14
De locatie Bisschopsrak ten westen van
de vuurwerkfabriek, werd de definitieve
locatie.
Aldaar was een directe verbinding
mogelijk met het spoor, met de hoofdver
keersweg naar Harlingen en met de stads-
rondweg. De toegangsweg zou in eerste
instantie via de Nicolaas Beetsstraat
lopen; later zou dit een tweede ingang
worden, onder andere voor bevoorrading.
Burgemeester Van der Meulen zou in
1962 de eerste paal slaan voor het defini
tieve fabriekscomplex. Directeur Laman
Trip dankte daarbij de pioniersgroep op
Leeuwarden-west en kondigde aan dat op
korte termijn complete stofzuigers afge
leverd zouden worden. Ilij maakte ook
van de gelegenheid gebruik om te wijzen
op de noodzaak van de bouw van woning
wetwoningen en van eengezinswoningen
met wat meer comfort 'voor de staffuncti
onarissen'. Uitbreiding van het technisch
onderwijs achtte hij tevens van belang. In
een eerste reactie wees burgemeester Van
der Meulen op de bouw van bungalows in
het Nijlan, op de nieuwe LTS en op nieuw -
bouwplannen voor de UTS en HTS.
De strenge winter van 1963 leverde
stagnatie op in de bouw, maar uiteindelijk
zou in 1965, met de overheveling van de
mctaalwarcnafdcling van de industriehal
aan de Marconistraat, de fabriek draaien,
met op dat moment 550 werknemers.
Parallel aan de bouwactiviteiten organi
seerde de VSF diverse voorlichtingsavon
den in het noorden en westen van Fries
land, om mensen te interesseren voor het
werken bij de stofzuigerfabriek. 'Gezond
voor lichaam en geest', 'jong genoeg om
te kunnen omschakelen', 'bereid tot aan
passing aan de bestaande sfeer', enkele
van de functie-eisen die toch tot resultaat
zouden moeten leiden. Dat bleek tegen te
vallen; door de hoogconjunctuur, het weg
trekken van potentiële werknemers uit
Friesland en de matige betaling (op mini
mum beginnen). De directie overwoog om
buitenlandse arbeidskrachten aan te trek
ken. Daarnaast wees de directie nog op de
'bedroevend slechte verbindingen' en op
het feit dat er geen acceptabele wonin
gen voor het hoger personeel aangeboden
werden.
Dit alles nam niet weg dat met ongeveer
600 personeelsleden in 1966 de miljoenste
stofzuiger van de band rolde, waarvan tien
verloot werden onder het personeel. Drie
jaar later zou de tweemiljoenste stofzuiger
aangeboden worden aan de burgemeester.
Inmiddels kon het personeel 'tussen de
bedrijven door' gebruik maken van het in
1968 door Frits Philips geopende sport
complex, met voetbalvelden, tennisbanen,
een squashhal en biljarttafels.
Begin jaren zeventig werd de stofzui
gerproductie geleidelijk afgebouwd en het
personeel gaandeweg meer ingezet ten
behoeve van Philips Telecommunicatie
Industrie PTI. In 1991 volgde het einde
van Philips in Leeuwarden. De fabrieks-
ruimte werd benut door nieuwkomers
Tebel Pneumatiek (overname van metaal-
warenafdeling van Philips) en later door
Neways (overname van de electronica-
afdeling van Philips). Het kantoordeel
werd getransformeerd en ingenomen door
Wetterskip Fryslan. De fabriekshallen
zijn inmiddels gesloopt; de locatie is in
beeld voor een nieuwe 400 meter ijshal.
Vertrekkers
Bedrijven vertrekken op basis van
bedrijfseconomische, financiële en soms
persoonlijke motieven. Soms zijn fusies of
overnames aan de orde, soms door (ogen
schijnlijk) aantrekkelijker vestigingsvoor
waarden elders (kosten, ligging), soms
door combinaties daarvan, soms zelfs door
een zeer abrupte oorzaak, zoals brand.
NV Phoenix Rijwielfabriek aan de Zui-
dergrachtswal maakte in 1960 nog plan
nen bekend voor de bouw van een nieuwe
fabriek op bedrijventerrein Leeuwarden
west. Twee jaar later werd echter de pro
ductie in Leeuwarden beëindigd als gevolg
van een noordelijke fusie met verhuizing
naar Groningen.
Pepermunt- en Suikerwerkfabriek Van
Slooten liet in 1986 de Emmakadc achter
zich en vertrok naar Irnsum. Redenen
daarvoor waren de volgens het bedrijf
beperkte uitbreidingsmogelijkheden, het
sterk verouderde pand en de forse inves
teringen die nodig zouden zijn in verhand
met milieu-eisen. Het fabriekspand zou
pas in 1995 gesloopt worden.
De he.euward.er Papierwaren Fabriek en links daarvan meubelfabriek Ilero de Vries,
aan de Harlingertrekweg, circa 1950. Rechtboven de Wilhelminabaan
L e o VduTt) i
LA-
