Vergaan van 't
skip had nog meer
mooie bijnamen
BETALING ABONNEMENTSGELDEN
iiv/jii
WIE IS WIE IN LEEUWARDEN
grote actie voor het werven
op 't Kleine Krantsje
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OM HE
Een uitgave van
Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor
Vredeman
de Vriesstraat 1
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling:
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 98 10 62
Bankrelatie:
Raiffeisenbank
'T KLEINE KRANTSJE
Abonnements
prijs:
f 3,75 per half
jaar
f 7,50 per jaar
v. h. buitenland
f 10,- per jaar
OSSE NUMMERS
40 CENT
VIERDE JAARGANG
1967
NUMMER 76
Vog steeds zijn er een aantal buiten Leeuwarden wonende abonnee's, die nog niet hebben
voldaan aan hun verplichting tot het betalen van het abonnementsgeld over 1967. Zo juist
lebben wij deze trage betalers voor de derde maal een kaartje gestuurd met het vriende-
ijke verzoek het luttele bedragje van f 2,90 voor het tweede half jaar of f 5,80 voor het
gehele jaar 1967 aan ons over te maken. Wij doen nu nogmaals een beroep op deze abon
nee's het abonnementsgeld onmiddellijk te voldoen. Abonnee's, die wij wegens wanbeta
ling schrappen, zullen wij later niet opnieuw kunnen inschrijven als abonnee. Onze andere,
goedwillende, abonnee's willen wij verzoeken het abonnementsgeld over 1968 tijdig over te
maken. Het kan overgeschreven worden op onze giro (nummer 9810 62), f 3,75 voor het
eerste half jaar van 1968 of f 7,50 voor het gehele jaar 1988, het kan ook contant aan ons
kantoor worden betaald. Door deze wijze van betalen (per giro of contant) voorkomt men de
gebruikelijke incassokosten. Bovendien wordt ons dan veel onnodig werk bespaard. U wilt
toch ook, dat 't Kleine Krantsje kan blijven bestaan Welnu, betaalt u dan direct, wan
neer u dit al niet hebt gedaan. Mogen wij op u rekenen
EELCO HENDRIKUS
JANSSEN,
Eewal ji, geboren 30 <a-
nuari 1936 te Leeuwarden,
zoon van een makelaar,
eigenaar van het Hotel-
Pension Centrum aan de
Eewal sinds 1961. Weet in
zijn zaak aparte sfeer te
scheppen; veel van zijn
gasten komen van binten
Leeuwarden en van bui
ten ons land. Is toegewr/d
modelbouwer en maakte
in zijn zaak indrukwek
kend spoorwegmodel. Is
ook bijzonder geïnteres
seerd in journalistieke
(„actuele") fotografie, be
weegt zich bij branden in
de stad graag tussen foto
journalisten om pakkende
platen te maken. Portoro-
nist bij de Bescherming
Burgerbevolking.
O. WIJBENGA,
Swammerdamstraat 51,
geboren 4 april 1915 te
Wirdum, broer van de
vooraanstaande verzets
man in de Tweede We
reldoorlog GealeDoor
liep de Ambachtsschool
in Leeuwarden en werkte
als smid in verschillende
plaatsen op het Friese
platteland. Was geduren
de de oorlog als tuinder
werkzaam in Bergum-,
maakte ook deel uit van
de Nederlandse Binnen
landse Strijdkrachten.
Trad in mei 1945 toe tot
het corps van de gemeen
tepolitie te Leeuwarden;
is nu hoofdagent. Ge
trouwd en vader van
twee dochters, van wie de
jongste zo juist cum laude
geslaagd is voor haar
candidaatsexamen econo
mie. Heeft één grote hob
by: genealogie.
C. REITSMA,
De Gealanden 20 VII, ge
boren 23 maart 192-j te
Menaldum, vroeger teke
naar bij de P.T.T., nu
tekenaar bij de N.V. Frie
se Pers en werkzaam op
de clichéafdeling van dit
bedrijf. Grote hobby: het
verzamelen van docu
mentatie en curiosa be
treffende W.O. II. Bracht
in nog geen tien jaar
enorme collectie bijeen:
onderscheidingstekens,
emblemen, insignes, oor-
logsvlaggen etc.
Bezit unieke verzameling
wandtegels met zeer zeld
zame exemplaren, die
tijdens en vlak na de oor
log zijn uitgegeven. Is
lid van de Documentatie-
groep '40—'45 met enkele
honderden leden en vele
internationale contacten.
Er ligt geld voor U klaar. En prachtige foto's van oud
Leeuwarden. En een unieke plattegrond van de stad
van voor vierhonderd jaar
Na onze berichtgeving over „Vergaan van 't skip" in het vo
rige nummer van 't Kleine Krantsje, hebben wij nog ver
schillende bijzonderinteressante reacties gekregen en mede
dank zij deze inlichtingen zijn we weer gevorderd met onze
pogingen het geheim van deze mysterieuze vrouw te ont
raadselen. Binnen zeer afzienbare tijd hopen wij de lezers
van onze krant te kunnen vertellen dooi; welk verschrikke
lijk drama deze vrouw in haar jeugd beroerd is geweest en
hoe haar overschaduwde leven verliep na haar vertrek uit
Leeuwarden naar Holland in het begin van de dertiger jaren.
Voorlopig blijven we over haar lot nog even in het duister
tasten: was Vergaan van 't skip werkelijk de enige overle
vende van een scheepsramp, waarbij zij haar hele gezin
verloor
Intussen is het ons wel duidelijk
geworden, dat Vergaan van 't
skip, die officieel Geertsje heet
te, nog meer fraaie bijnamen
heeft gehad. Sommige stadge
noten noemden haar kortweg
Skip, anderen spraken van Skip
in nood, een briefschrijfster
maakte gewag van de aandui
ding Geertsje Zeeskip en ook
moet de vrouw wel Kofferke
zijn genoemd naar het kleine
koffertje met negotie, dat zij bij
zich droeg, wanneer ze in Leeu
warden langs de deuren ging.
„Geertsje Zeeskip", zo schreef
ons mevrouw A. Edens—Van Al-
berda uit Enschede, kwam om
streeks 1921 bij ons op het
Hoeksterplein zonder negotie.
Ze was niet uit Leeuwarden af
komstig, naar schatting veertig
jaar oud en ze woonde ook vol
gens mij in de Philantroop, een
huis voor daklozen.
De heer J. Glastra uit Leeuwar
den herinnerde zich, dat Ver
gaan van 't skip af en toe over
haar schouder keek alsof ze wou
zien of ze soms ook gaten in de
kousen had. Volgens hem moet
de vrouw ook in Goutum heb
ben gewoond.
Belangwekkend was een tele
foontje van mevrouw Nieuwen-
huis uit Utrecht, die ons
vertelde, dat zij omstreeks 1929
logeerde bij haar zuster in Ha-
mersveld, een kilometer of vier
achter Amersfoort. Op een goe
de dag kwam daar een vrouw
met negotie het erf op en tot
grote verbazing van de beide uit
Leeuwarden afkomstige dames
bleek dat Kofferke alias Vergaan
van 't skip te zijn
Kofferke
De beide dames boden Vergaan
van 't skip een kopje koffie aan
en op hun vraag wat ze hele
maal in Hamersveld kwam doen
antwoordde ze, dat ze bij haar
man in Leeuwarden was wegge
lopen („Die sloeg mie so en
dat ze nu met een andere man
in een wagen op het woonwa
genkamp bij Amersfoort stond.
Ook volgens mevrouw Nieu-
wenhuis zou de vrouw op de
Zuiderzee schipbreuk hebben
geleden, waarbij ze drie dagen
in de mast moet hebben geze
ten, vandaar de uitroep van
Skip: „Bast - bast - bast - drie
dagen in de mast
Mevrouw C. de Vries-Drijver uit
Spijk bij Lobith schreef ons:
„Omstreeks het jaar 1930 zat
haar schip bij ons op de helling.
Ik meende dat er ook een man
was en één of meer kinderen.
Ze woonde dus inderdaad in
een schip. Er werd toen ook ver
teld dat ze die tic gekregen had
met een schipbreuk die ze ge
leden had met haar ouders. Er
hadden er meer in de mast ge
zeten, broers en zusters. Zij was
de enige die zich had weten
vast te houden en werd toen ge
red. Haar hele lichaam schudde
en ze stootte dan een klank uit.
Het leek door het schokken dat
het over één schouder geroepen
werd en of dit werkelijk skip
was betwijfel ik.
Ook weet ik niet of dit drama
op de Amelander gronden of bij
Makkum gebeurd is. Beide ver
halen werden verteld. Deze
mensen zaten meestal op ge-
meentekosten met hun schip op
de helling. Ik dacht nu daar
kunt u misschien wijzer wor
den. De naam van deze mensen
is bij mij ook niet bekend".
Alemaal komedie
De heer Maurits uit Leeuwarden
evenwel vertelde ons weinig ge
loof te hechten aan het verhaal
van de ramp op zee. „Ach dat
was kwats, dat was komedie"
zei hij. „Die verhalen vertelde
ze om medelijden op te wekken,
zoals dat vroeger wel meer ge
beurde. Hoe meer de mensen
medelijden kregen hoe eerder ze
geneigd waren haar negotie te
kopen". Hij herinnerde zich,
dat de vrouw de mensen dik
wijls danig aan het schrikken
maakte: zodra de deur openging
nadat ze had gebeld riep ze:
„Skip - Kien - Vuur - Mast
Over haar uiterlijk zei de heer
Maurits: ze was een rijzige
vrouw met wilde haren en een
gezicht als Buster Keaton - die
lachte ook nooit".
De heer H. de Boer uit Leeuwar-
Vervolg op pag. 5)
