LeOVdLT^ LA.il
gedurende de oorlog niets ontbeerd hebben
en alles tegen zwart geld, bij de Wehrmacht
werkend, konden kopen, hebben het ook nu
weer het beste. Krijgen hier extra eten toebe
dacht en weten daarbij nog alles van huis te
krijgen. Er worden superbe sigaren gerookt
en boterhambeleg met allerlei delicatessen
verorberd.'
Het kamp stond bekend als streng, maar
rechtvaardig. Bij overtredingen werd soms
zwaar gestraft en opsluiting in de koude,
vochtige 'bunker' was een nachtmerrie. De
landelijke inspecties vertonen geen kritiek op
de behandeling, wel werden er twee barakken
afgekeurd omdat ze te weinig bescherming
gaven tegen de vrieskou. Er is één geïnter
neerde overleden, een ernstige maagpatiënt.
'De betrokken gedetineerde is overleden,
maar hier was geen sprake van slechte behan
deling van een gedetineerde, omdat hij een
politiek delinquent was, maar van een fout,
die in iedere verpleeginrichting had kunnen
voorkomen.' (A.D. Belinfante, In plaats van
bijltjesdag)
Maar toch: 'In het mannenkamp is het ook
maar niks: in de afgelopen week haalde de
hulppolitie een der geïnterneerden uit de
woning van een vrouwspersoon, waarvoor
het oude testament een woord heeft, dat
echter in een dagblad niet zonder meer wordt
genoemd'. (Ingezonden stuk in de Leeuwarder
Courant in maart 1946)
Vrouwenkamp Ericadorp
De in Leeuwarden gearresteerde vrouwen
werden na hun tijdelijke opvang geïnter
neerd in het vrouwenkamp Ericadorp aan de
Troelstraweg, ter hoogte van de huidige ben
zinepomp. De barakken waren hier door de
Duitsers neergezet. Het kamp werd geleid
door commandante J.A. Colenbrander en ook
de interne bewakers waren vrouwen, terwijl
de buitenwacht werd uitgevoerd door
Hupo's, hulppolitieagenten. Het kamp telde
tijdens de drukste bezetting ongeveer 300
hoofdzakelijk NSB-vrouwen en werd in 1946
opgeheven, waarna de vrouwen werden
verdeeld over andere kampen. Spoedig
daarna was het nodig voor het mannenkamp,
Personeel Ericadorp, met middenvoor zittend commandante Colenbrander
Personeel Kamp Vliegveld
