12
Tij dschriften
Midden jaren zestig verschenen enkele
tijdschriften, in beperkte oplage en veelal
van korte duur.
Onder redactie van Lodewijk Leemburg,
Lammie Bijlsma en Fré Bronger ver
scheen in september 1966 nummer 1 van
Meet, gericht op 'twieners' met aandacht
voor kunst, muziek, poëzie en nieuws van
de 300 club (zie deel 1). Er verschenen 5
nummers, met enkele jaren later een kort
durende herstart. De uitgave was behoor
lijk verzorgd, mede mogelijk gemaakt door
diverse advertenties: Roel's Coffeeshop
(voor koffie naar...), Brongers (de auto
matiek die altijd IN is), Bij de Put (Twie-
nertoppers altijd bij...) en automatiek De
Goudster (voor een hartig hapje...).
Puinhoop '66, onder redactie van onder
andere Jan van der Bij en Johan Vellinga,
was een gestencild, 12 pagina's tellend
blaadje, met gedichten, verslagen van
demonstraties en interviews met bandjes.
In 1967 verscheen De Snuiver, een pro-
dukt van onder andere Wobbe van Seijen
en Frans van Beek. Behalve over beatmu-
ziek ook stukjes over film, literatuur en
New Left. 'Voor één Snuiver betaal je zes
stuivers'.
Dingetje kwam in juni 1966 op de markt,
geredigeerd door enkele Dingly Boys en
met Arjen Miedema als hoofdredacteur.
Het blad noemde zich 'uiterst progressief
met een ietwat satirische inslag'. Meteen
in het eerste nummer werd de Leeuwar
der politie gekapitteld: 'Zoals algemeen
verondersteld wordt zijn het niet de jon
gens en meisjes die ongeregeldheden
uitlokken, maar is het de politie die dat
doet. De politie doet dat op zo'n geraffi
neerde wijze dat de rillingen me over de
rug lopen. Dat de politie toegestaan wordt
van zulke doortrapte SS-streken gebruik
te maken'.
POR was het tijdschrift van New Left,
'progressief, satirisch, agressief, met op
12 september 1966 nummer 1. In elkaar
gedraaid op een oude stencilmachine in
Quasimodo. Men zei te kunnen rekenen
op 'gewaardeerde medewerking van onder
andere Cliff Richard, Flipper, Cornelis
Verolme en mevrouw De Gaulle'. Ook af
en toe provocerende grootspraak als: 'Zij
die ervaring hebben met trotyl, dyna
miet en andere explosieven, dienen zich
in verbinding te stellen met New Left.
Speciaal studenten in de chemie hebben
onze belangstelling'. 'De in de op te bla
zen gebouwen aanwezige personen zullen
even voor de tijd gewaarschuwd worden
door een spesiale (sic) drietonige gillende
keukenmeid. Wie eigenwijs is en blijft zit
ten (zoals we verwachten van commissaris
Houwing, de H.B.S. directeur en officier
van Justitie Jansen), gaat mee de lucht
in'. Na vier nummers was het afgelopen.
Sikke Doele
Tot nu toe weinig genoemd, maar de in
2002 overleden Sikke Doele was zonder
twijfel dé centrale figuur. Betrokken bij
Beeg '62, actief bij provo-acties, de grote
man achter New Left, redacteur van
POR, initiatiefnemer van Demos (zie deel
3), secretaris en mede-initiatiefnemer van
Axies (zie hierna).
Weinig genoemd, omdat Doele in 1966
als redacteur in dienst kwam bij de Leeu
warder Courant en - zo vond hij zelf - op
de achtergrond wilde blijven ter voorko
ming van gedoe met de toenmalige hoofd
redacteur Eddy Evenhuis. Piet van der
Wal in 2009: 'Volgens mij heeft Evenhuis
altijd wel van Sikke's buitenkrantse acti
viteiten geweten en vond hij die reuring
ook wel leuk.'
Zo lag de hoofdredactie van POR feite
lijk bij Sikke Doele, maar was het han
diger om daarvoor de namen van Tom
Hageman en Evert Duintjer Tebbens te
gebruiken. Die woonden bovendien in
Groningen, respectievelijk Amsterdam en
waren dus ook niet gemakkelijk in Leeu
warden te achterhalen. Doele gaf ook
diverse lezingen, maar dan vaak onder
de naam Tom Hageman. Die las dan later
in de krant welke revolutionaire taal
hij weer had uitgeslagen. Doele schreef
veel artikelen, pamfletteksten en inge
zonden brieven, vaak onder schuilnaam
(bijvoorbeeld Carla Zuidervelt) of ander
mans naam. Hij was in het bezit van een
elektrische stencilmachine waar alles op
gedrukt werd.
Ook in de jaren zeventig was Sikke
Doele nauw betrokken bij actiegroep
Kloppend Hart, tijdschrift Kaktus en de
oprichting van PAL.
Kabouters en Dolle Mina's
Koninginnedag 1970 werd Leeuwar
den Kabouterstad, in navolging van de
Oranje-Vrijstaat van Roel van Duijn in
Amsterdam. Vijf samenwerkende volks
departementen werden opgericht, elk
met een bepaalde taak: 'sociale zaken
en behoefte bevrediging', 'milieuhygiëne
en publieke werken', 'volkshuisvesting',
'subcultuur en kreativiteit' en 'sabotage,
macht en geweld'.
Elke vrijdagavond was er een bijeen
komst in het atelier van Chris Torensma
aan de Klokstraat 19. 'Iedereen met
positieve ideeën voor de verbetering van
Leeuwarden is uitgenodigd'. Na een jaar
constateerde de Leeuwarder Courant:
'Komen de westerse kabouters geregeld
boven de grond, het kabouterleven hier
speelt zich grotendeels ondergronds af.
Begin 1970 manifesteerde de Dolle Mina
beweging zich voor het eerst in Leeuwar
den. Nadrukkelijk stelden de Mina's niet
als politieke partij te willen optreden, maar
een situatie na te streven waarin iedereen
gelijke rechten heeft. 'Dat geldt niet alleen
voor man en vrouw, maar ook voor bijvoor
beeld negers. Wij grijpen het vrouwenpro
bleem aan om te trachten een bijdrage te
leveren aan het gelijk-zijn van iedereen'.
De eerste openbare activiteit op de Lange
Pijp werd verstoord door een 'niet geheel
volwaardige jongeman'. Tot dan verliep
alles prima. Veel succes had het uitdelen
van sigaren aan vrouwen en chocolaatjes
aan mannen. Het standbeeld van Us Heit
werd van een schort, stofdoek, pantoffels,
stoffer, een exemplaar van damesblad
Margriet en een groot bord met opschrift
Us Sloof voorzien.
Door het vertrek van enkele leden van
de beweging kwam van allerlei voorge
nomen plannen (huishoudschoolacties,
crèche-middagen) weinig terecht.
Axies
Begin 1970 werd een nieuwe politieke
groepering opgericht, die ging optreden
onder de naam Axies. De 'x' om het alter
natieve karakter te benadrukken. Een
politiek vervolg op Provadya? en Demos
(zie deel 3). Realisering van een open
jeugdcentrum voor de alternatieve hoofd
stedelijke jongeren was de belangrijkste
aanleiding. Een positie in de gemeente
raad werd hiertoe als handig beschouwd,
mede naar aanleiding van een tip van
Laurens ten Cate tijdens een politiek café
in Passé Partout. De initiatiefnemers (Piet
