12
Groep leerlingen van school 7 rond 1937gefotografeerd door 'Pinkje' Collectie Johannes Faber
Met zus Janny in de schoolbank Collectie Johannes Faber
Of het probleem nu was ontstaan om zijn
zusje Trijntje weet ik niet zeker meer,
maar hij raakte op een gegeven moment
aan het vechten met meester. Nou ja, als
je dat durft dan ben je toch wat! Jaren
later was ik met mijn gezin in Leeuwar
den te logeren en toog met mijn zoontje
naar de avondmarkt op de Nieuweburen.
En daar gingen we samen af op een patat-
kraam. En wie schetst mijn verbazing
toen ik daar, in keurige witte jas compleet
met wit petje, Sije Herrema als patatboer
ontdekte. We herkenden elkaar meteen.
En opnieuw had ik dat gevoel van ontzag:
die lange man in het wit in zijn eigen
patatkraam. 'Ah, Hannes, is dat dien
seun?' 'Ja, Sije, en hij mut een sakje petat!'
Op een goeie dag kwam Veenstra, de
fotohandelaar van de Voorstreek (beter
bekend als 'Pinkje' vanwege zijn gehandi
capte handen, waarmee hij overigens heel
erg goed kon omgaan) langs school en
maakte een foto in de in aanleg zijnde
Arendstuin. Van deze groep leerlingen
schieten mij de volgende namen te bin
nen: Reina Cartier, Fardo Timmer, Oedske
Maurits, Otto Jansen, Sjoerd (achter
naam niet meer bekend, maar wij noem
den hem Sjoerd bargebloed), en op de
tweede rij een beetje links van het midden
sta ik nog op dit winters plaatje.
In de vierde klas kreeg ik les van mees
ter Grilk, een toch wel bijzondere man
met, zoals we het 'bros' van nu toen noem
den, stiekelhaar en bijzonder gebruind.
Hij was afkomstig van een waddeneiland
en zijn eilandgevoel stak hij niet onder
stoelen of banken. Hij schreef er ook jon
gensboeken over onder zijn pseudoniem
C. Goudriaan, zoals: Bob Ros en zijn vrien
den en Twee zeemansjongens. Deze boeken
gingen natuurlijk over de zee, over het
strandjutten en alles wat daarmee te
maken had. En net zo boeiend als hij had
geschreven kon hij er ook uit voorlezen,
wat hij dan ook geregeld deed.
Mamasjeu, de meisjes bukken
De zesde klas was voorbehouden aan het
'Hoofd der School', in dit geval meester
Ehlhardt. Hij was niet alleen bij ons op
school bekend, want hij opende ook nog
als voorzitter van de Sinterklaascommis
sie elk jaar de toneelvoorstelling in de
Harmonie. Dan werd daar door het onder
wijzend personeel een bekend sprookje
Le0Va.V3tA.1t
