12 Tij dschriften Midden jaren zestig verschenen enkele tijdschriften, in beperkte oplage en veelal van korte duur. Onder redactie van Lodewijk Leemburg, Lammie Bijlsma en Fré Bronger ver scheen in september 1966 nummer 1 van Meet, gericht op 'twieners' met aandacht voor kunst, muziek, poëzie en nieuws van de 300 club (zie deel 1). Er verschenen 5 nummers, met enkele jaren later een kort durende herstart. De uitgave was behoor lijk verzorgd, mede mogelijk gemaakt door diverse advertenties: Roel's Coffeeshop (voor koffie naar...), Brongers (de auto matiek die altijd IN is), Bij de Put (Twie- nertoppers altijd bij...) en automatiek De Goudster (voor een hartig hapje...). Puinhoop '66, onder redactie van onder andere Jan van der Bij en Johan Vellinga, was een gestencild, 12 pagina's tellend blaadje, met gedichten, verslagen van demonstraties en interviews met bandjes. In 1967 verscheen De Snuiver, een pro- dukt van onder andere Wobbe van Seijen en Frans van Beek. Behalve over beatmu- ziek ook stukjes over film, literatuur en New Left. 'Voor één Snuiver betaal je zes stuivers'. Dingetje kwam in juni 1966 op de markt, geredigeerd door enkele Dingly Boys en met Arjen Miedema als hoofdredacteur. Het blad noemde zich 'uiterst progressief met een ietwat satirische inslag'. Meteen in het eerste nummer werd de Leeuwar der politie gekapitteld: 'Zoals algemeen verondersteld wordt zijn het niet de jon gens en meisjes die ongeregeldheden uitlokken, maar is het de politie die dat doet. De politie doet dat op zo'n geraffi neerde wijze dat de rillingen me over de rug lopen. Dat de politie toegestaan wordt van zulke doortrapte SS-streken gebruik te maken'. POR was het tijdschrift van New Left, 'progressief, satirisch, agressief, met op 12 september 1966 nummer 1. In elkaar gedraaid op een oude stencilmachine in Quasimodo. Men zei te kunnen rekenen op 'gewaardeerde medewerking van onder andere Cliff Richard, Flipper, Cornelis Verolme en mevrouw De Gaulle'. Ook af en toe provocerende grootspraak als: 'Zij die ervaring hebben met trotyl, dyna miet en andere explosieven, dienen zich in verbinding te stellen met New Left. Speciaal studenten in de chemie hebben onze belangstelling'. 'De in de op te bla zen gebouwen aanwezige personen zullen even voor de tijd gewaarschuwd worden door een spesiale (sic) drietonige gillende keukenmeid. Wie eigenwijs is en blijft zit ten (zoals we verwachten van commissaris Houwing, de H.B.S. directeur en officier van Justitie Jansen), gaat mee de lucht in'. Na vier nummers was het afgelopen. Sikke Doele Tot nu toe weinig genoemd, maar de in 2002 overleden Sikke Doele was zonder twijfel dé centrale figuur. Betrokken bij Beeg '62, actief bij provo-acties, de grote man achter New Left, redacteur van POR, initiatiefnemer van Demos (zie deel 3), secretaris en mede-initiatiefnemer van Axies (zie hierna). Weinig genoemd, omdat Doele in 1966 als redacteur in dienst kwam bij de Leeu warder Courant en - zo vond hij zelf - op de achtergrond wilde blijven ter voorko ming van gedoe met de toenmalige hoofd redacteur Eddy Evenhuis. Piet van der Wal in 2009: 'Volgens mij heeft Evenhuis altijd wel van Sikke's buitenkrantse acti viteiten geweten en vond hij die reuring ook wel leuk.' Zo lag de hoofdredactie van POR feite lijk bij Sikke Doele, maar was het han diger om daarvoor de namen van Tom Hageman en Evert Duintjer Tebbens te gebruiken. Die woonden bovendien in Groningen, respectievelijk Amsterdam en waren dus ook niet gemakkelijk in Leeu warden te achterhalen. Doele gaf ook diverse lezingen, maar dan vaak onder de naam Tom Hageman. Die las dan later in de krant welke revolutionaire taal hij weer had uitgeslagen. Doele schreef veel artikelen, pamfletteksten en inge zonden brieven, vaak onder schuilnaam (bijvoorbeeld Carla Zuidervelt) of ander mans naam. Hij was in het bezit van een elektrische stencilmachine waar alles op gedrukt werd. Ook in de jaren zeventig was Sikke Doele nauw betrokken bij actiegroep Kloppend Hart, tijdschrift Kaktus en de oprichting van PAL. Kabouters en Dolle Mina's Koninginnedag 1970 werd Leeuwar den Kabouterstad, in navolging van de Oranje-Vrijstaat van Roel van Duijn in Amsterdam. Vijf samenwerkende volks departementen werden opgericht, elk met een bepaalde taak: 'sociale zaken en behoefte bevrediging', 'milieuhygiëne en publieke werken', 'volkshuisvesting', 'subcultuur en kreativiteit' en 'sabotage, macht en geweld'. Elke vrijdagavond was er een bijeen komst in het atelier van Chris Torensma aan de Klokstraat 19. 'Iedereen met positieve ideeën voor de verbetering van Leeuwarden is uitgenodigd'. Na een jaar constateerde de Leeuwarder Courant: 'Komen de westerse kabouters geregeld boven de grond, het kabouterleven hier speelt zich grotendeels ondergronds af. Begin 1970 manifesteerde de Dolle Mina beweging zich voor het eerst in Leeuwar den. Nadrukkelijk stelden de Mina's niet als politieke partij te willen optreden, maar een situatie na te streven waarin iedereen gelijke rechten heeft. 'Dat geldt niet alleen voor man en vrouw, maar ook voor bijvoor beeld negers. Wij grijpen het vrouwenpro bleem aan om te trachten een bijdrage te leveren aan het gelijk-zijn van iedereen'. De eerste openbare activiteit op de Lange Pijp werd verstoord door een 'niet geheel volwaardige jongeman'. Tot dan verliep alles prima. Veel succes had het uitdelen van sigaren aan vrouwen en chocolaatjes aan mannen. Het standbeeld van Us Heit werd van een schort, stofdoek, pantoffels, stoffer, een exemplaar van damesblad Margriet en een groot bord met opschrift Us Sloof voorzien. Door het vertrek van enkele leden van de beweging kwam van allerlei voorge nomen plannen (huishoudschoolacties, crèche-middagen) weinig terecht. Axies Begin 1970 werd een nieuwe politieke groepering opgericht, die ging optreden onder de naam Axies. De 'x' om het alter natieve karakter te benadrukken. Een politiek vervolg op Provadya? en Demos (zie deel 3). Realisering van een open jeugdcentrum voor de alternatieve hoofd stedelijke jongeren was de belangrijkste aanleiding. Een positie in de gemeente raad werd hiertoe als handig beschouwd, mede naar aanleiding van een tip van Laurens ten Cate tijdens een politiek café in Passé Partout. De initiatiefnemers (Piet

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2011 | | pagina 14