Camminghaburg Lcovo.'in} LA.il 20 i Een b'^zondere aanwinst: een waterverftekening van Camminghaburg. In oktober ontving het HCL deze gouache in langdurig bruikleen. Mogelijk is de tekening via de familie Rengers, ooit ook eigenaar van de Cammingha burg, in bezit gekomen van Hobbe van Baerdt van Sminia (1874-1934), die trouwde met Tjallinga van Welderen Rengers (1873-1949). De tekening is in goede staat; nooit ingelijst geweest maar wel met vier punaises opgehan gen, af te lezen aan de gaatjes in het papier. De kleurenafbeelding geeft veel kleine details van ramen, luiken en dergeljke. Onder de brug staan zeven eendenkorven getekend. Het papier waarop de tekening is gemaakt, is niet afgesneden en zit dubbel achter de prent. Het vel is groot 32x54 cm; de tekening 24x41 cm. In het papier zit het watermerk en de naam van Adriaan Rogge. Die was in de periode ca. 1770-1800 eigenaar van papier molens in onder andere Zaandam. Sytse ten Hoeve rapporteerde al in 1997 desgevraagd, dat deze afbeel ding zeker Camminghaburg of Camminghastate betrof en dat als datering aan begin 19e eeuw moest worden gedacht. Hj vermoedt dat de bekende Leeuwarder tekenaar Sjoerd Bonga de maker is. Het Fries Museum bezit een tweetal schilderyen van Caminghaburg, waarvan een uit de 16e eeuw dateert. Het HCL beschikt over enkele teke ningen en prenten van het gebouw en naaste omgeving uit eind 18e eeuw. Aan het begin van de 16e eeuw werd ten noordoosten van Leeuwarden (iets westel'jker dan het tegenwoordige Cambuurplein) op de plek waar eerder de Camminghastins stond, opnieuw een slot gebouwd door telgen van de adellijke familie Cammingha. Het gebouw was gesitueerd op een omgracht terrein, dat bereikbaar was via een fors poortgebouw. De burcht bestond uit een woontoren met ongeljkvormige vleugels. Eén vleugel had twee bouwlagen en op de hoek een kleine arkeltoren. De andere, veel la gere toren bevatte één bouwlaag. Haaks hierop stond een boerderij. In 1810 is het complex gesloopt. De gebouwen stonden toen al meer dan een halve eeuw leeg.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2016 | | pagina 22