28
Hometrainerwedstrijd in Zaal Klopma aan de Lange Marktstraat. Links Jan Chari-
sius, vastgehouden door Eise v.d. Meulen, rechts Dirk Bouwmeester, vastgehouden door
Johan Pagels
de kleinzoon van de beroemde ontdek
kingsreiziger Fridtjof Nansen. De vlam
was in estafette naar Oslo gebracht door
94 skiërs.
De Nederlandse schaatsers behaalden
drie medailles, waarvan twee door Kees
Broekman, met zilver op de 5 en de 10
kilometer, beide keren achter de ster van
de spelen, Hjalmar Andersen, die drie
gouden medailles won met een voorsprong
op de nummer twee op de 5 en de 10 kilo
meter, die nog steeds de grootste uit de
Olympische geschiedenis is. Wim van der
Voort behaalde zilver op de 1500 meter.
Het optimisme waarmee Charisius ach
ter de vaderlandse driekleur, gedragen
door Gerard Maarsse, het stadion binnen
kwam, duurde niet lang. Tijdens zijn rit
op de enige afstand waaraan hij deelnam,
de 500 meter, kwam hij ten val. 'Plat op
'e smoel gie ik op de 500 meter, der hie
ferdomme in medalje ynsitten.' Eigenlijk
was hij als schaatser een permanente
pechvogel, de schlemiel. Niet alleen als
actief sporter was Charisius deelnemer
aan de Winterspelen, maar ook als coach
en bestuurder. In 1964 en 1968 was hij
chef d'equipe van de schaatsploeg en
onder andere scheidsrechter in Nagano
(1998).
Rechtlijnige official
Ook na zijn actieve loopbaan bleef het
schaatsen het leven van Charisius
beheersen. In 1963 werd hij coach van de
schaatsploeg. Verder was hij onder meer
voorzitter van de technische commissie
langebaan van de ISU en vice-voorzitter
van de KNSB. Hij werd in die functies
en ook als scheidsrechter gezien als een
rechtlijnige onvermurwbare bestuurder
en een eerlijke, imponerende verschijning.
Daardoor kwam hij regelmatig in conflict
met schaatsers en coaches.
In 2005 kwam er een einde aan zijn
lange bestuurlijke carrière. 'Ik ha alles
meimakke; dochs net gek foar in gewoane
jonge ut Ljouwert', sprak het erelid van
de ISU en Officier in de Orde van Oranje
Nassau tijdens zijn afscheid van de Bond
van Friese IJsclubs.
Op 3 juli 2008 overleed Charisius tij
dens zijn vakantie in het Noordse Farge-
nes.
De zomerspelen van 1952:
Jitse van der Veen
Na de Tweede Wereldoorlog werd het
wedstrijdzwemmen in Leeuwarden pas
een factor van betekenis. Onder leiding
van trainer Leo Schoonhoven ontwikkel
de zich een aantal gerenommeerde zwem
mers, zoals Piet ten Thije, Koos de Jong,
Jaap de Jong, Jan Osinga en topper Jitse
van der Veen, die in staat waren lande
lijke records te breken.
Van der Veen, geboren op 2 november
1928, specialiseerde zich op de rugcrawl,
een nummer waarmee hij tussen 1947 en
1957 maar liefst acht keer zonder moeite
Fries kampioen werd. Het lukte hem om
zowel in 1951 als in 1952 Nederlands
kampioen te worden, waarmee hij deelna
me aan de Olympische Spelen van 1952 in
Helsinki afdwong.
Ook won hij met LZO enkele nationale
titels op de estafettenummers en haal
de voor de KNZB Nederlandse records,
samen met Bob Bonte, Gerrit Dikstaal
en Wim de Vreng (1953, Brussel) en met
