Voor de rechter
•JE BENT EEN SCHAT, HARRY, - EEN IDEALE ECHTGENOOT
T KLEINE KRANTSJE
Lezers klommen in de pen
KAPITEIN NERO
Tussen een partij oude ansichten
vond ik een foto, die ik nooit in 't
Kleine Krantsje tegengekomen ben.
Het is deze foto van Kapitein Nero,
een naam, die u misschien niets zegt,
maar die u wel wat zal zeggen, wan
neer ik verklap, dat Kapitein Nero
niemand minder was dan de heer
D. Bijlsma, door de volksmond wat
minder parlementair Slappe Douwe
genoemd. Ook ben ik nog nooit een
verhaal over dit slangenmens in 't
Krantsje tegengekomen, terwijl hij
in de stad toch een heel bekende
figuur is geweest en u hebt andere,
minder bekende typen, toch wel de
revue laten passeren. Misschien vindt
u in deze foto aanleiding toch nog
iets over Slappe Douwe te schrijven,
dat zullen veel lezers misschien wel
op prijs stellen.
Leeuwarden
A. Hoekstra
ABEVEEN II
Ik ben niet zo ingezonden-stukken-
schrijverig, maar nu wil ik u toch
even mijn compliment maken over
het artikel over de voetbalvereniging
Heerenveen. Boeiende lectuur voor
ons, echte voetballiefhebbers. Maar
ook mijn vrouw en kinderen vinden
het leuk. Ga zo maar door mijnheer
de redacteur.
hebben kunnen achterhalen. Van
een molen bij de Bernardus Bu-
mastraat weten we niets. Zijn er
lezers van 't Kleine Krantsje, die
er wel van hebben gehoord? Dan
graag een berichtje of een tele
foontje naar de redactie: Vrede
man de Vriesstraat 1, telefoon
20302.
Red. 't Kl.Kr.
VISCLUB SIESKE
Leeuwarden
L. v.d. Horst Naar aanleiding van een foto in het
boottocht en nu hadden ze er een
dolle dag van gemaakt. De heer O.
Bergmans Jr. moest een Oosterse
prins voorstellen en had daartoe twee
page's, zie voorgrond foto. Mijn
vader was toen voorzitter en werd
die dag tot Koning gebombardeerd.
Ze hadden n.l. de grootste baars van
die dag aan zijn snoer gebonden en
dus werd hij Koning. Ik kan nog wel
meer bijzonderheden van die visclub,
doch dat kan ik niet allemaal schrij-
Met de heer Bijlsma, trouwe
lezer van 't Kleine Krantsje, die
tot zijn dood als acrobaat actief
gebleven is, hadden wij indertijd
afgesproken, dat wij hem nog
eens zouden fotograferen bij een
optreden op de Langepiep, in 't
hart van onze goede stad. Daarna
zouden wij in't Kleine Krantsje
een reportage wijden aan zijn le
ven en werken als artist. Maar
helaas, het is er niet meer van
gekomen: voor het geplande op
treden in Leeuwarden is de heer
Bijlsma overleden. Over zijn ar-
tistenloopbaan hebben we het zo
nu en dan in 't Kleine Krantsje
wel eens gehad; de foto van
Kapitein Nero, fakir en slangen
acrobaat", waarvoor wij u bij
zonder hartelijk danken, hadden
wij inderdaad nog niet gepubli
ceerd, maar er zijn gelukkig nog
meer foto's van het oude Leeu
warden en van ouwe Leewad-
ders, die nog niet in 't Krantsje
stonden. Maar, moet u maar
denken, wat in 't vat zit ver
zuurt niet.
Red. 't Kl.Kr.
ABEVEEN IJ
Nu alvast bedankt voor uw idee te
gaan schrijven over Abe Lenstra en
de voetbalvereniging Heerenveen. Er
heeft al vaak wat in uw Krantsje
gestaan over clubs als Frisia en
Leeuwarden, dat het wel tijd wordt
ook eens wat aandacht te besteden
aan de club, die meer gepresteerd
heeft dan alle andere Friese clubs
bij mekaar. En met Abeveen is u
ook niet zo gauw uitgepraat!
MOLEN ZOEK
Ergens Achter de Hoven, waar tegen
woordig de Bernardus Bumastraat is,
moet in vroeger jaren een molen
hebben gestaan. Weet u ook waar
deze molen precies gestaan heeft en
wat voor een molen het was?
Leeuwarden
A. van der Veen
Heerenveen
J. de Groot
Wij moeten U, zeer tot onze spijt,
het antwoord schuldig blijven.
Zelf hebben we eens een „mo-
lenkaart" van Leeuwarden ge
maakt, waarop alle molens voor
komen, die er in de stad zijn
geweest, voor zover wij ze dan
Kleine Krantsje van 27-12-'69 het
volgende:
Ik weet niet van wie u de foto heeft
gekregen en ook niet de gegevens
hierover.
Wel weet ik, dat het niet allemaal
juist is. De visclub Sieske heeft
steeds vergaderd en was gevestigd
bij de heer O. Bergmans, Wirdumer-
dijk en niet in café Groningen. Dan
is de naam van die serg.majoor niet
Doornbosch, doch Steensma. Dan
die mijnheer met het kroontje was
niet de heer Vaas, doch wel Albert
Terpstra, van beroep meubelmaker.
Het was n.l. mijn vader. De foto is
gemaakt ter gelegenheid van het 15-
jarig bestaan van de club en wel voor
het toenmalige café Meulenbilt te
Akkrum. De club hield elk jaar een
ven. Ik zelf ben door ziekte verhin
derd om bij u te komen en daarom
schrijf ik dit maar. Mocht u meer
willen weten, dan hoor ik dat nog
wel.
Uw informatiebronnen zijn deze
keer niet helemaal juist geweest.
De naam van de loterijclub was
inderdaad ,,'t Is mij goed".
Leeuwarden A. Terpstra
SAKSOFONIST
Dy saksofonist ut Grinslan (K.K.
nr. Ill, Bert Klazema) is Frits
Kaesehagen, nou bij 't NFO (siz
mar GOV).
Zuidhorn
Teake Hoekema
IN 'T VOLKSLOGEMENT
Dag in dag uit zag men hem langs
's heeren wegen zwerven, de oude
man met zijn gebogen rug, zijn wit
haar en zijn grijze stoppels, zijn on
afscheidelijke metgezel, het galan-
terieënkistje bij zich. lederen dag
had hij zijn vaste klanten, waar hij
iets verkocht, althans iets opdeed,
's Nachts strekte hij zijn moede le
den uit op een legerstede in een
volkslogement te Leeuwarden. Zijn
trouwe vriend stond dan achter de
deur.
In den morgen van 29 Juli was de
plek, waar het kistje moest staan
leeg. De oude man zat in zak en
asch, want het was Zaterdag, een
dag, waarop tal van menschen hem
verwachten. En nu kon hij zijn da-
gelijksche route niet nemen,
't Duurde echter niet zoo heel lang
of hij had zijn kistje terug. De poli
tie had een onderzoek ingesteld en
het spoor leidde naar J.T., 51 jaar,
zonder beroep te Leeuwarden en
mede-logé in het volkslogement.
Deze had het verkocht aan iemand,
die zoo barmhartig was het den ou
den zwerver terug te geven. Echter
enkele galanterieën waren verdwe
nen.
Thans moet T. terecht staan wegens
diefstal. Hij is niet verschenen,
't Is een gemeene streek van T. ge
weest, meent de rechter, om zijn
medepensionair te bestelen. En de
officier eischt 14 dagen gevangenis
straf. Vonnis dienovereenkomstig.
„Hier", zegt de rechter en houdt
den ouden man een papiertje voor:
„Hier zit nog vijftien cents in, van
spul, dat T. heeft verkocht".
Eenigszins beduusd kijkt de zwerver
naar het papiertje.
,,'k Zou het maar aannemen", zegt
de rechter. Thans klaart het oude
verweerde gezicht op, de oude neemt
het papiertje aan, tikt met zijn vin
ger even tegen den slaap en glunder
lachend vertrekt hij. (1933)
JOODSE HUMOR
Twee Jodinnen ontmoeten elkaar.
Wat hew ik hoord, dat jimme Izaak
zo best lere kan; wat zal ie later
wudde?
Hij wil advocaat wudde.
Nou, dat liekt niet slecht, daar zitte
wel centen in! En jimme Moos,
wat zal hij wudde?
Mien man zaliger het altied seid:
Als Moos maar gochem wudt, bin ik
al tevreden.
Het huwelijk is, zoals we dat in
Friesland wel noemen, „een spulsje
van bargeslachten", 't heeft z'n uit
vallen.
Soms valt het mee, soms erg tegen.
Met de meeste pas gesloten huwe
lijken, och dat gaat nogal. Zullen we
tenminste maar veronderstellen.
Hoewel het wel gebeurt, dat ze me
kaar binnen de veertien dagen 't
huis uitvechten. Inderdaad, uitzon
deringen. Maar 't gebeurt! 't Voor
naamste en het verstandigste is dat
je je beiden aanpast bij de nieuw
geschapen situatie.
Ik weet b.v. van een paartje, uit
mijn eigen kennissenkring, dat was
direct na de eerste dag al dik hom
meles. Dominee, die het kerkelijk
gedeelte had verzorgd, werd er bij
gehaald en op zijn advies kwamen
ze tot het volgend compromis: de
èéne dag doet zij wat ze wil, de
andere dag doet hij wat ie wil. Het
was natuurlijk een oplossing; maar
nou niet bepaald een alleszins be
vredigende.
Nee, dan mijn vriend Harry. Een
jonge, met een klare kijk en vooruit
ziende blik. Hij zat niet voor niks
in de Gemeenteraad. Die zei: „een
huwelijk moet van meet af aan op
een gezonde basis rusten en je mot
wete, wat je aan mekaar hebt". En
die handelde aldus.
De daags na het trouwen stond hij
vroeg en stil op en liet zijn vrouw
tje nog even rustig slapen. Hij schar
relde een half uur lang in de keuken
om. Voorzichtig en geruisloos. Pre
cies om zeven uur rolde hij de
„serveerboy", een rollend tafeltje,
de slaapkamer binnen, plaatste deze
vlak naast het ledikant. Voorzichtig
drukte hij een kusje op 't voorhoofd
van zijn jonge vrouwtje en fluister
de: „Schatteboutje't is zeven
uuren kijk hier eens wat ik voor
je heb?
„Schatteboutje" werd moeizaam
wakker, ging overeind zitten en riep
in verroering uit: „Oh, wat heerlijk...
mijn eerste ontbijt..... en dat op bed.
Je bent een schat, Harry, een ideale
echtgenoot".
Een goedige glimlach trok 'over zijn
gezicht. „En nou moet je eens goed
zien" zei hij, „kijk, drie sneetjes
geroosterd brood, met boteréén
sneetje roggebrood met kaas.....één
sneetje krentebrood en hier nog een
beschuit met jam
„Oh, fantastisch.' "riep „schatte
boutje" uit. „En hier heb ik" ver
volgde Harry" wat heb ik hier!
„Een eitje" zei „schatteboutje".
„Juist, een eitje, zacht gekookt.
En dan hier nog een kop heerlijke
geurige thee..."
„Harry, ik ben sprakeloos" zei 't
jonge wijfje. „En wat heb ik hier
nou nog? zei hij met een guitige
glimlach en hield de krant omhoog.
.Natuurlijk, de krant; of beter..... 't
ochtendblad". En meteen verstarde
zijn guitige glimlach, hij hief waar
schuwend de vinger omhoog en
sprak op zakelijk, koele toon:
en nu weet je voor ééns en voor
altijd hoe ik 's morgens om 7 uur
mijn ontbijt op bed wil hebben!
LLTWADDER
