Pieter Jelles Troelstra woonde van 1892 tot 1893 aan de Reijndersbuurt op nummer 5, en wel op het perceel van de vroegere pleziertuin, die had toebehoord aan Eebuurt 14. In zijn gym nasiumtijd moest hij in deze buurt al eens over de ringmuur vluchten, toen hij zich be dreigd voelde door een opgewonden menigte mede-gymnasiasten. En toen hij hier later met zijn gezin woonde vloog ook nog eens een steen door het raam... In zijn memoires heeft hij er het volgende over opgetekend: 'Ons huis stond aan de stadsgracht en dan kwam het voor, dat een der schippersvrouwen in dron kenschap kabaal veroorzaakte op straat.' De Reijndersbuurt dankt zijn naam aan Izaac Reijnders, die er naast de bestaande be bouwing in 1837 ook tien arbeiderswoningen liet bouwen in carrévorm, met een grasveldje in het midden, grenzend aan de achterzijde van Eebuurt 14 en 16. De ingang van het zoge noemde Reijndershofje was een poortje, inge klemd tussen de rij huizen van de Reijnders buurt. Douwe Andries Bijlsma, alias Nero, boeienkoning, fakir en vuurvreter, beter be kend als Slappe Douwe, woonde aan het Reijn dershofje, dat tot 1956 heeft bestaan. Toentertijd vormden Ee- en Reijndersbuurt volgens 't Kleine Krantsje nog een van de nij verste hoekjes van onze stad: 'De Eebuurt met zijn statige patriciershuizen was een voor name straat. De toenmalige directeur van ge meente werken W.C.A. Hofcamp woonde met zijn gezin op nummer 10. Dokter Uffelie, wiens ouders op nummer 16 woonden, heeft er ettelijke malen naar de komst van de Tjerk Hiddes uitgezien, graanhandelaren De Vries op nummer 14 hebben er achter de fraaie acht tiende eeuwse gevel hun zakenbrieven voor Rusland opgesteld.' Het veerhuis op de hoek van de Eebuurt leek wel op een menselijke bijenkorf. De schippers dronken er gehaast hun borreltje, de reizigers voor Dokkum wachtten er op de boot die hen terug moest brengen. Door de ramen keken ze naar de nijverheid op de kade. Tweemaal per dag voeren de passagiersboten het traject Leeuwarden-Dokkum. Zoals een echte Ter- schellinger dagelijks uitkijkt naar de boot uit Harlingen, zo zagen de Eebuurtsters iedere dag de Tjerk Hiddes met kapitein Van der Bogt, die ook aan de Eebuurt woonde, en zijn compagnon Dikke Pot langszij komen. Drie volle uren duurde de reis. Voorin de eerste klas met rood trijpen banken, of achterin tweede klas met kale banken. Het waren ei genlijk kleine vrachtstoomboten met passa- giersaccomodatie. De beurtdienst op Dokkum werd vanaf de 19e eeuw onderhouden door drie stoomsche pen: de Tjerk Hiddes, de Admiraal de Ruyter en de Christiaan de Wet van de Stoomboot- dienst Leeuwarden-Dokkum v.v. Beurtschepen uit andere plaatsen meerden ook aan de Ee- buurt af: uit de Dokkumer Wouden of uit Hol- werd, Marrum, Oudebildtzijl. De zeevissers uit Paesens en Moddergat brachten hun vis hier aan wal om deze in de stad te verkopen. Ook de opbrengsten van de bouwboeren kwamen hier terecht. De oogsten werden uitgeladen, gewogen en naar de pakhuizen Rusland, Riga en Odessa van Dirk de Vries Co. aan de Hoekstersingel getransporteerd. In 1892 is de zogeheten Dokkumer Stal aan de Eebuurt afgebroken. In dit gebouw stalden de jagers van de veerschepen/trekschuiten hun trekpaarden. De gevelsteen met dit tafe reel is nu ingemetseld in de muur van het Sint Anthony Gasthuis. Deze mannen woonden waarschijnlijk op de bovenverdieping van Eebuurt 8. Het pand Eebuurt 14 dateert volgens oude be lastingaanslagen uit 1760. Kalkbrander Alber- tus Buijsing woonde hier van 1832 tot 1837. Eveneens behoorden een grote pleziertuin, die ongeveer twee maal zo groot was als het eigen perceel, een zomerhuis en een stal bij het pand. Via de achterplaats liep men naar de pleziertuin. De tuin lag achter de percelen van de buren, vleeschhouwer B. Miedema en de familie Van Zeggeren. Er waren destijds meer dere pleziertuinen met zomerhuis op de west oever van de Dokkumer Trekvaart, zoals die van de weduwe Ruitenschild, notaris Pieter LeoVor^t^i. Portretfoto van korenfactor Dirk de Vries (1843 1912) Collectie Wim Maurer Portrettekening van medefirmant P.A. de Haan (1880-1956) Collectie Wim Maurer Heerenhuizinge Eebuurt 14

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2017 | | pagina 26