CITAX
BELL TELEPHOON MAATSCHAPPIJ
HEEFT AL 500 GEABONNEERDEN
C\jó^rU ibtit
my[ jftaqz....
'T KLEINE KRANTSJE
Het wonder van de telephonische correspondentie
Lezers klommen in de pen
Paardehoofd
In het Kleine Krantsje van as
januari no. 60 las ik een artikel
over: „Aardig boekje over Leger
des Heils, waar o.a. in staat: ka
pitein zat verkeerd op het paard
met de rug naar de KOP van het
dier. Volgens mij heeft een
paard toch een hoofd. Het is
toch een KOPtelefoon en een
paardenHOOFDstel
Vandaar voor de aardigheid de
ze prentbriefkaart met een paar
dehoofd.
Leeuwarden C. F. BOERSMA
Het hoofd loopt ons om van
al die koppigheden. Voetbal-
leis zijn beroemd om htm
kopballen, bokseis om hun
kopstoten. Sommige mensen
zijn koppig, maai sommige
paarden ook - hebt u wel
eens van een hoofdig paard
gehoord 1
Red. 't KI. Kr.
SI De Oosterbuurt
Als lezer van het Kleine Krant
sje vind ik daar veel in van
vroeger, ook oude bekenden. Ik
ken ze haast allemaal. Ik ben 64
jaar en een geboren Leeuwarder.
In de Oosterbuurt aan de
Grachtswal zag ik voor het
eerst mijn oud Leeuwarden.
Toen ik ouder werd wou ik de
Oosterbuurt ook wel eens uit
en ging wel met vrienden op
stap. De Oosterbuurt was in
mijn jongensjaren een pracht
van een buurt. Eenmaal per
jaar hadden wij een buurtfeest.
Dan gingen enkele ouders bij de
huizen langs om geld te verza
melen. Dan was 't voor ons 's
middags feest en voor de ouders
's avonds feest bij kaarslicht.
Dat was echt gezellig. Het is
net of konden zulke buurten
vroeger veel meer plezier maken
dan nu. Mijn vrienden die ik
toen had zijn op latere leeftijd
her en der gegaan.
Om de Oosterbuurt liep een
oude sloot, die begon waar nu
het verzekeringsgebouw staat en
uitkwam in de Wijbrand de
Geeststraat, waar toen nog een
schutting stond. Vroeger was
de Oosterbuurt een doodlopende
straat, nu een doorlopende.
Draakje vliegen
Voor de Ambachtsschool was
in die jaren een open terrein,
waar we altijd gingen draakje
vliegen. Ook waren er altijd veel
soldaten, zodat het wel de naam
van soldatenland had. Zondags
was er voetballen, gezellig was
het daar dan. De Ruiter en
Zoethout stonden er met een
kar snoep en appelen en ook
bier werd er verkocht.
De broekjes van de spelers wa
ren langer dan die van nu, ze
kwamen toen over de knieën.
Wij waren ook veel in de stad
te vinden. Vaak in het oude
spoordok. Daar losten ze dan
wortelen en rapenwat natuur
lijk erg aantrekkelijk voor ons
was. Wij hadden dan meestal
een zak bij ons en viel er wat
naast, dan kwam dat natuurlijk
in de zak.
Lekkere spullen
Aan de Westersingel was nog
niet een stenen wal maar een
aarden berm, waar ze ook altijd
aan het lossen en laden waren,
maar daar vielen de lekkere
spullen meestal in het water.
Ook was daar de oude broodfa
briek van Van Dalen. Dat brood
was goedkoop, voor kwartje een
kussensloop vol. Verderop was
het oude tramstation. Wij zaten
veel in de wachtkamer, maar
werden er meestal uitgejaagd.
De tram liep van de veemarkt,
door de Sophialaan, langs de
Willemskade, achter het Vosse-
parkje langs naar het station.
Daar vandaan via de Harlinger-
singel met een grote bocht de
Harlingerstraatweg op, richting
Marssum.
Appeltje pikken
Wij gingen ook veel naar de
Oosterkade, naar de groentevei
ling, waar altijd veel mensen
om de korven appels en peren
stonden. Maar wij konden er
ook altijd wel een appeltje
machtig worden. Een lange stok
met een spijker er in en zo door
De geabonneerden toch zijn
geen van allen blijvend met el
kaar verbonden, aangezien dit,
wegens het overgroote aantal
telephoondraden, dat men dan
zou moeten aanleggen, eenvou
dig onuitvoerbaar zou zijn.
Daarom heeft men een andere
manier uitgedacht, welke zeer
praktisch is en het aantal dra
den tot een minimum - name
lijk voor elke geabonneerde
slechts één - beperkt; volgens
deze inrichting heeft elke abon
nee een eigen draad, waarmede
hij met het centraalbureau ver
bonden is.
In correspondentie
Wil nu bijvoorbeeld de geabon
neerde A met geabonneerde B
in telephonische corresponden
tie treden, dan maakt hij, door
middel van een instrument de
aandacht gaande van een van
de vrouwelijke beambten, die
de benen van de kooplui en je
had er een
Bij de oude Vismarkt kon je ook
mooi spelen. Het was vlak bij
huis. Dan liepen wij over de
smalle brug, waar Postma brug
wachter was en zo gingen wij
de Oosterbuurt weer in.
M. I. D. I.
zich, zoals op de plaat is aan
geduid, op het centraalbureau
bij de tafels bevinden. Aan haar
deelt hij zijn wensch mede om
met B verbonden te worden.
Wanneer nu de lijn naar B vrij
is, wordt deze gewaarschuwd en
de draden van A en B door een
bepaalde inrichting op het zoo
genaamde wisselbord verbonden;
deze verbinding wordt niet door
de beambte opgeheven, voordat
zulks door A of B wordt ver
zocht. Door deze eenvoudige in
richting is het dus mogelijk
iederen geabonneerde met een
ander, welken ook telephonisch
te verbinden.
]a, zelfs moet het niet uitge
sloten worden geacht, dat in de
toekomst de mogelijkheid wordt
geschapen, telephonische ver
bindingen tot stand te brengen
met geabonneerden buiten Am
sterdam
Bij een gelukkig voortschrijden
de techniek kan het nog eens
1SI Oude namen
In uw zeer lezenswaardige ru
briek „Hier verkoopt men na
men voor dagelijksch gebruik",
komen we herhaaldelijk namen
van kleinere straten en steegjes
tegen, die ter plaatse niet meer
op straatnaambordjes te vinden
zijn. Zou het niet aardig zijn,
wanneer deze namen zoveel mo
gelijk bleven bewaard en wan
neer de gemeente wat meer aan
dacht schonk aan deze zaak
Nog maar pas is het bord Ritsu-
mastraat aangebracht, maar nu
is het alweer verdwenen. Dit is
zo maar een voorbeeld uit vele.
Leeuwarden A. de L.
Amsterdam, 22 februari 1881
zo ver komen, dat wij vanuit
Amsterdam een bericht als dit
telephonisch naar de redactie
van 't Kleine Krantsje in Leeu
warden doorgeven, waarvan wij
op dit ogenblik overigens nog
niet durven droomen. Maar ja,
wie weet.
Onschatbaar.
Van het centraalbureau in Am
sterdam wordt nu reeds door
een honderdtal geabonneerden
gebruik gemaakt en zij, die
eenmaal met het bureau en dus
ook met een aantal andere ge
abonneerden verbonden zijn,
toonen door het groote aantal
aanvragen om verbinding, nu
eens met dezen, dan met genen
geabonneerde, dat deze soort
van correspondentie onschat
baar is wegens het groote ge
mak, waarmede zij plaats heeft,
en den tijd, die daarmede uitge
wonnen wordt.
TELEFOON 2 3 4 3 4
STANDPLAATS STATION
Ook telefonisch te ontbieden
voor stads- en buitenrittea
S
Hart
Tijdens een verjaardagsfeestje j
kwam het gesprek op 't Kleine
Krantsje en op de" verschillende
stadstypen, die we in Leeuwar
den hebben gehad. Sommigen
beweerden, dat er helemaal geen
„echte stadstypen" meer zijn en
dat de laatste, Ouwe Hatte, al
een tijd geleden uit de stad naar j
een andere plaats is verhuisd.
Anderen zeiden, dat Ouwe Hat- f
te nog wel in Leeuwarden I
woont, maar nooit meer op zijn I
harmonica speelt, Zoals vroeger, F
toen we hem ook vaak zagen
met een oude grammofoon op
z'n fiets gemonteerd of op een 1 j
klein handkarretje. We hebben
een klein weddenschapje afge
sloten en zouden graag 't Klei
ne Krantsje willen vragen om in
deze zaak de scheidsrechter te
zijn. Wij menen, dat u al eerder J
over Ouwe Hatte het een en
ander geschreven heeft.
Leeuwarden
J. VAN DER VEEN en
H. HOEKSTRA Jzn.
Hart de Vries, subliem straat-
muzikant in vroeger jaren, is
nog springlevend en woont I
ook nog altijd in Leeuwar
den, tot voor kort in de Eek-
hoffstraat, na het afbreken
van de huizen daar in de J
evenwijdig aan de Eekhoff-
straat lopende Van Blom
straat. Of Hart nog muziek
instrumenten bespeelt weten
we niet; de foto, die we hier
bij afdrukken hebben we een
jaar of acht geleden op de
Nieuwestad tegenover het
Politiebureau gemaakt. Het
was de laatste keer, dat we
Hart met z'n harmonica heb
ben gesignaleerd. De aan
duiding „Ouwe" Hart lijkt
ons wat misplaatst, want zó
stokoud is Hart nog niet.
Twee jaar geleden hebben
we hem z'n leeftijd gevraagd.
„Sawntig 1" zei hij toen. „Ze
ventig 1' vroegen we ongelo
vig. „ja, sawntig", zei hij, „op
tolf jier nei
(Red. 't KI. Kr.)
OUDE
TIJDSCHRIFTEN
't Kleine Krantsje is er
blij mee
(Van onze speciale verslaggever)
Het gaat goed met de Nederlandsche Bell Teiephoon-maatschappij Zij heeft nu reeds om
streeks vijfhonderd geabonneerden en op den hoek van den Dam en de Kalverstraat heeft
de maatschappij nu een centraalbureau ingericht en daar de verschillende toestellen, zoo
als wisselborden, telephonen en dergelijke opgesteld. Gelijk bekend mag worden veronder
steld dient een centraalbureau tot het verbinden van de telephoondraden der geabonneer
den onderling, al naar dat zulks door laatstgenoemden verlangd wordt.
uiitori
