OPGEHAALD VOOR DE 50e VERJAARDAGEN VAN ABE LENSTRA EN HEERENVEEN 5 'T KLEINE KRANTSJE Het team van Heerenveen in het onvergetelijke seizoen '23-'24. Languit op de grond de doelman Klaas Schaap, daarachter Jan Heemstra, Jitse de Jong, Jan Terbeek, Jan van der Vlugt en Bouwe Hingst; staande; Klaas Wisman, Piet de Jong, Wim Hottinga, Tjibbe de Jong, Bernard Spoelstra en (invaller) Meine Bleeker. sen en dank zij treffers van Van der Woude en Hondema kwam Friso nu met 2-1 voor - een stand, die verder ongewijzigd bleef. PROTEST! Met 21 punten uit 14 wedstrijden stonden Friso en Heerenveen nu gelijk bovenaan, maar met 35 voor en 13 tegen waren de doelcijfers van Heerenveen net een fractie be ter dan die van Friso, dat 37 doel punten voor en 15 tegen noteerde - en doelcijfers beslisten nog in deze tijd! MaarFriso tekende protest aan tegen de goal, die middenvoor Hottinga in deze laatste wedstrijd had gemaakt en bij het winnen van dit protest zou Friso zich toch nog kampioen kunnen noemen! Welnu, in de vergaderzaal knapte tenslotte Friso's laatste strohalm af: het protest werd afgewezen, de doel cijfers veranderden niet, Heerenveen was kampioen! Intussen had Heerenveen achter het voormalige Tolhuis aan de Leeu warder straatweg een nieuw speel terrein in gebruik kunnen nemen met een feestelijke wedstrijd tegen het pas in de derde klas van de Nederlandse Voetbal Bond kampi oen geworden Sneek; een treffen, tussen twee haakjes dat met de kloeke cijfers 5-1 door de Snekers gewonnen werd. Gestimuleerd door de successen van Heerenveen in de F.V.B. hadden meer Heerenveense voetbalclubjes het licht gezien en wie per se z'n hart niet wou verpanden aan de nieuwe kampioen, kon nog voetbal vreugd opdoen bij clubs als Roda, Vitesse, H.V.C. Victoria en S.M.O. Maar Heerenveen bleef natuurlijk het meest de aandacht vragen, zeker nadat gebleken was, dat de ploeg ook in de derde klas van de Neder landse Voetbal Bond van wanten wist. Want ook voor tegenstanders als L.S.C., Steenwijk, Gorredijk, S.S.C. en de reserve-elftallen van Leeuwarden, Friesland en Alcides ging Heerenveen niet op zij en al snel rees het vermoeden, dat de roodwitten het succes van het kam pioenschap in de F.V.B. wel eens konden laten volgen door een nieuw kampioenschap in de grote N.V.B. GROOTSTE CONCURRENT De grootste concurrent voor Heeren veen bleef voorlopig Alcides II, dat na het beëindigen van de eerste competitiehelft nog niet geslagen was en met 12 uit 7 de leiding had. Maar Heerenveen had op dat mo ment twee wedstrijden minder ge speeld en volgde prachtig met 9 uit 5. Zou de droom van een nieuwe kampioenschap werkelijkheid wor den? Wat goed is komt snél - horen we vaak zeggen van jonge sporttalenten, die als een pijl omhoog schieten uit het niets. Maar gold dat ook niet voor de jonge voetbalvereniging Heerenveen, die kans zou zien zich in de eerste vier jaar van haar be staan op te werken van de eerste klas van de Friese naar de tweede klas van de Nederlandse Voetbal Bond? Verbleekt door de grandioze successen van het naoorlogse Heeren veen zijn de resultaten van de pas opgerichte vereniging in het begin van de twintiger jaren in het ver geetboek geraakt, maar onze ge schiedschrijving zou onvolledig zijn, wanneer we nu nauwelijks aandacht schonken aan de triomfen van toen. De eerste wedstrijd in de eerste klas van de Friese Voetbal Bond eindigde voor Heerenveen in een overwinning, die stellig extra bejubeld zou zijn, wanneer de Heerenveners de gave hadden gehad in de toekomst te kunnen zien. Want het Leeuwarder Friso, dat de eer genoot Heeren- elkaar en tenslotte zou de laatste competitiewedstrijd tussen Friso en Heerenveen, in Leeuwarden te spe len, de beslissing moeten brengen, waarbij Heerenveen voor het be machtigen van het kampioensschap aan een gelijk spel al voldoende had. Maar wat gebeurde er allemaal wel niet, voor de kampioensvlag voor Heerenveen werkelijk in top kon gaan? Was er ooit in de geschiede nis van het Nederlandse voetbal een kampioenschap betwist op een zo spectaculaire manier als in dit geval? Had het totstandkomen van een beslissing ooit zoveel voeten in aarde als hier? Welgemoed trok Heerenveen voor het belangrijke treffen naar de Friese hoofdstad, maar met behulp van een onvoorstelbaar partijdige scheids rechter kon Friso zich heer en meester tonen: de Leeuwarders won nen met niet minder dan 5-1 Protest van Heerenveen tegen de leiding van de wedstrijd en - uniek gevolg: het protest werd toegewe zen, de wedstrijd moest worden overgespeeld! Als „Spartaan" boekte Heerenveen de eerste voetbalsuccessen. Achterste rij: Klaas Wisman, Jochem de Jong, Piet de Jong, Tjibbe de Jong en Bernard Spoelstra, middelste rij: Jacob de Jong, Chris Kuyt en Jan Heemstra, voor ste rij: Jan van der Vlugt, Hilbert Voulon en Jitse de Jong. veens eerste competitie-tegenstander te mogen zijn, ontpopte zich in dit seizoen 1922-1923 als een van de sterkste ploegen van de F.V.B., capabel genoeg om alle concurren ten te kunnen verslaan, kansrijk voor het verwerven van de titel. Zelfs een puntenverdeling in deze eerste wedstrijd tegen Friso zou voor Heerenveen onvoldoende zijn geweest om te bereiken, wat tenslot te toch werd bereikt en willen we het nu eens heel scherp stellen, dan is het zo, dat aan het eind van dit seizoen niet Heerenveen, maar Friso kampioen zou zijn geweest, wan neer Friso in deze gedenkwaardige wedstrijd in Heerenveen niet met 2-0 verloren had, maar slechts met een doelpuntje verschil. NEK AAN NEKRACE Wel kon Heerenveen in de zich ontspinnende nek aan nek race met Friso op een gelukkig moment een voorsprong van vier volle punten nemen, maar uiteindelijk kwamen beide ploegen weer heel dicht bij WEER MIS! Weer kon Heerenveen op het Fon- teinland aantreden om ditmaal bin nen tien minuten al een voorsprong te nemen, maar zie: nu maakte een zware regenval het veld plotseling onbespeelbaar en zag de scheids rechter zich genoodzaakt het treffen te staken. Met Schaap op doel, Van der Vlugt en J. de Jong achter, Hiemstra, Kuit en Mulder midden en Wisman, P. de Jong, Hottinga, T. de Jong en Spoel stra vóór, kwam Heerenveen medio juni voor de derde maal tegenover het gevreesde Friso te staan, dat in deze opstelling aantrad: doel Van Dijk, achter Nijhof en Visser, mid den Krammer, Feitsma en Franconi, voor Van der Woude, Niemendal, Hondema, IJpma en Van Velsen. In de eerste helft kon Heerenveen met een krachtige wind in de rug nogal wat sterker zijn en dit over wicht resulteerde in een doelpunt van aanvalsleider Hottinga, die de gasten hiermee de leiding gaf. Na de rust evenwel keerden de kan- Klaas Schaap, keeper van klasse. Blijde incomste in 't Friese Haagje: de voetballers van Heerenveen zijn kampioen!

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1970 | | pagina 5