Hier lachten opa en oma om De Vries DE PRETTIGE CANADESE POLITIE Zn F.van der Heide ZESWJ&QCP'Tm IS <0 OJg 6B&W1S DEKKLEDEN VERHUUR 9 'T KLEINE KRANTSJE G MAKELAARSKANTOOR F.POPMALzn. LEEUWARDEN Voor de verkoop van uw WOONHUIS - TAXATIES - HYPOTHEKEN - ASSURANTIËN OOK VERKOOP Scherpe prijzen |Met een landverhuizersschip de wijde wereld in S4711 I 9-a Wat u ook zoekt geneesmiddelen toiletartikelen parfumerieën of artikelen voor babyverzorging suikerpatiënten of salons voor gelaatsverzorging manicure STEEDS IS HET DROGISTERIJ EEFT WAARDEVOL ADVIES Peperstraat 12 Telefoon 26173 Bagijnestr.42 Tel. 25414 Leeuwarden DE HALVE MAAN heette een en een kwart eeuw geleden een huis in het midden van de zuidkant van de Peper straat. DE GERKESBRUG was een oude naam voor de Perksbrug, die in 1856 is afge broken. Het zal oorspronkelijk een particulier bruggetje zijn geweest, in eigendom van en in onderhoud bij een zekere Li- wadder Gerke. DE BREEDEDIJK, ook wel Hoogedijk en Heeren- dijk genoemd, is de oude naam van de oostelijke dijk van de Middelzee. In 1847 werd op de Breededijk tussen de stad en de Grote Bontekoe een straatweg en voorbij de Groote Bontekoe een grintweg aangelegd, de Stienserdijk. HET CATERSHUIS is een andere naam voor het Burmaniahuis. De naam ont stond, toen de Burmania's zich met het Overijselse geslacht Ca ters verbonden door de huwe lijken van Joost van Burmania met Baef Caters en Anna van Burmania met Claes Caters in 1582. HET B BRANDJEKLOOSTER was een complex woninkjes bij de Boterhoek; het lag op de plaats van de huidige Provinci ale Bibliotheek. Misschien is het genoemd naar een meneer Brand, die op z'n Liwadders dan wel Brands je werd genoemd. DE HUIZUMER B WATERPOORT bevond zich op het punt waar het water van de Weaze dat van de Potmarge ontmoette, dus op de plaats van de huidige Huizu- merbrug. De Huizumer Water poort werd in de vijftiende eeuw in de stadswal aange bracht. In 1827 is de poort voor een deel en negen jaar later he lemaal gesloten. De Huizumer- brug kwam er toen voor in de plaats. B DE OUDEWIJFSTEEG liep in het laatst van de zeven tiende eeuw in het verlengde van de al lang verdwenen Fok- steeg van de Grote Hoogstraat naar de Minnemastraat, op kor te afstand van en evenwijdig aan de Eewal. Er zal wel geen jongedame in de steeg hebben gewoond, toen het volk deze nauwe doorgang van een naam voorzag. B OVERVLIET was nog in het begin van deze eeuw een prachtig buiten aan de overkant van het Vliet. Het pand staat er nog wel - met de naam op de voorgevel - maar het heeft veel van z'n vroegere glorie verloren. B DE CANSELARIJPIJP is een schilderachtig pijpje ge weest over het water van de Heerengracht tegenover de Ko ningsstraat. In de zestiende eeuw werd op deze pijp het halsrecht uitgeoefend. De pijp verdween bij het dempen van de Heerengracht in 1894. B DE TREKSCHIPPERS HAVEN lag tot omstreeks 1838 op het terrein van de gasfabriek tussen de stadsgracht en het Hoekster- pad. Hier meerden de treksche- pen van Dokkum. De Trekschip pershaven is gedempt om de toegang tot de stad te kunnen verbeteren. B HET WAPEN VAN DOCKUM is de oude naam van het veer huis dat gestaan heeft op de hoek van de Voorstreek en het Hoeksterpad. Later veranderde de naam het Wapen van Doc- kum in Stad Dockum. G. VIS Orew Ktrkttruc 27 Lmiiw** (O Juf itwdi H1 van nieuwe kleden In alle afmetingen, o.a. van katoendoek, hennep- en nylondoek KwhT Ao 1860 Zuidergrachtiwal 24 Tel. 25315, na 18 u. 27324 LEEUWARDEN Vrolijk gestemd en gewapend met een nieuwe introductiebrief voor werk, geadresseerd aan de „Angus Car Shops", een grote spoorwagenfabriek van de „Ca nadian Pacific Railway Com- pagny" in Montreal, verliet ik die morgen het emigratiebureau. Op een plattegrondje had men de plaats van deze werkplaatsen aangegeven. Op mijn wandeling door de stad, werd ik op een druk ver keerspunt het spoor even bijster en vroeg toen opheldering aan een agent. Die wees mij naar een tramhalte en noemde het nummer van de tram. Ik be duidde hem echter zo goed en zo kwaad dat ik wou lopen. Maar dat leek hem zeker niks, want hij liep met mij naar de halte, liet me instappen en be taalde uit eigen zak de rit. Dat ging allemaal zo vlug, dat ik de goede man niet eens kon bedanken. Maar sedert die dag heb ik een zwak voor de Cana dese politie Later hoorde ik, dat het lopen in Amerika zo z'n bezwaren heeft. Ruim een jaar later had ik weer een ontmoe ting met die agent. Hij klamp te mij aan in één van de druk ste straten van Montreal, com plimenteerde me met mijn En gels en raadde me aan het rijke Canada nooit meer te verlaten. Te machtig Maar mijn zwerflust zou mij na een paar jaar te machtig worden Het gratis tramritje bracht mij bij een van de poorten van het geweldig grote fabrieksterrein. Na mijn gerammel aan het hek verscheen er een politieman van de Compagny. Het was een gemoedelijke oude heer met 'n volle kroezige ringbaard en een gebogen pijpje in de mond. Met m'n beste Engels vroeg ik hem toegelaten te worden, maar mijn Engels was zeker door spekt met Hollandse woorden, want in tamelijk goed Hollands J. C. VAN DAM antwoordde hij: „Kom maar binnen, dan zullen we wel eens zien". Hoe geruststellend klon ken die woorden op dat ogen blik Uitgenodigd in zijn posthuisje een poosje plaats te nemen, was ik weldra in het Hollands met de agent in gezellig gesprek. Ik vertelde van mijn mislukte reis naar Stittville en mijn „kennis" van het boerenbedrijf. Dit zette zijn lachspieren aardig in bewe ging. Dit was een gezellige ke rel, een Zuid-Afrikaanse boer en veteraan uit de Boerenoor log. Hij vertelde mij dat' de werk zaamheden aan de fabriek heel goed waren en dat veel volk de laatste tijd werd aangenomen. Als timmerman-helper zou ik daar wel slagen. Hij wees mij vervolgens het bijkantoor van een van de grootste werkplaat sen, waar ik mijn geluk kon be proeven. Het personeel was daar druk in de weer; dames met opgerolde blouse-mouwen, de heren met de jassen uit en in opgestroopte hemdsmouwen, allen hevig kauwend op kauw gom. Aan de slag M'n gesprek met de chef vlotte natuurlijk weer slecht, maar mijn „Engels" was toch in staat de zwaargebouwde Amerikaan telkens te doen glimlachen. Hij sloeg me maar eens op de schouder en het slot van het lied was, dat hij mij bij de arm nam, mij naar een kalender leidde en daarop de datum aan wees van de eerstvolgende maandag, waardoor ik begreep dat ik op die dag als aankomend timmerman kon beginnen. Na mijn werkgever, die meer lach te dan sprak, bedankt te heb ben en met tal van beleefde knikjes en buigingkjes voor iedereen in het kantoor (er zat aardig spul onder de jonge da mes vertrok ik en ik voelde me hoogst gelukkig met m'n succes (Wordt vervolgdj OUDE TIJDSCHRIFTEN 't Kleine Krantsje is er blij mee VERSCHIL VAN LEVEN Rechter: Maar kunt gij dan zonder inbreken niet leven Inbreker: Dat wel, mijnheer de rechter, maar niet zoo fijn FOPPERIJ In een familie is al dikwijls aan de jongens een zusje beloofd, maar altijd weer komt er een klein broertje. Op •zekeren dag wordt aan de talrijke jongensschaar meege deeld, dat er nu toch werkelijk een meisje gekomen is en er klinkt een luid gejuich. Alleen een van de oudsten merkt neuswijs op: Och, dat zal wel weer zijn als altijd. Eerst loopt ze in rokken en later wordt het toch weer een jongen. VERKEERD BEGREPEN Toerist (in een dorpsherberg): Wat is dat....? De kat ligt op de kersen Kasteleines: Och dat is niets Die vreet er toch geen een van NIET VOORNAAM Bankier (tot de kinderjuffrouw in zijn gezin): Ik heb gisteravond gehoord Anna, hoe je de baby in slaap hebt gezongen. Dat heeft me niet bevallen.Van vandaag af krijg je zangles. ZONDERLINGE TAAK A.Wel, hoe gaat het er mee? Baron (die over de ooren in schulden steekt)Nou, mijn schuldeischers zijn er nog niet in geslaagd, me een pas send huwelijk te doen aangaan. MODERN Vriendin: „Waarom schilder je niet eens het portret van je man Portretschilderes: Dat heb ik al eens geprobeerd, maar eer het af was, had ik al een anderen man. MOW

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1967 | | pagina 9