26
Jean Pierre Houbein (1903-1964) was
vooral een enthousiaste muzikant die
graag concerten verzorgde op zijn orgel
Collectie F.L. Schoustra
kelbedrijven en vormde het vooral een
handige verbindingsroute voor fietsers
en brommers. Geen wonder dat de wens
werd geuit om door muurvitrines of etala
ges de passage aantrekkelijker te maken
en deze ook alleen voor voetgangers te
bestemmen. Een voor de oude binnenstad
ontwikkeld saneringsplan om het stads
centrum van Leeuwarden beter bereik
baar te houden, als in de toekomst de
stad wellicht 130.000 inwoners zou tellen,
werd in de gemeenteraad weggestemd. In
het voorstel van opsteller ir. Kuiper zou
daarbij de Oude Lombardsteeg moeten
worden verbreed door de hele bebouwing
tot aan de Hoedemakerssteeg te slopen.
De verbrede straat zou onderdeel worden
van een ringweg binnen de grachten in de
vorm van een wegenrechthoek. Daardoor
werd autoverkeer mogelijk dat uit het
zuiden door de Oude Lombardsteeg via de
verbrede Weerd door zou kunnen rijden
naar de Eewal. Door de afwijzing van dit
plan bleven de beide café's aan het Ruiters
kwartier en Dancing Centraal gespaard
maar behield de Oude Lombardsteeg zijn
rommelige en deprimerende aanblik waar
de doorgang hooguit werd bemoeilijkt door
de talloze neergezette fietsen.
Einde van een tijdperk
Toen Jean Pierre Houbein op 2 januari
1964 overleed werd de zaak door zijn
weduwe voortgezet maar in november
van dat jaar werd de vergunning van de
dancing om tot één uur open te zijn inge
trokken. Na middernacht zou het volgens
politierapporten namelijk een soort ren
dezvous voor prostituees zijn.
Hoewel de sfeer er tot beginjaren zeven
tig weinig veranderde en de orgelklanken
nu zowel uit de jukebox als uit het accor
deonorgel van Jan Del Grosso kwamen,
was de toeloop in de loop der jaren minder
groot geworden. Wel zorgde het speciale
licht dat witte kleding lila deed oplichten
nog steeds voor een sprookjesachtig effect
en trok de zaak, die nu, evenals vele ande
re dancings, tot drie uur 's nachts open
bleef, als vanouds in het weekend veel
publiek van buiten de stad.
Tijden veranderen en dit gold ook voor
deze dancing waarvan de naam verander
de in Bar La Bohème, terwijl vanaf juli
1973 de bar met de eigentijdse naam Doe-
de's Love Inn in de Oude Lombardsteeg
open ging. In 1976 ging er tenslotte de
Bar Discotheek De Tapperij van start en
klonk er in de zaak, waarvan het interi
eur nog vooral het karakter van een bruin
café had, al vanaf drie uur 's middags
harde muziek. Om meer jeugdig publiek
te trekken organiseerden de exploitanten
John en Gonnie soms diskjockeywedstrij-
den en trad Ritsko van Vliet Jr. er regel
matig als diskjockey en entertainer op.
Toen eind november 1979 de City Bar,
op de hoek van de Oude Lombardsteeg en
het Ruiterskwartier gevestigd, tenslotte
zijn deuren sloot op de dag dat de par
keergarage onder het Wilhelminaplein
open ging, duurde het maar een week tot
Jelle Visser er zijn Koffiehuis Tapperij
Het Ruiterskwartier opende, zodat alle
panden nu weer als horecagelegenheid in
gebruik waren.
Op 21 maart 1981 brak er tussen vijf
en zes uur 's morgens een felle brand uit
in deze zaak waardoor er vier panden
werden verwoest, waaronder discotheek
De Tapperij, het gelijknamige Koffiehuis
en het aangrenzende Jelle's Eethuisje. In
feite vormden deze panden al lang een
geheel en tot in april 1982 stonden de res
tanten te koop. Door de nieuwbouw die
daarna plaats vond verdween de laatste
zaak die nog een ingang in de Oude Lom
bardsteeg had en kreeg het straatje zijn
uiteindelijke sombere en troosteloze aan
blik die het nu al jarenlang heeft.
'f)tf Jkitajtonrfi
Op 21 maart 1981 werd Tapperij Het Ruiterskwartier samen met 3 andere panden
door een uitslaande brand in de as gelegd
LiCOV<3LP^t4)t,k
