12
Lokaal met afschuifbaar dak, 1954
Al snel bleek dat door de kuur van enkele
maanden de kinderen als zij weer op de eigen
school terug kwamen, teveel achterop waren
geraakt en daardoor bleven zitten of zelfs een
klas terug moesten. Om die reden werd een
lighal gebouwd, met plaats voor zo'n vijftien
kinderen, een schoolgebouw geplaatst en een
onderwijzeres benoemd. Deze Buitenschool
werd in 1930 in gebruik genomen. In de lighal
rustten de kinderen en per dag gingen ze drie
uur naar de school. De resultaten waren opval
lend. Kuren in de buitenlucht in combinatie
met de ruime voeding maakten de kinderen
fysiek weer sterk. Sinds de aanstelling van een
leerkracht, die samenwerkte met de klasse-on-
derwijzer(es}, konden de kinderen na ontslag
zonder problemen aansluiten bij het niveau
van hun klasgenoten. Het leren bleek tevens
een gunstige invloed te hebben op het kuren
zelf.
Openluchtschool Leeuwarden
Begin 1943 startte - enigszins geruisloos - in
een klein gebouw de eerste openluchtschool
van Leeuwarden, erkend door het departe
ment van Onderwijs. De Vereniging Parkher
stellingsoord (het schoolbestuur) koos voor
een bescheiden openingshandeling opdat de
bezetter zich afzijdig zou houden. De school
was een vervolg op de in 1930 gestarte school
met een leerkracht voor een kleine groep (zes
a acht) kinderen. Het aantal schoolgaande kin
deren werd geleidelijk groter. Een houten ge
bouwtje op het terrein van Parkherstellings
oord, tot dan gebruikt als schilderswerkplaats,
werd verbouwd tot school.
Gebouw(tje) en inrichting waren 'simpel
doch eenvoudig', maar toch ruimte biedend
aan 45 leerlingen en twee leerkrachten (juf
frouw Adema en het hoofd van de school,
meester Meijer). Aan de zuidkant had het ge-
bouw een grote glaswand waarvan de ramen
het hele jaar open stonden. 'De kinderen wen
nen er aan en kleeden zich nauwelijks warmer
dan hun kameraadjes op gewone scholen. Al
leen midden in de winter wapenen ze zich
met warme kruiken, dekens enz. Gelukkig zijn
er dit jaar kolen toegewezen' (Leeuwarder Koe
rier 18 december 1945).
Het ging niet alleen meer om tbc-patiënten.
Het ging om zwakke kinderen die veel buiten
lucht behoefden, om gezondheidsredenen het
gewone schoolleven niet konden volgen en
speciale verzorging en voeding nodig hadden.
Het leerplan was iets gematigder dan van ge
wone scholen en vooral op de praktijk inge
steld. Kinderen speelden en werkten veel
buiten. Qua voeding was er veel melk, vettig
heid en levertraan. Qua verzorging medische
begeleiding, heilgymnastiek, eventueel
spraaklessen, hoogtezonbehandeling en der
gelijke. 'De kinderen worden eenmaal per
week gebaad en gestofkamd. Een gediplo
meerd kinderverzorgster heeft bij dit alles de
leiding.'
De schoolarts bepaalde wanneer de kinde
ren weer naar de gewone school terug moes
ten. De gemiddelde verblijfsduur op de
openluchtschool was toch wel een jaar.
Gemiddelde dagbesteding 1952:
9.00
Binnenkomst en melk
9.10
Onderwijs
10.10
Boterham plus fruit
10.20
Speelkwartier
10.30
Onderwijs
11.50
Handen wassen e.d.
12.00
Warme maaltijd
12.50
Tanden borstelen
13.00
Rust
14.30
Boterham plus fruit
14.45
Speelkwartier
15.00
Onderwijs
16.50
Boterham
17.00
Naar huis of sanatorium
Nieuwe lokalen
Begin jaren vijftig kwamen er plannen voor
een uitbreiding en vernieuwing. Uitbreidings
plannen omdat het aantal leerlingen voortdu-
