10
leend aan het Utrechts festival Flight to
Lowlands Paradise, bij uitstek bedoeld
voor dié jongeren die De Wilde steevast
weigerde. Het ruim verspreide pamflet:
'Roel de Wilde weet zelf verdomd goed dat
hij discriminatie bedrijft. Daarom heeft
hij ook altijd wel een of twee kleurlingen
of langharigen achter de hand om zoge
naamd het tegendeel te bewijzen.' En:
'Ga daarom niet naar de Hollies. Je ziet
ze wel weer eens op tv. Ze zijn nog lang
niet dood.' Roel de Wilde was not amused:
'ja ik heb het pamflet gelezen. Het is een
belachelijk stuk. Met lang haar heeft de
weigering niets te maken, wel met de hele
verschijningsvorm.' De Wilde gaf aan ove
rigens blij te zijn met alle aandacht voor
zijn bedrijf.
De ingezondenbrievenrubriek van de
Leeuwarder Courant werd overstelpt met
reacties van Demos-aanhangers en (in
mindere mate) -tegenstanders. De Wilde
leek in ieder geval de schijn tegen te heb
ben. Een test met een in trouwpak gesto
ken jongeman met iets te langhaar, pakte
negatief uit; hij kwam niet binnen!
De volgende verrassende stap van Demos
was de organisatie, samen met Provadya?
mensen, van een eigen popfestival in de
Beurs, en niet geheel toevallig op dezelfde
zandag2Snav.van2/lt harmanie iwardcn
Affiche Pow Wow 28 november 1971
avond als The Flight to Labella's Paradise.
"We hebben zo ontzettend veel sympathie
betuigingen ondervonden, dat wij vinden
dat we, nu we de mensen afraden naar het
commerciële festival van La Bella te gaan,
een alternatief moeten geven.'
Bovendien bereikten Demos diverse sig
nalen dat het festival in de Frieslandhal
in de war gestuurd zou worden door het
uitlokken van rellen en het gooien van
rookbommen. Daar wilde Demos niet de
verantwoordelijkheid voor nemen. De
keuze voor de Beurs had te maken met de
te verwachten toeloop, de gunstige ligging
ten opzichte van openbaar vervoer en de
zodanige afstand tot de Frieslandhal dat
relletjes konden worden voorkomen.
Diverse groepen gaven aan dat ze gra
tis dan wel tegen een kleine vergoeding
wilden komen optreden. Mede daardoor
kon de entree slechts ƒ5,- bedragen. De
benodigde borgsom van ƒ5000,- kon op
het laatste moment voldaan worden
door de verkoop van de sportwagen van
actievoerder/organisator Hepke ('Happy')
Runia. Die gevraagde borgsom leek ver
dacht veel op een gemeentelijke truc om
het tegenfestival te voorkomen.
De popoorlog was begonnen en spitste
zich toe op het werven van festivalgan
gers. La Bella liet een vooroorlogse Ford
met reclameborden door de stad rijden.
Deze werd op korte afstand gevolgd door
een Lelijke Eend die psychedelisch beschil
derd was en waaruit de inzittenden een
ieder opriepen om 's avonds toch zeker
naar de Beurs te gaan. Ter vergroting
van de feestvreugde en concurrentiestrijd
toerde een auto van het JOK ook door de
stad ter aankondiging van een nachtcon
cert in het pand aan de Doelestraat.
Uiteindelijk verliep alles bijzonder orde
lijk, met een zeer magere opkomst in de
Frieslandhal, met een succesvol festival
van Demos in de Beurs en een geslaagde
avond/nacht in het JOK.
In de Frieslandhal waren ruim 2000
popliefhebbers, terwijl toch zeker op tien
duizend gerekend was. De daardoor kille
en kale ruimte had een forse invloed op
de stemming van de bezoekers. Veroni
ca's drive-in-show noch The Shoes, Cuby
en top-act The Hollies konden daar iets
aan veranderen. Cuby was ook nog door
Demos benaderd; toen dat niet lukte was
er de hoop dat Harry Muskee in de Fries
landhal voor de microfoon iets ten voordele
van Demos zou roepen. Muskee gaf echter
aan dat hij net zo lief voor de Communis
tische Partij Nederland als voor de NCRV
speelde; liet gaat tenslotte om de muziek'.
Roel de Wilde had een forse financiële
strop: 'dit kost me een Mercedes.'
Een heel andere sfeer was er in de
Beurs, die met 1500 bezoekers goed
gevuld was. Het programma was wellicht
minder aansprekend dan van het festival
van La Bella, maar Supersister, Pugh's
Place, Wally Tax en Johnny the Selfkic-
ker brachten de stemming er goed in. De
organisatie maakte winst én een vreugde
dans. Met de winst zou een jaar later de
verkiezingscampagne van Axies gefinan
cierd worden.
Het 'langharig, werkschuw tuig' kreeg
ook nog eens de handen op elkaar van de
conciërge van de Beurs omdat ze onver
plicht na afloop de zaalruimte schoon
maakten. Het JOK bood tot 3 uur 's
nachts nog optredens van Rob Hoeke en
The Yardbirds.
Pow-Wow
Via de Leeuwarder Courant kwamen
Gerrit ter Horst, de kersverse directeur
van schouwburg De Harmonie en Sjoerd
Cuperus van Stichting Hippopotamus met
elkaar in contact. Ter Horst had aangege
ven dat de musical Hair een goed beeld
gaf van de alternatieve jeugdcultuur uit
die tijd. Cuperus reageerde met een inge
zonden brief pinnig met de opmerking dat
Hair juist de jeugdcultuur exploiteert en
zo commercieel mogelijk probeert te zijn.
Op de vraag van Ter Horst 'wat had jij
dan gewild' had Cuperus zijn antwoord
snel klaar. Hij dacht aan een multime
dia manifestatie, met popmuziek als
voornaamste bestanddeel, maar ook met
films, theater, variété en met een alterna
tieve markt. De mannen sloegen de han
den ineen, mobiliseerden een grote groep
vrijwilligers ('de hele Landbuurt' volgens
Sikke Doele) en Pow-Wow was geboren.
Een pow-wow is oorspronkelijk een
Indiaans vriendschapsfeest. De organi
satie hoopte een soortgelijke sfeer op te
roepen. Cuperus contracteerde de bands
en was meerdere malen spreekstalmees-
ter. Diverse vaste medewerkers verzorgen
de markt, de affiches, het eten etcetera.
Piet van der Wal was de technische man.
