'Een sieraad voor Leeuwarden', de renovatie van de
Hollanderwij k
25
Femke Knoop De Hollanderwijk, welke Leeuwarder kent hem niet? Nu is deze karakteristieke
buurt beschermd stadsgezicht en rijksmonument, maar het scheelde weinig of er
was helemaal niets meer over van de Hollanderwijk. In de jaren zeventig moesten
de Hollanderwijkers er alles aan doen om hun wijk te behouden.
Afbreken, het liefst binnen vijfjaar. Dat is
het oordeel dat dr. ir. H. Priemus en
W. Revet in 1969 vellen over de Hollander
wijk. Het belang van een goed renovatie
beleid houdt de gemoederen bezig in de
politiek van de jaren '60. Als gemeente
kun je niet zomaar meer bulldozers inzet
ten om huizen uit de weg te ruimen en
een likje verf is geen woningverbetering.
De gemeente Leeuwarden is zich hier
van bewust en geeft opdracht voor een
onderzoek naar de kwaliteit van vooroor
logse woningen, buurten en wijken en de
voorkeuren en wensen van de bewoners.
Het resultaat is het zogenaamde Rapport
Priemus, dat als titel Het oude-woning-
bezit van Leeuwarden heeft. Zoals gezegd
komt de Hollanderwijk er niet goed vanaf:
'Het geheel is als woning zwak, waarbij
de keuken en het privaat onder de maat
zijn, en in feite niet meer kunnen worden
toegestaan,' schrijven Priemus en Revet.
Het rapport heeft grote gevolgen. De
gemeente Leeuwarden neemt de adviezen
uit het rapport over in haar beleid. De Hol
landerwijk komt terecht op een renovatie-/
amovatielijst en moet plaats maken voor
kantoren of nieuwbouw. In 1971 verwacht
de gemeente dat de woningen van de Hol
landerwijk nog hooguit tien jaar blijven
staan en in 1974 worden er zelfs al jaar
tallen genoemd waarin met de sloop zal
worden begonnen. Tussen 1978 en 1983
gaan de woningen plat.
Het rapport bepaalt niet alleen het
gemeentebeleid, maar het bepaalt ook
de houding van de Woningvereeniging
Leeuwarden (WVL). De WVL bezit de
woningen in de Hollanderwijk, maar veel
doen zij niet om die woningen te verbe
teren. Zij wacht alleen maar af totdat de
gemeente een besluit neemt. Intussen
knapt zij alleen nog maar kleine klusjes
op. Groot onderhoud is immers veel te
duur als de woningen binnenkort toch
worden afgebroken.
Onrust in de wijk
Alle geruchten zorgen voor veel onrust in
de Hollanderwijk. De bewoners willen niet
dat de wijk wordt afgebroken. Zij willen
graag in de Hollanderwijk blijven wonen,
omdat het goede en goedkope huizen zijn.
De saamhorigheid in de buurt neemt weer
toe dankzij de oprichting van het buurt-
comité in 1974. Dat comité organiseert
activiteiten zoals bingo, disco, buurt
feesten, optochten en clubs. Daarnaast
doet zij er alles aan om afbraak van de
Hollanderwijk te voorkomen. Het buurt-
comité richt daartoe een renovatiewerk
groep op, die wil aantonen dat renovatie
van de wijk mogelijk is. De werkgroep
verzamelt informatie, geeft een renova
tiekrant uit en schrijft brieven naar de
gemeente en de woningvereniging.
Het buurtcomité en de renovatiewerk
groep nemen ook contact op met het
Landelijk Ombudsteam Stadsvernieuwing
(LOS). Het LOS is het niet eens met de
MUfiUM- WEST
IJQE-PL/^ 1 KAAKl 2
lQiEEEMSC>-€Tü SCHVLltó*
De 'ideeënschets' met geprojecteerde kantoorgebouwen uit 1975 die zoveel losmaakte in
de Hollanderwijk
Uit: Archief Hollanderwijk
LcoVflLr^L4)t»k
