22
Het verkeer tussen de P.S. Gerbrandy-
weg en het oostelijk deel van de Gronin
gerstraatweg werd in 1990 buiten het
Vrijheidsplein geleid en de Lekkumerweg
werd rechtstreeks aangesloten.
Na aanleg van de Oostergoweg werd
in 1988 de Verlengde Schrans van het
Oostergoplein afgesloten. Het plein werd
tevens gereconstrueerd door de nieuwe
(extra) brug over het Van Harinxmaka-
naal (1985) en de extra op- en afritten.
In 1994 werd het Europaplein fors aan
gepakt. Het aantal rijstroken op het plein
werd teruggebracht van drie naar twee,
het verkeer op de rotonde kreeg voorrang
en vier toeleidende straten werden indi
rect (via de parallelweg) aangetakt op het
plein.
In de jaren negentig werd een begin
gemaakt met de vervanging van verkeers
lichtinstallaties door minirotondes. In
het oostelijk deel werden er maar liefst
7 aangelegd op kruisingen met de Ege
lantierstraat, Esdoornstraat, het Vliet,
Kanaalweg, Tjalkstraat, J.H. Knoopstraat
en Tijnjedyk. Ook bij de Eebrug en in het
zuidwestelijk deel (Hobbemastraat, Sne-
kertrekweg, Tesselschadestraat) kwam
deze oplossing.
De gemeente streeft voor de stadsring
(dat wil zeggen de rondweg met nu de
Anne Vondelingweg als oostelijke begren
zing) naar een meer representatieve uit
straling om de herkenbaarheid en aan
trekkelijkheid van de stad te vergroten.
Belangrijke elementen daarbij: continuï
teit, duurzaamheid en groen. De rijbanen
zullen worden versmald en voorzien van
een middenberm. Langs de ring komt zo
mogelijk een dubbelzijdig fietspad. Tevens
wordt de ring voorzien van laanbeplanting
met bomen. Lichtmasten en verkeersbor
den zullen zoveel mogelijk in de zijbermen
worden geplaatst. Deze ontwerpuitgangs
punten zullen worden gehanteerd als in
de toekomst maatregelen aan de orde zijn
om een deel van de stadsring te vernieu
wen.
In 2010 startte de aanleg van een fïets-
tunnel onder het Oostergoplein. Een jaar
later wordt bij het Stephensonviaduct een
fïetstunnel aangelegd tussen de Van Loon-
straat en de Middelzeelaan. Ook startte in
2010 de reconstructie van de Heliconweg,
inclusief de aanleg van twee turboroton
des. In de zomer van 2011 is men begon
nen met een ingrijpende verandering van
het Drachtsterplein.
Achteraf
Van meet af aan (jaren dertig) werd een
groot belang gehecht aan aanleg van de
rondweg. Allereerst bood deze twee extra
verbindingen (west en oost) tussen centrum
en Leeuwarden Zuid; tot dan was alleen de
(Verlengde) Schrans beschikbaar. Daar
naast dient de rondweg als verbinding tus
sen de buitenwijken en heeft het de functie
voor het doorgaande interlokale verkeer.
Tijdens en na de aanleg gaf de rondweg
de mogelijkheid om (verkeerstechnisch)
lastige functies (veemarkt, bodeterrein,
ziekenhuizen) uit de binnenstad te ver
plaatsen naar een goed bereikbare locatie.
Geleidelijk aan ontwikkelde de rondweg
zich tevens tot een goed bereikbare en aan
trekkelijke binnenstedelijke zichtlocatie,
interessant voor detailhandel, kantoren,
scholen, kerken, de gezonde apotheek én
reclame-uitingen
Van een heel andere orde bleek de rond
weg ook van belang. In 1969 organiseerde
kanovereniging De Hydronauten voor het
eerst een rondwegloop, bij de opening van
de Recreana. Meteen die eerste keer al met
300 deelnemers, in latere jaren oplopend
tot zelfs meer dan 1000. De Recreanaloop
werd een begrip, de latere Boot Holland
Loop wat minder en de daaropvolgende
Fribocaloop nog minder. Door een gebrek
aan vrijwilligers en geld was de loop er
uit.
In totaal kostte aanleg van de rondweg,
met alle bijkomende voorzieningen, meer
dan ƒ20 miljoen (prijspeil 1964), met het
Stephensonviaduct als logische uitschieter
(ruim 3 miljoen). Bijna de helft van de
totale kosten is vergoed, in hoofdzaak door
het ministerie van Economische Zaken
(infrastructuursubsidie in het kader van
industrialisatie) en voor de rest door het
ministerie van Verkeer en Waterstaat en
de Directie voor de Arbeidsvoorziening.
Al met al is er zo'n 15 jaar (van 1952 tot
1967) gewerkt aan de aanleg van de rond
weg, nog afgezien van de reeds voor de oor
log gerealiseerde delen en zonder rekening
te houden met latere reconstructies. De
rondweg is daarmee te beschouwen als hét
symbool van de bestuursperiode van bur
gemeester Van der Meulen.
1 In 1939 gaf de gemeenteraad aan 'de asfaltbe-
tonweg langs het aan te leggen park' de naam
Prinses Julianalaan. In 1942 introduceerde de
bezetter de naam Juliana van Stolberglaan,
kort daarna Parklaan. Na de bevrijding volgde
opnieuw de aanduiding Prinses Julianalaan en
in 1951 uiteindelijk Julianalaan.
Voetgangersbrug over de Pieter Stuyvesantweg ter hoogte van de Tjotter- en de Fruit-
straat, vernield op 29-03-1976 Foto: Leeuwarder Courant
