WliH
1E-
SPORT.EK RECREATIEGEBIED
Lcovo.'in} LA.il
weg', met waterpartijen en speelweiden.
Minstens zo opvallend is het idee voor het
zuidelijk deel van het plangebied: aanleg van
zeven tennisbanen en een clubhuis. Het in
getekende zwembad (aan de westkant van de
tennisbanen) zou jaren later inderdaad daar
gerealiseerd worden, zij het wat zuidelijker
dan eerder gedacht. Voor de tennisbanen
kwam - zoals we nu allemaal weten - een an
dere locatie in beeld.
In de definitieve plannen voor het recrea
tiegebied uit 1961 vinden we én herkennen
we de locatie van het tenniscomplex ten
noorden van de oprit van het viaduct. Vijf
tennisbanen met kleedaccommodatie, gren
zend aan een speelweide, een rolschaatsbaan
en een speeltuin met rondom sloten en wa
terpartijen.
'Momenteel bevinden zich in de gemeente
veertien tennisbanen, alle gelegen achter de
Kleine Bontekoe. Ter bevordering van deze
tak van sport is het gewenst om ook banen in
het oosten en zuiden der stad aan te leggen',
aldus het college van B&W bij de aanbieding
van de plannen.
Plattegrond recreatiegebied
Aanleg en oprichting
In 1963 werd een begin gemaakt met de aan
leg van het nieuwe recreatiecomplex. In 1965
zouden de (gemeentelijke) tennisbanen ge
reedkomen met de mogelijkheid voor vereni
gingen en particulieren om een of meerdere
banen voor het gehele seizoen te huren. Met
de oplevering van de Nijlan-banen verviel de
exclusiviteit van de particuliere banen bij de
Kleine Bontekoe.
'Al in 1956 kwam ik met mijn vrouw in de
Arubastraat wonen, waar we uitkeken op de
weilanden. Het grootste gedeelte van de wijk
moest toen nog gebouwd worden. Hoewel de
tennisclub aan de overkant van de Juliana-
laan zijn onderkomen kreeg, bestond er van
het begin af een bijzondere band met woon
wijk Nijlan. En dat kwam niet alleen door de
naamsverwantschap. Er werd vaak over ge
sproken en in zekere zin was de tennisclub
ook een bindende factor voor de buurt', aldus
erelid Tom Verdenius.
De tennissport zat in de lift. Tennis kreeg
een steeds minder elitair karakter, bleek ge
schikt voor alle leeftijden en het 'Tom Okker-
De tennisbanen in 1965
Foto: Sj. Andringa
effect' werkte door. Bovendien nam de wel
vaart snel toe en had een ieder steeds meer
vrije tijd ter beschikking.
Vooruitlopend op de oplevering van de vijf
banen werd door een groep bewoners van de
nieuwe wijk Nijlan een enquêteformulier
verspreid met vragen over de wenselijkheid
van oprichting van een tennisclub. Zeventig
personen gaven zich op bij de contactper
soon, de heer A. Algra, waaronder ook diverse
niet-Nijlan-bewoners. Ook wethouder Tiek-
stra meldde zich aan. Los van die aanmelding
gaf de respons op de enquête voldoende aan
leiding om een vereniging te starten. Op 29
maart 1965 werd dan ook de TC 't Nijlan opge
richt. De heer A. Haarsten werd voorzitter, de
heer J. Lont tweede voorzitter, mevrouw
Postma secretaris en mevrouw Lakerveld
penningmeester.
Pionieren was het, met een kleine organi
satie en een beperkt aantal leden. De begro
ting was bescheiden, de begroeiing
maagdelijk. De vereniging was nog geen lid
van de landelijke bond KNLTB, een trainer
was nog niet beschikbaar en in de competitie
