Li i QVCk^b LaJÊ
10
Leden van de jeugbende De Zwarte Panters op de Lange Pijp
lesteeg vertrokken de jongeren naar het
Zuiderplein waar Sikke Doele een pamflet
voorlas, met als sluitstuk: 'Vat de koe bij
de horens, breng hem naar het abattoir'.
De feestelijkheden eindigden abrupt. Niet
de politie gooide roet in het eten, maar een
groep nozems (Tijgers en Hawks) bedierf
de pret 'omdat die artistiekelingen van
een ander soort zijn'. Het provotariaat
werd bekogeld met een hoeveelheid door
gedraaide groente van de Huizumer vei
ling. 'Een happening in een happening'.
Regelmatig ontstonden opstootjes rond
de Luzebos. Dit beeldhouwwerk/ ijzerplas
tiek van W.J. Valk werd in 1966 aange
boden door herenkledingfabriek Santega
en geplaatst bij de Waag; het beeld is in
1974 verplaatst naar de Westerplantage.
Andere bijnaam werd Het Stouterdje als
tegenhanger van het Amsterdams provo
icoon.
De opstootjes, verfkladacties, demon
straties en dergelijke deden wethouder
Pols verzuchten: 'ouders die kinderen
verwekken moeten ze ook opvoeden als
staatsburgers'. Op een forumavond van
de WD in de Klanderij sprak hij nog fer
mer: 'er is maar één mogelijkheid, een pak
oppe donder'.
De Dingly Boys mochten niet beschouwd
worden als provo's volgens Arjen Miede-
ma: 'provo's roepen alleen maar "boe'. Ze
weten wel hoe het niet moet. Alleen maar
negatief dus, alhoewel ik het een positieve
kant vind dat ze wel weten hoe het niet
moet. Dat ze daar tegen schoppen is goed.
Wij echter zijn daarnaast ook creatief en
positief bezig. Wij reageren.'
Demonstraties
Diverse demonstraties werden georgani
seerd. Ter herdenking van de Russische
oktoberrevolutie, tegen het Sowjetoptre-
den in Tsjechoslowakije, tegen de mas
samoord op indianen in Brazilië, tegen
het regime in Griekenland en natuurlijk
tegen de oorlog in Vietnam. Meest opval
lend was de Vietnam-protestmars in de
vorm van een wandeltocht van Leeuwar
den naar Drachten op 12 augustus 1966.
In Leeuwarden liepen een tijdlang vijf
jongens aan het hoofd van de stoet, juist
met pro-Amerikaanse leuzen.
Enkele weken later werd opnieuw een
demonstratie georganiseerd door het Viet-
namcomité Leeuwarden. Nadat commis
saris Houwing en zijn mannen de demon
stratieborden hadden gekeurd - eentje
met het opschrift 'Johnson Co doodgra
ver' werd ingenomen - ging de stoet voor
waarts. Op het Zuiderplein probeerde de
comitévoorzitter Tom Hageman enkele
jeugdige anti-demonstranten te overstem
men. Op hetzelfde tijdstip was er nóg een
happening in Leeuwarden. De Ljouwerter
Skotsploeg danste voor hotel De Pauw ter
verwelkoming van de 10.000e NS-reiziger
die de Friese Achtdaagse ging doen...
Een activistisch groepje binnen het
Vietnamcomité Leeuwarden sloeg aan het
kalken. Een ban-de-bom-teken op de deur
van het Stadhuis en bij Van der Velde op
de muur 'Jhonson moordenaar' met de 'h'
voor de 'o'! September 1967 werd gedemon
streerd tegen de taptoe. 'Dezelfde militaire
gezindheid die hier de taptoe organiseert,
is er de oorzaak van dat in Vietnam uw
naaste in de modder dood ligt te bloeden'.
Wees lief, geen militaire taptoe'.
Eerste Kerstdag 1968 hielden drie jon
geren (Guus Postma, Curd Dijkstra, Chris
Torensma) een vijf uur durende stille
demonstratie op de Lange Pijp, tegen het
overdadige eten tijdens de kerst. Totdat
zij door rotjesgooiende jeugd werden ver
jaagd, maakten zij urenlang eet- en drink-
bewegingen uit lege borden en glazen die
op een keurig gedekte tafel stonden.
New Left
Rond een groep jongeren die eerder actief
waren in Beeg '62 en het Vietnamcomité
Leeuwarden, ontstond provo-groep New
Left. De naam werd ontleend aan de Free
Speech Movement van de protesterende
studenten aan de universiteit van Ber-
kely, Californië. Zo ook genoemd om dui
delijk te maken dat zij geen slaafs volger
waren van de Amsterdamse beweging. In
hun lijfblad POR legden zij uit dat New
Left 'een por wil geven tegen stoffige
bestuurders, een oplawaai tegen sexuele
frustraties, een klap tegen schijnheilige
gelovigen, een hengst tegen welvaarts
slachtoffers, een trap tegen politieke sjag-
geraars en een opdonder tegen commerci
ële jeugdverleiders. En bij het opsommen
van al dit fraais geven wij onszelf een
bemoedigend schouderklopje.'
De New Left beweging wilde graag de
'homo ludens' maatschappij verwezen
lijken. De spelende mens die zijn crea
tiviteit in dienst stelt van een - door de
automatisering - arbeidsloze maatschap-
