4
Ongedateerd dubbelportret van stadhouder Willem IV en zijn echtgenote Anna van
Hannover
musicus aan Anna's hof. 'Hij is hoboïst en
musikant van Sijn Hoogheyt', zo staat in
de boekhouding te lezen. Als het vorste
lijk echtpaar een lange reis door Duits
land maakt, gaat deze Riehmann zelfs
mee, samen met nog enkele collega's.
In 1736, dus twee jaar nadat Anna in
Leeuwarden is komen wonen, schonk zij
het huidige orgel aan de Waalse Kerk. In
de resoluties van de Friese Staten lezen
we dat H.K.H. beloofd heeft een orgel te
schenken. In 1739 werd dat gerealiseerd.
Orgelmaker Michael Schwartzburg heeft
het gemaakt, zo staat te lezen in de klep
penkast van dit bijzonder fraaie orgel,
waar Leeuwarden erg trots op mag zijn.
Op 1 mei 1740 werd het plechtig ingewijd
door Reynoldus Popma van Oevering. Op
het orgelfront is het wapen van Anna van
Hannover en van haar man terug te vin
den.
Anna slaagde er in om in Leeuwar
den een gerenommeerd muziekensem-
ble samen te stellen. Er kwam een klein
kamerorkest, met namen als Guerini en
alweer Riehmann. En dan mag ook beslist
niet ongenoemd blijven Jean Marie Leclair
senior, in Lyon geboren en een groot vio
list. Hij componeerde ook en steeds vaker
verscheen hij in Leeuwarden, want daar
was een prinses die geboeid was door
muziek. In de periode 1738-1743 was
hij hier regelmatig te vinden. Omdat de
Italiaanse componist Locatelli destijds
in Amsterdam woonde kwamen er nog
al wat musici naar de Nederlanden, die
dan ook wel vanwege Anna Leeuwarden
aandeden. Dat er nu veel werd gemusi
ceerd aan het hof had ook gevolgen voor
de Friese states en de Friese adel. Op de
states trof men hier en daar al een eigen
muziekcultuur aan en sommige edellie
den gingen zelf componeren.
Kinderen
Anna vermaakte zich uitstekend in Leeu
warden, dat kwam vooral door haarzelf,
maar er waren ook zorgen.
De grootste zorg was het krijgen van
kinderen. In het eerste jaar was er spra
ke van een schijnzwangerschap en ver
volgens zijn er miskramen geweest. Hoe
moest het nu verder met het Oranjehuis?
Want Anna en Willem waren de enige
Oranjes waar de toekomst van afhing.
Negen jaar na hun huwelijk werd er in
februari 1743 in het Stadhouderlijk Hof
een gezond prinsesje geboren, Carolina.
Zij zou het muzikale talent van haar moe
der erven en zij werd een groot zangeres
in haar tijd, die Mozart naar Nederland
wist te halen. In 1746 werd er wederom in
het Stadhouderlijk Hof een prinsesje gebo
ren, Anna. Zij leefde slechts anderhalve
maand en eind december 1746 werd zij 's
avonds bij fakkellicht ten grave gedragen
en bijgezet in de Grote of Jacobijnerkerk.
In 1747 kwam de grote ommekeer. Wil
lem werd door alle gewesten in de Neder
landen tot algemeen erfstadhouder van
de Republiek der Verenigde Nederlanden
uitgeroepen als Willem IV. Het echtpaar,
met Carolina, vertrok naar Den Haag.
Daar werd hun toch nog een zoontje gebo
ren, de latere Willem V. In Den Haag had
den ze het zwaar te verduren, omdat het
stadhouderschap nu over de gehele Repu
bliek uitgeoefend moest worden. Willem
IV kon dat niet echt aan en na vier jaar
overleed hij, totaal uitgeput. Anna werd
toen negen jaar lang gouvernante, maar
ook zij stierf jong, op 49-jarige leeftijd op
12 januari 1759. Ze wenste na de dood
van haar man, maar één ding: verenigd te
worden met haar Pepin (het koosnaampje
dat ze voor hem altijd gebruikte).
Anna van Hannover (1709-1759) was
een uiterst boeiende prinses, die veel voor
Leeuwarden heeft betekend en die in
Leeuwarden ook de gelukkigste jaren met
haar man gekend heeft. Zij heeft veel voor
het Leeuwarder muzikale leven gedaan,
waardoor de invloed van muziek in heel
Friesland merkbaar verbeterde.
LiCOV<3LP^t4)t,k
