LiCOVac^t^i.2 29 Regelmatig verzorgden Leeuwarder musici de concertmuziek en zorgden ze voor bege leiding van de optredende artiesten. Op deze foto gemaakt in Cabaret Buis het trio van cellist en trombonist Piet Kreeft met Bert Klazema piano en Maup Cohen viool Collectie Toornstra Het interieur van Cabaret Buis met be scheiden podium direct naast de bar waar behalve de musici ook de optreden de artiesten weinig ruimte ter beschikking hadden. De witte rotan stoelen waren in de jaren twintig modern Foto: t Kleine Krantsje karakter van een tapperij met gezellig ingericht café te geven. In mei 1907 nam Klaas Leeksma er zijn intrek als zetkastelein en slijter en om nog meer toeloop tot zijn zaak te krijgen, werd hij agent van de stoom bootmaatschappij Twee Provinciën, die een beurtdienst onderhield tussen Leeu warden en Zuidhorn. De ligplaats was aan de Willemskade en regeling en con dities voor vervoer met deze dienst, die drie keer per week voer, konden in de zaak van Leeksma worden afgehandeld. Deze vertrok ruim twee jaar later echter naar Amsterdam en zijn inmiddels goed beklante tapperij werd in januari 1910 gekocht door Theodorus Buis. Van barbiersaffaire tot cabaret Buis was al jaren als barbier werkzaam en diende dus nu snel een verzoek in voor vergunning tot verkoop van sterke drank in het klein. Hij bleef echter in zijn nieu we zaak voorlopig ook zijn barbiersberoep uitoefenen. Een combinatie die in die tijd veel vaker voorkwam, met name op het platteland. Zo kon tijdens het wachten, of na afloop, nog rustig even van een bor reltje worden genoten. Geen wonder dat veel mannen zich graag 's ochtends bij de barbier lieten scheren. Vanaf 1912 was het echter niet langer toegestaan om een barbierszaak en een tapperij in dezelfde ruimte uit te oefenen. In de jaren die volgden kreeg de zaak, inmiddels omge- doopt tot Het Wapen van Leeuwarden, steeds meer bekendheid als gemoedelijk café en restaurant waar zo nu en dan, tij dens weekenden of bij speciale feestda gen, gezellige concertmuziek klonk. In het voorjaar van 1923 nam Buis het initiatief om regelmatig artiesten in zijn zaak op te laten treden en daarmee was het cabaret Buis geboren. Er was in die jaren veel belangstelling voor dergelijk vertier en aangezien in de stad het Leeu warder Bioscoop Variété en het caba ret in het Hof van Holland (in de zaak van Paardekam aan de Weaze) inmid dels waren gestopt, was er een bepaalde leemte ontstaan. Daardoor zagen enkele andere ondernemers, waaronder Buis, nieuwe mogelijkheden. Voortaan traden in Het Wapen van Leeuwarden iedere week andere artiesten op, waarbij met name humoristen als Koos Laarhof en Maup de Vries met hun grappen en komische voordrachten voor een uitge laten stemming zorgden. Vaak werden deze komieken afgewisseld met gevoeli ge zangnummers, die door bekende sou brettes als Rika Bouwens en de uit Den Haag afkomstige Nelly de Vries, werden vertolkt. De meeste van deze artiesten, waaronder ook Duo Matron, Duo Chapro en het Duo Daniëls, waren al bekend en populair bij het publiek door hun eerde re optredens elders in de stad. Daarmee was succes dus min of meer verzekerd. Een enkele keer prijkte er in het eerste jaar zelfs een 'helden bariton' of een ope razangeres op het programma, die een licht klassiek repertoire verzorgden. De begeleiding van deze artiesten werd verzorgd door enkele Leeuwarder muzi kanten, die ook de concertmuziek speel den, die tussen deze cabaretnummers door voor een aangename sfeer moest zorgen. Speciale attracties In januari 1925 stond het orkestje onder leiding van de Wiener violist Hans Braun en opnieuw bood het programma elke week andere artiesten. Door de toevoe ging van een slagwerker aan het orkest traden er nu soms ook danseressen op als Mary Homan en Helene Belfort, die voor hun klassieke en moderne dansfan- tasieën vermoedelijk niet veel ruimte ter beschikking hadden. De artistieke lei ding van het geheel bleef in handen van de Leeuwarder cellist en trombonist Piet Kreeft. Tijdens het optreden van het echt paar Jetty en Louis Daniëls met vrolijke revueschetsen als Dat meen je niet wer-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2012 | | pagina 31