33
Personeel van de Firma Meindersma, rond 1970, op de Willemskade. Van links naar
rechts de heer Vroom uit Leeuwarden (chef), Hannie uit Leeuwarden, ikzelf uit
Huizum, schuin achter Bertus de Jong uit Leeuwarden, naam onbekend uit Leeuwar
den en rechts Geert uit Sneek. Geert en Hillie (niet zichtbaar op deze foto) kwamen
van de locatie Meindersma Sneek. Het afscheid van Geert vond - na 51 dienstjaren -
plaats in Hotel De Kroon Collectie Jelle Tromp
Klassenfoto Leovardia 33
Naar aanleiding van de foto op pagina 33
het volgende: Eelkje de Jager moet zijn
Leelkje de Jager, geboren 17 september
1897. Zij is niet de nicht, maar de zus van
Tjisse. De foto is waarschijnlijk gemaakt
bij de Menno van Coehoornschool in Leeu
warden.
Johan de Jager, Oranjewoud
Wandbord Cambuurstadion
Op de achterzijde van Leovardia 32 staat
een afbeelding van een wandbord in het
Cambuurstadion. Het is gemaakt als herin
nering aan de officiële ingebruikneming van
de eerste lichtinstallatie in het Cambuur
Stadion op woensdag 19 december 1962.
Hieraan ging in het Stadhuis een bijeen
komst vooraf, waarbij de lichtinstallatie
van Philips Eindhoven, kosten 155.000,-,
door het gemeentebestuur aan de Leeu
warder Sportstichting werd overgedragen.
Hierbij waren onder anderen de besturen
en spelers van de w Leeuwarden en PSV
Eindhoven aanwezig, die 's avonds de eer
ste lichtwedstrijd in het Cambuurstadion
tegen elkaar speelden, uitslag 0-1.
Door A.H. van Wijnen, voorzitter van
de Leeuwarder Sportstichting, werd aan
w Leeuwarden en PSV, de scheidsrechter
Fred Bus en de grensrechters het herinne
ringsbord uitgereikt dat gemaakt is door
pottenbakker A.W. van der Graaff, die een
werkplaats had in het molenaarshuisje
op de Noorderplantage. De burgemeester
stelde 's avonds de verlichting in werking.
Hampie Bakker,
oud-speler vv Leeuwarden
Oostindische buurt 2
Ik was bijna negen jaar toen de Duitsers
Nederland binnen vielen. Ik weet nog dat
onze overbuurman, de heer Kindermans,
op de hoek van de Sumatrastraat en de
Soendastraat met een verrekijker naar
overvliegende vliegtuigen keek en zei dat
het Duitsers waren.
De volgende dag had hij de ramen van
zijn huis beplakt met stroken plakband.
Mijn vader vertelde mij dat hij dat had
gedaan om te voorkomen dat bij een bom
bardement glasscherven in het rond zou
den vliegen.
Van de oorlog kan ik mij in de begin
jaren weinig bijzonders herinneren. Met
de buurjongens Hans en Rinus van Dijk,
Jan en Anne Weidema, Klaas en Oepie de
Haan om maar een paar te noemen, speel
den wij oorlogje tegen jongens uit de Oud-
Indische Buurt. Met houten zwaarden en
een oude kinderwagen als tank, trokken
wij ten strijde. De overwonnen vijand
moest zijn wapens inleveren bij Siebe Kooi
op de stoep. Siebe was de zoon van de krui
denier in de Balistraat.
Achter de huizen met de nummers 8 t/m
12 in de Sumatrastraat was de werkplaats
van timmer man/aannemer C. Kerkhof.
Achter de werkplaats was een braaklig
gend terreintje dat wij 'het vierkantje'
noemden. Daar bouwden wij ondergrondse
onderkomens.
De heer Kerkhof was illegaal werker en
is gefusilleerd. In zijn werkplaats werden,
waarschijnlijk door een NSB'er, stenen
voor bakkersovens opgeslagen. Met een
stel jongens uit de buurt zijn wij de werk
plaats binnengedrongen en hebben daar
van de, zoals later bleek, dure stenen een
gangenstelsel gemaakt. Rinus van Dijk
vond in de werkplaats een karwats. Hij
nam deze mee naar huis en kreeg later
met dezelfde karwats op zijn donder.
De eigenaar van de stenen is op een of
andere manier achter onze namen geko
men met als gevolg dat wij op het politie
bureau aan de Nieuwestad moesten ver
schijnen. Na vermanend door een agent te
zijn toegesproken moesten wij vervolgens
langs hem lopen. Met een gummiknuppel
kregen wij een niet te harde klap tegen
onze kont. Uit het politiebureau geko
men trokken mijn broer Yme en ik met
de andere jongens naar de schapenmarkt
aan de Lange Marktstraat. Daar gooiden
