sÈiÉfe
LeoVdlr^ LA.il
ondermeer door vertrek van diverse spelers en
te weinig aanwas van nieuwe.
Slechts kort kon genoten worden van een A-
team, een damesteam en een Surinaams elftal
(1990), later opgegaan in Flamingo. Met Nica-
tor was er regelmatig uitwisseling van spelers.
Natuurlijk als 'goede buur' (sinds 1992), maar
ook door het enigszins vergelijkbare karakter
van beide verenigingen.
Rond 2004 werd het nog even spannend.
Nieuwe KNVB-regels bepaalden dat een voet
balvereniging minstens 50 actieve, spelende
leden moest hebben. Dat is nu geen enkel pro
bleem. In het gouden jubileumjaar zijn er zes
seniorenteams en een 45+ team.
Al in 1966 verscheen het eerste clubblad, De
Lions 66, officieel orgaan van de horecasport-
club, in wisselende frequentie, van wisselende
omvang en kwaliteit. Vanaf 1995 De Leeuw ge
heten, maar nog steeds 'officieel orgaan'. Bind
middel, maar ook vaak uitlaatklep voor
diverse frustraties. Ook op ander vlak was er
sprake van enige professionalisering. Oprich
ting van een Damesclub (niet voetballend,
maar gericht op activiteiten), een Aktiecomité
(clubblad, klussen, et cetera), een Jeugdfonds
ten behoeve van activiteiten voor de Lions-
jeugd (kampeerweekenden, sinterklaas en
dergelijke).
De archivering binnen de club is minder
ontwikkeld, (leden)vergaderingen zijn be
perkt genotuleerd. Gelukkig zijn enkele notu
len bewaard gebleven, zoals: 'Hierna volgde
het grote succes van de avond, de pauze' (jaar
vergadering 1972) en uiteindelijk de rond
vraag, die zoals meestal uit de hand liep'
(idem).
De voorzitter met de meeste dienstjaren (jaren
'80 en '90) en de meeste schapen is P.A.
Braaksma, alias Berlusconi. Het is dan ook
niet voor niets dat hij samen met de oud
bestuurders Jan van der Wal, Jan de Haan en
Henk de Vos, is benoemd tot erelid. Enkele
andere voorzitters van naam: Willem van der
Mei, Henk van der Wal en (momenteel) David
Hoekstra.
Als belangrijkste trainers komen vooral de
namen van Roelof Gort en Dick Verbruggen
naar voren.
Met de organisatie van diverse toernooien
profileerde Lions zich steeds meer; het Paul
Lebbing-toernooi, het zaalvoetbaltoernooi
begin januari (Frieslandhal), de COTK-finale
1996 en van recente datum het P.A. Braaksma-
J. de Haan voorjaarstoernooi.
Johnny Rep naar Lions
Het 25-jarig jubileum in 1991 kende zijn hoog
tepunt op 8 juni van dat jaar. 's Middags een
wedstrijd van het eerste team tegen de oud-in
ternationals. Die waren op behoorlijke sterkte,
met onder andere Peter Boeve, Tscheu la Ling,
Hugo Hovenkamp, Piet Schrijvers en Pier Tol.
Bijna 1000 man publiek zag Willie van der
Kerkhof met een prachtige lob al na 5 secon
den voor de 1-0 zorgen. De schade zou voor
Lions uiteindelijk beperkt blijven tot 6-0.
Johnny Rep werd in de rust gewisseld en trad
in de tweede helft op als barkeeper in het
clubhuis. Na de wedstrijd was Ben Wijnstekers
nadrukkelijk aanwezig in café Boekema, met
verhalen over zijn voetballeven.
's Avonds de grote feestavond met honder
den gasten. Met weemoed denken we terug
aan Maywood en aan het optreden van Henk
Wijngaard die 'met de vlam in de pijp' Zalen
Schaaf bereikte.
Lions en Cambuur
De verbondenheid tussen beide clubs is groot.
Dat zit in de kleuren, in de accommodatie, in
het bloed en in het hart. Lions als dependance
van Cambuur, Lionello als 'buitenplaats' voor
de profs. Het percentage Cambuursupporters
onder de Lions-leden is ongekend groot, het
fanatisme niet minder. 'Een maand geleden
had ik maar 9 man. De rest, Cambuur-suppor-
ters, zat nog vast op het politiebureau in Doe-
tinchem' (trainer Tjalling Delgrosso in de
Leeuwarder Courant van 10 april 2006).
De Joegoslavische spits Gojko Kuzmanovic,
in 1974 bij Cambuur gekomen, werd in 1978
benoemd tot trainer bij Lions. Mooie publici
teit voor de club, Lions in dit geval, maar niet
echt succesvol. Na een jaar vertrokken enkele
belangrijke spelers, waardoor Kuzmanovic
zich genoodzaakt zag zelf mee te spelen. Ook
niet echt een succes. In oktober 1980 zou hij
weer vertrekken naar zijn vaderland om daar
jeugdtrainer te worden. In 1990 volgde een
kortstondige rentree bij Lions. 'De jaren bij
Lions zijn de mooiste jaren in Nederland ge
weest voor mij. Een fijne sfeer en vriendschap'
(Leeuwarder Courant 31 oktober 1980).
Gerard de Haan (ex-Cambuur) speelde en
kele jaren voor Lions, René van der Weij (ex-
Cambuur) was dat van plan. De jaarlijkse
benefietwedstrijd Lions-oud Cambuur en de
strijd om de Cambuur Culture Cup (suppor-
terstoernooi) bevestigt de innige band tussen
beide clubs.
31
Het sportterrein Marnixveld in 1965, met op de achtergrond de Brederostraat
Collectie Walter Kromhout
Tafellaken en servet
Het ledental bleek de afgelopen 50 jaar sterk
wisselend, de prestaties van de teams - mis
schien mede daardoor - zeker ook. Diverse
kampioenschappen werden het jaar erop ge
volgd door degradatie. In 1976 was er voor het
eerst promotie naar de vierde klasse KNVB-za-
terdag, in 1977 meteen weer terug naar de FVB.
Door die promotie dwong Lions overigens wel
af, dat meegedaan mocht worden met het
TBC-toernooi. Succesvol was zeker het zaal-
