10 Jarig, Griet en Doe Haasdijk achter Ruysdael- straat 25 Collectie J.W. Suurendonk Jan Paardenkoper, compon ist, dirigent van het Stedelijk Orkest en oprichter van het Sympho- nie Orkest Leeuwarden te hier en daar potjes en vaasjes neer om het vocht uit de blaasinstrumenten op te vangen. De kinderen gingen de straat op en daarna werd er flink gere peteerd. Veelal speelde men marsen van toen bekende componisten, maar Jarig was zelf ook handig met de pen en arrangeerde en orkestreerde populaire pianostukken. Deze leerschool kwam hem later nog van pas. De familietraditie getrouw leerde Jarig zijn drie kinderen een instrument bespe len en het bleek dat zijn dochter Doe het meeste talent had en zo goed cello speelde, dat ze als 17-jarige in 1917 werd gevraagd lid te worden van de Orkest-Vereeniging van Leeuwarder Musici. Dit orkest stond onder leiding van de toen bekende musicus en organist van de Grote Kerk Jan Paar dekoper. Door zijn ervaring met blaas instrumenten werd vader Jarig af en toe gevraagd om met zijn tuba bij te springen. De conflicten in het orkest en de daarop volgende ontslagname van Paardekoper in 1919 zijn door Theo Lambooij beschre ven in het boekje Van Schutterij tot Frysk Orkest. De steun die Jarig Haasdijk toen gaf aan de geplaagde dirigent hebben de vriendschap tussen beide gevestigd en deze bleef tot het plotselinge overlijden van Paardekoper in 1931. Doe Haasdijk had ondertussen haar cello verwisseld voor een carrière als alt zangeres. Samen met organist Paarde koper gaf zij vele concerten in de Grote Kerk. In 1923 componeerde Jarig Haas dijk een operette genaamd Yn't Wetter- lan en Oan 't Sudersé-stran op woorden van G.L. van der Zwaag en later werd bij R. van der Velde zijn zangpotpourri Helje op uitgegeven. Paardekoper maakte veel gebruik van Jarig voor het orkestreren van zijn composities en het daarna uit schrijven van de verschillende orkest partijen. In die periode schilderde Jarig ook regel matig met olieverf. Vooral landschappen en zeegezichten hadden zijn voorkeur, hoe wel gezegd moet worden dat hij nooit een artistiek niveau bereikte dat hem de status van beeldend kunstenaar zou geven. Hij bleef de gedegen vakman. De meeste schil derijen zijn bewaard en in mijn bezit. De familie was inmiddels verhuisd, eerst naar Hollanderdijk 29 en daarna naar Schrans 2, boven slager Adema. Zelfstandig glazenier Bij de firma Van der Meulen had Jarig zich ontwikkeld tot allround glazenier, die alle kneepjes van het vak kende. Vrij zeker heeft hij meegewerkt aan de restauratie van de kerkramen van de Nederlands Hervormde Kerk te Warten in 1925 door het glasatelier van Van der Meulen. Eind twintiger jaren besloot Jarig Haasdijk voor zichzelf te beginnen als glazenier. Tesamen met zijn dochter Doe, die zangles gaf en een goede stu dieruimte zocht, liet hij 1929 aan de Ruysdaelstraat twee woningen bouwen op de nummers 23 en 25 met daar tussen een grote garage. Deze garage werd zijn atelier en hier was Jarig dagelijks bezig met het maken en res taureren van glas in loodramen. Hij kreeg opdrachten van particulieren voor het maken van ramen en soms werkte hij voor de firma Martin de Boer. Hier haalde hij ook wel zijn materialen; als kleine jongen ben ik een aantal malen met hem mee geweest om een bestelling te doen op de Tuinen 8. Een bron van inkomsten was verder het maken van gebrandschilderd glas als vensterdeco ratie, de zogenaamde hangertjes. Een van de nieuwbouw-opdrachten die hij naast een aantal restauraties ontving was het maken van een raam boven de ingang van de nieuw te bouwen MTS aan de Molenstraat. Het ontwerp was van de oud-leerling W. Bakker. De MTS werd op 23 januari 1936 offi cieel in gebruik genomen in aanwezig heid van prinses Juliana. Een ongeluk kig bombardement door de geallieerden in de laatste oorlog, die door de schoor steen van de machinehal de school voor een fabriek aanzagen, werd het raam gedeeltelijk beschadigd. In 1946 is het door Jarig Haasdijk hersteld en is het daarna opnieuw geplaatst. Een mooie opdracht kreeg Jarig in 1941-1942: de restauratie van vier ramen van de Nederlands Hervorm de Kerk te Akkrum. Deze ramen zijn in 1762 gemaakt en geleverd door de gebroeders Thomas, Tjailing en Fedde Gonggrijp te Sneek. De restauratie werd uitgevoerd onder toezicht van dr. A. Wassenbergh, de toenmalige direc teur van het Fries Museum.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2004 | | pagina 13