'*0 i LiCOVOc^t^i.2 23 w L Nieuwestad noordzijde, panden nrs. 101-105 rond 1910 westad 25. In dit nog steeds bestaande grote pand was ook de orgelmakerij geves tigd (drie huizen westelijker woonde Ger hard Heinrich). In 1826 woonde de familie hier nog steeds. Intussen had Jan Adolf samen met zijn echtgenote in 1819 twee huizen aan de Voorstreek gekocht van de koopman en huizenhandelaar Evert ten Berge. Dit huis wordt blijkbaar ver nieuwd, want op 23 maart 1827 plaatst Hillebrand een advertentie in de Leeuwar der Courant waarin hij een in 1820 nieuw gebouwd pand te koop en 'een zeer roijale intrek met vrije Opgang' te huur aanbiedt. Beide stonden aan de Voorstreek. Na de verkoop van dit pand koopt hij het grote pand Vleeschmarkt F 3, thans Nieuwe stad 103. De zaken gingen blijkbaar goed, want in 1833 koopt hij ook het naastge legen pand Vleeschmarkt F4 voor een bedrag van ƒ3859,- van Frederik Willem Hoven en echtgenote. Tot 1883 zouden de Hillebrands hier gevestigd blijven met hun meubel- en spiegelmakerij. Na 1831 legt Jan Adolf zich toe op het meubelma kersvak. Brutalen hebben de halve wereld Met zijn orgels was, ondanks fraaie attes ten, altijd wel wat aan de hand. Prachtig om te zien maar technisch niet bedrijfs- zeker. Zijn (laatste) nieuwe orgel van Marrum was twee keer afgekeurd en werd uiteindelijk afgewerkt en verbe terd door de Groninger orgelmaker N.A. Lohman en Zn. Hierna werd het goedge keurd door Willem van Gruisen. Tot aan het begin van de 20e eeuw was aan het orgel een bord bevestigd waarop Hille- brand voor zijn knoeiwerk werd gehekeld. Ook de orgels die hij in zijn geboorte streek vervaardigde, leverden slepende conflicten op. Ondanks dat verscheen er in de Leeuwarder Courant van 2 septem ber 1822 een advertentie waarin Melchior Veltmann uit Osnabrück het nieuwe Hil- lebrand orgel in Westerkappeln, dat Jan Adolf op voorspraak van zijn schoonvader gebouwd had, loofde en de maker aanbe val. In werkelijkheid keurde Veltmann het orgel af. Het werd in 1832 door Joa chim Wenthin verbeterd. Hetzelfde vond plaats met de orgels van Münster (Apos- telkirche) en Nordwalde. Het heeft er alle schijn van dat Hillebrand zelf die adver tenties liet plaatsen. Was Albertus van Gruisen dan toch niet zo ver mis met zijn bovengenoemde opmerking? Verder als schrijnwerker en spiegel- maker Jan Adolf was evenwel een prima meubel maker. Hij verkreeg in 1837 bij koninklijk besluit van 7 juli het predicaat Hofleve rancier nadat hij een verzoek daartoe had ingediend. B&w van de stad Leeuwarden adviseerden positief, alhoewel zij vonden dat 'adressant een goed burger is en bekend staat als een zeer ijverig man in zijn vak, Anoniem schilderij uit circa 1840 van Jan Adolf Hillebrand (1818-1887) Collectie Fries Museum dat hij goed werk kan leveren, maar dat er evenwel meer anderen te Leeuwarden zijn die zulks ook kunnen doen en in dat opzigt met hem gelijk staan'. Jan Adolf zal wel gedacht hebben: nooit geschoten altijd mis! Een door hem vervaardigd kastje uit het bezit van de koninklijke familie is thans in het Rijksmuseum. Het echtpaar Hillebrand-Meyeringh kreeg in totaal zeven kinderen: vier jon gens en drie meisjes, van wie enkelen jong stierven. De oudste dochter Anna Chris tina Regina (1816-1899) huwde in 1841 met Johann Franz Heinrich Wilhelm (Heinrich) Schulze, die als pianofortebou- wer bij haar vader in dienst was en bij hen inwoonde. Schulze stichtte een piano- fabriek die tot 1881 heeft bestaan. Op 6 april 1846 stierf Jan Adolf Hillebrand na 'een langdurig en smartelijk lijden' in zijn woning aan de Vleesmarkt en werd enige dagen later begraven op de Algemene Begraafplaats aan de Spanjaardslaan. Uit het feit dat hij op de 2e afdeling werd begraven blijkt ook zijn welstand. De Belg Grégoire schrijft in zijn boek Historique de la facture et les facteurs d'Orgue (Anvers 1865), dat Hillebrand na zijn overlijden een klein fortuin naliet. Iets dat je volgens hem zelden zag bij orgelmakers. Dc Ou dcrgct rekende geeft door dezen vin den Mr. Orgelmaker j. A. HILLEBRANDvaii Leeuwarden, de lof felijke getuigen»; dat'by her nieuwe Orgel, ven ad Registers, l:i cl' Evangelirehe Kerk te Wester Ctpplen, niet alleen uitwendig Op de fraai fte wijze vervaardigd beeft, maar dat ook de nette en vlugge bewerking van bet-Re. geerwetk, zoo wei ais vin het Pijpwerk, tot volkomen genoegen gcfcliied is; weshalve de Ondergetee kende "din; ge noemden Orgelmaker alt geer bekwaam aan bet publiek durft aanbevelen, Cituti, M. B. VELTMANNAfoiji Dfrtöetir en Otganftt - den a September tEaa, tn de Hof-Kerk te St- Marten, re Oenabrug* Advertentie Leeuwarder Courant

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2013 | | pagina 25