>p naar Pome 30 revanche zouden nemen. Vooral in het zwembad maakte Nederland kans op een fors aantal medailles. Vier vrouwen had den op diverse afstanden wereldrecords gezwommen en ook op de 4x100 meter estafette moest het viertal Gastelaars, Terpsta, Troost en Posthumus zeker een medaille kunnen binnenhalen. Maanden lang hadden de meiden zich op deze wed strijden voorbereid, elke dag het overne men geoefend. Maar het liep anders. Tijdens een trai ning zwom de 24-jarige Sieta met haar hoofd tegen de bassinrand. Ze barstte van de hoofdpijn en vroeg de aanwezige dok toren om raad. Er werd niets gedaan. In hetzelfde artikel in de Leeuwarder Cou rant: 'Anderhalve dag heb ik gerust en toen achtte men mij wel weer in staat om de estafette mee te zwemmen. Begrijp je wat ik zeg? Hersenschudding. En als je weet dat mijn broer tijdens de Spelen ook De Nederlandse Olympische estafetteploeg 1960. Van links naar rechts: Erica Terp stra, Jopie Troost, Cockie Gastelaars en daarvoor Sieta Posthumus Collectie Sieta Posthumus Sieta Posthumus in Rome was en dat hij niet eens in het Olympisch dorp mocht komen om mij op te zoeken...' Ondanks de pijn besloot ze met dat advies wel te starten tijdens de 400 meter estafette vrije slag, maar de ploeg kreeg een grote teleurstelling te verwerken. Sieta maakte een valse start door in het water te duiken toen Jopie Troost nog 20 centimeter van de kant af was. Het Ne derlandse kwartet werd gediskwalificeerd en de medaille waar op was gerekend ging aan de neus van de zwemsters voorbij. Tranen werden er gehuild door de sporters, die hun verdriet over de diskwa lificatie nauwelijks konden verwerken. Hadden ze het zelf misschien over zich afgeroepen? Jopie Troost daarover: 'Al dagen lang hebben we er over gesproken. De een was bang dat iemand te vroeg zou overnemen, de ander dat een van ons te lang zou blijven staan.' En Sieta later: 'Ik zei tegen mijn ploeggenoten: ik voel het, of ik ga te laat weg, of veel te vroeg.' Het was een gedesillusioneerd groepje zwemsters dat later in de bus naar het Olympisch dorp stapte. De Leeuwarder zwemster was ontzet tend dankbaar voor het vele medeleven

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2012 | | pagina 32