22 Het verkeer tussen de P.S. Gerbrandy- weg en het oostelijk deel van de Gronin gerstraatweg werd in 1990 buiten het Vrijheidsplein geleid en de Lekkumerweg werd rechtstreeks aangesloten. Na aanleg van de Oostergoweg werd in 1988 de Verlengde Schrans van het Oostergoplein afgesloten. Het plein werd tevens gereconstrueerd door de nieuwe (extra) brug over het Van Harinxmaka- naal (1985) en de extra op- en afritten. In 1994 werd het Europaplein fors aan gepakt. Het aantal rijstroken op het plein werd teruggebracht van drie naar twee, het verkeer op de rotonde kreeg voorrang en vier toeleidende straten werden indi rect (via de parallelweg) aangetakt op het plein. In de jaren negentig werd een begin gemaakt met de vervanging van verkeers lichtinstallaties door minirotondes. In het oostelijk deel werden er maar liefst 7 aangelegd op kruisingen met de Ege lantierstraat, Esdoornstraat, het Vliet, Kanaalweg, Tjalkstraat, J.H. Knoopstraat en Tijnjedyk. Ook bij de Eebrug en in het zuidwestelijk deel (Hobbemastraat, Sne- kertrekweg, Tesselschadestraat) kwam deze oplossing. De gemeente streeft voor de stadsring (dat wil zeggen de rondweg met nu de Anne Vondelingweg als oostelijke begren zing) naar een meer representatieve uit straling om de herkenbaarheid en aan trekkelijkheid van de stad te vergroten. Belangrijke elementen daarbij: continuï teit, duurzaamheid en groen. De rijbanen zullen worden versmald en voorzien van een middenberm. Langs de ring komt zo mogelijk een dubbelzijdig fietspad. Tevens wordt de ring voorzien van laanbeplanting met bomen. Lichtmasten en verkeersbor den zullen zoveel mogelijk in de zijbermen worden geplaatst. Deze ontwerpuitgangs punten zullen worden gehanteerd als in de toekomst maatregelen aan de orde zijn om een deel van de stadsring te vernieu wen. In 2010 startte de aanleg van een fïets- tunnel onder het Oostergoplein. Een jaar later wordt bij het Stephensonviaduct een fïetstunnel aangelegd tussen de Van Loon- straat en de Middelzeelaan. Ook startte in 2010 de reconstructie van de Heliconweg, inclusief de aanleg van twee turboroton des. In de zomer van 2011 is men begon nen met een ingrijpende verandering van het Drachtsterplein. Achteraf Van meet af aan (jaren dertig) werd een groot belang gehecht aan aanleg van de rondweg. Allereerst bood deze twee extra verbindingen (west en oost) tussen centrum en Leeuwarden Zuid; tot dan was alleen de (Verlengde) Schrans beschikbaar. Daar naast dient de rondweg als verbinding tus sen de buitenwijken en heeft het de functie voor het doorgaande interlokale verkeer. Tijdens en na de aanleg gaf de rondweg de mogelijkheid om (verkeerstechnisch) lastige functies (veemarkt, bodeterrein, ziekenhuizen) uit de binnenstad te ver plaatsen naar een goed bereikbare locatie. Geleidelijk aan ontwikkelde de rondweg zich tevens tot een goed bereikbare en aan trekkelijke binnenstedelijke zichtlocatie, interessant voor detailhandel, kantoren, scholen, kerken, de gezonde apotheek én reclame-uitingen Van een heel andere orde bleek de rond weg ook van belang. In 1969 organiseerde kanovereniging De Hydronauten voor het eerst een rondwegloop, bij de opening van de Recreana. Meteen die eerste keer al met 300 deelnemers, in latere jaren oplopend tot zelfs meer dan 1000. De Recreanaloop werd een begrip, de latere Boot Holland Loop wat minder en de daaropvolgende Fribocaloop nog minder. Door een gebrek aan vrijwilligers en geld was de loop er uit. In totaal kostte aanleg van de rondweg, met alle bijkomende voorzieningen, meer dan ƒ20 miljoen (prijspeil 1964), met het Stephensonviaduct als logische uitschieter (ruim 3 miljoen). Bijna de helft van de totale kosten is vergoed, in hoofdzaak door het ministerie van Economische Zaken (infrastructuursubsidie in het kader van industrialisatie) en voor de rest door het ministerie van Verkeer en Waterstaat en de Directie voor de Arbeidsvoorziening. Al met al is er zo'n 15 jaar (van 1952 tot 1967) gewerkt aan de aanleg van de rond weg, nog afgezien van de reeds voor de oor log gerealiseerde delen en zonder rekening te houden met latere reconstructies. De rondweg is daarmee te beschouwen als hét symbool van de bestuursperiode van bur gemeester Van der Meulen. 1 In 1939 gaf de gemeenteraad aan 'de asfaltbe- tonweg langs het aan te leggen park' de naam Prinses Julianalaan. In 1942 introduceerde de bezetter de naam Juliana van Stolberglaan, kort daarna Parklaan. Na de bevrijding volgde opnieuw de aanduiding Prinses Julianalaan en in 1951 uiteindelijk Julianalaan. Voetgangersbrug over de Pieter Stuyvesantweg ter hoogte van de Tjotter- en de Fruit- straat, vernield op 29-03-1976 Foto: Leeuwarder Courant

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2012 | | pagina 24