DE HOLLANDERWIJK
VOLKSWONINGBOUW
IN LEEUWARDEN
Leovar}
26
Omslag van het rapport van de Stichting
Moderne Architectuur Friesland (MAF)
uit 1980
conclusies van het rapport; er ontbreekt
nogal wat. Zo wordt niets gezegd over ver-
beteringskosten, ontbreekt een normering
en zijn de bewoners niet betrokken bij het
onderzoek. De stedenbouwkundige kwa
liteit van de wijk staat volgens het LOS
buiten kijf: 'De gebogen straatwanden,
de karakteristieke en ruime bouw van
de woningen, de groene dwarsstraten, de
duidelijke herkenbaarheid van de buurt
vormen even zoveel aspecten van een
buurt, die in stedenbouwkundig opzicht
uniek is te noemen.' Op grond daarvan is
renovatie zeker niet uitgesloten.
Overigens hebben de auteurs van het
rapport dat zelf inmiddels ook al door. In
een brief schrijft W. Revet in 1976: 'Op
grond van de gewijzigde regelingen en
mogelijkheden, maar vooral op grond van
de gewijzigde inzichten ten aanzien van
de betrokkenheid van de bewoners lijkt
mij een heroverweging van de eindconclu
sies zinvol en gewenst.'
De renovatiewerkgroep publiceert een
hele stapel rapporten. Het Hollander-
wijkrapport uit 1976 is het resultaat van
een onderzoek naar de mogelijkheden
voor renovatie. De conclusie is dat reno
vatie mogelijk is. Een jaar later doet de
renovatiewerkgroep onderzoek naar de
woonwensen en woonervaringen van de
buurtbewoners. De uitkomsten van die
enquête staan in een nieuw rapport, dat
eind 1977 uitkomt.
In diezelfde periode geeft de Hollander-
wijk samen met het buurtcomité van de
Oudindische Buurt ook een 'zwartboek'
over de Woningvereeniging Leeuwarden
uit. Volgens beide buurtcomités is de
woningvereniging 'een starre regenten
club zonder deskundigheid en visie'.
De structuur van de vereniging is sinds
1904 gelijk gebleven, huurders hebben
geen inspraak en de woningvereniging
neemt geen deel aan de voorbereiding
van de structuurschets Huizum-West.
De woningvereniging is het grootste
struikelblok op weg naar renovatie, zo
vinden de Hollanderwijkers. De voorzit
ter van de woningvereniging is het daar
absoluut niet mee eens. Hij is van mening
dat 'geen twintig procent van de huur
ders zich aangesproken zal voelen door
dit rapport' en dat 'Den Haag ons beleid
bevestigt, zelfs zouden de mensen van
het ministerie willen dat dit beleid verder
wordt uitgedragen.' De woningvereniging
doet het juist goed, want de huizen in de
Hollanderwijk zijn populair.
Inspraak voor de Hollanderwijk
De gemeente stelt in 1975 een ambtelijke
projectgroep in die het structuurplan voor
Huizum-West voorbereid. Dit houdt in dat
zij eisen opstellen waaraan het toekomsti
ge bestemmingsplan moet voldoen.
De projectgroep bepaalt niet alleen
de toekomst van de Hollanderwijk.
De buurtbewoners mogen zelf ook mee
praten over wat er met de buurt gaat
gebeuren. Afgevaardigden uit Huizum-
West en de leden van de projectgroep
komen samen in een contactgroep. Veel
ervaring is er nog niet op dit terrein, want
er wordt pas anderhalf jaar gewerkt met
deze vorm van inspraak en welke rol de
contactgroep precies moest gaan spelen
is nog niet erg duidelijk. En in hoeverre
moet de projectgroep rekening houden
met de inbreng van de contactgroep?
Na het overleg met de contactgroep biedt
de projectgroep vier mogelijkheden voor
de Hollanderwijk: renovatie, kantoren,
nieuwbouw of helemaal niets doen, waar
door de buurt op den duur zal verkrotten
en alsnog moet worden afgebroken.
Deze opties legt het buurtcomité vervol
gens voor aan de bewoners van de Hollan
derwijk tijdens informatie-avonden. Het
is duidelijk dat de buurtbewoners maar
één ding willen: renovatie. De project-
De bezetting van het gebouw van de Provinciale Directie Volkshuisvesting aan de
Sophialaan op 5 juni 1980
Foto: Paul Janssen in: Archief Hollanderwijk
LOL.*
