn u. LU
C^iiu1' - t'-L6
VQa V3 - UW
Iliiuqri -- 4.
Njifc-ra pjsï - ü.ïft
U» jMlie n*°
Ukr.u«* - giu
Van HmiiMl'S OhOU [MC lïwii - w* - n.p»,
VmJ''.v Ij
3". DÉ-lriS
on J. Hit.»*» nMiirjji
Prijslijst voor etenswaren en drank van Hotel
Centraal, 1895
re wijze regelen, maar moest de meerdere
kosten zelf betalen. Dit kon dus bij Hotel
Centraal tegen bijbetaling van tachtig
cent, zodat de uitbater van dit hotel, na
inlevering van het biljet, toch nog een gul
den zestig per logies had verdiend.
Nette bediening en prima consumptie
In maart 1911 werd het hotel overgeno
men door Wiert Verdries en verdween de
oorspronkelijke naam. Als Hotel Verdries
werd het bedijf echter op dezelfde voet
voortgezet en bleven tal van vereniging
en daar hun bijeenkomsten houden. Ook
danslessen -op de zondagmiddag voor
vijftien cent per les- en balavonden, nu
zelfs ook op donderdagavond, vormden in
het winterseizoen een belangrijk onder
deel van het gebruik van de bovenzaal.
Deze eigenaar hield het echter niet lang
vol en vertrok in juni 1913 naar Noord-
Amerika, nadat de zaak was overgedaan
aan Cornelis Nienhuis, afkomstig uit het
Groninger Winsum. Met de leuze 'Het
oude ging heen. Het nieuwe vangt aan'
liet deze in een advertentie weten dat
hij op 21 mei 1913 zijn Hotel-Cafe-Res-
taurant Metropole opende en voor nette
bediening en prima consumptie zorg zou
dragen. De nieuwe uitbater had echter
ook andere plannen voor het gebruik van
de bovenzaal. De grote belangstelling die
de rondtrekkende bioscoopvoorstellingen
van Alfred Freres en Alex Benner steeds
wisten te wekken, bracht Nienhuis op
het idee een bioscooptheater te beginnen.
Na een aanvankelijke weigering kreeg
hij na negen weken alsnog de gevraagde
vergunning en in allerijl werd in de
inmiddels vernieuwde toneelzaal een
projectiedoek gespannen. Nog voor de
kermisperiode konden in de eenvoudig
ingerichte zaal met zitplaats voor ruim
tweehonderdvijftig bezoekers, op 11 juli
1913 de eerste films worden vertoond.
Via een brede trap bereikte het publiek
de filmzaal, waarvan zowel de verlichting
als de electrische ventilatie aan alle eisen
voldeed.
Geen prikkelfilms,
maar gratis consumptie
'Geen sensatie! Geen prikkelfilms!
Onovertrefbaar stilstaande beelden.
Groot projectiedoek' lieten advertenties
weten en zo kon het publiek van donder
dag tot zondagavond genieten van films
als De geheimzinnige man en Irma of de
gevaarlijke vlucht, meestal gevolgd door
een komische film of natuurbeelden.
Soms was de toeloop kennelijk minder
groot en ontving elke bezoeker, bij een
entreekaart van minstens vijfentwintig
cent, een gratis glas bier of een andere
consumptie ter waarde van tien cent.
Vanaf 5 november probeerde exploitant
Nienhuis het eens met een heel bijzon
dere film over de grote Frans-Duitse oor
log die in 1870/1871 heel West-Europa
in spanning had gehouden. De filmbeel
den kwamen, volgens de in Leeuwarden
wonende oud-strijder uit die oorlog de
heer S. Baumann, volledig overeen met
de werkelijkheid. Deze strijder was zelfs
enkele avonden tijdens de voorstelling
aanwezig om belangeloos aan het publiek
alle gewenste informatie te geven.
De vertoning was een succes en de
recensent van de krant schreef ondermeer
LeovtfLc2
ca»;
