HARDRIJDEN „ACHTER DE TUUN" WAS VROEGER GROOT VERMAAK t kleine T^irantsje leest iedereen Op deze prachtige tekening van Willem Troost zien we een hardrijderij voor paren achter de Prinsentuin in 1885, precies dertig jaar voor de hierboven beschreven rijderij. Wat een mensen, wat een vlaggen, wat een feest! (Illustratie uit het boek „De schaatsen scherp-Elfstedentocht door Fenno L. Schoustra). Hardrijden achter de Prinsentuin - jongeren beneden de dertig zullen er geen weet van hebben, maar voor de ouderen was het vroeger een groot vermaak. En nog grootser moeten deze volksfeesten vóór opa's tijd zijn geweest, in de tachtiger ja ren van de vorige eeuw bijvoorbeeld, toen heel Leeuwarden en half Fries land uitliepen om er bij te zijn. Om u een idee te geven van de sfeer in die tijd geven wij hierbij een verslag van een hardrijderij voor paren, die in januari 1885 „achter de tuun" gehouden werd. Sedert 1880 hadden wij, wegens de zachte winters geen ijsvermaak, veel minder hardrijderijen op schaat sen. Daarom te meer ook had de heden van wege onze IJsclub ge houden hardrijderij op schaatsen door mannen en vrouwen groote belangstelling opgewekt. Het wak kere bestuur der club had, getrouw aan hare traditiën, met behulp van een flink collegie van commissaris sen, gezorgd, niet alleen, dat de gewone baan tusschen den Prinsen tuin en de Zwemschool in uitmun tenden toestand was, maar ook, dat die baan keurig was versierd. Van alle zijden wapperden, door de schoone winterzon beschenen, vlag gen en wimpels met de oranje-, de nationale, de provinciale en de stads kleuren, en daartusschen prijkten de wapenschilden van Frieslands 43 gemeenten. Eene met vlaggedoek gedrapeerde, net ingerigte, ruime tent bood aan de talrijke rijders en rijderessen op de bijbanen de ge legenheid aan, van tijd tot tijd uit te rusten en allerlei soort verver- schingen te gebruiken. Het stedelijk muziekkorps en de stafmuziek van het le regement infanterie weerden zich den geheelen dag dapper en verhoogden alzoo niet weinig den luister van den wedstrijd, die, hoe vaak ook vertoond, toch altijd even belangwekkend blijft. Daarvan ge tuigde ten overvloede de opkomst der duizende menschen, niet alleen uit Leeuwarden zelf, maar ook uit tal van andere plaatsen van Friesland en nabijgelegen provinciën, die zich zoowel op het ijs, als op de om liggende singels heen en weer be wogen, ja op ieder punt, van waar men uitzigt op de baan had, post hadden gevat. Het was een gewemel dat te. grooter werd, naar mate het einde van den wedstrijd naderde. Toen daar ten slotte de laatste twee paren zich in het gelid plaatsen en op een gegeven teeken over den gladden ijsspiegel naar het aange wezen eindpunt snelden, heerschte onder al die duizenden toeschou wers eene schier ademlooze stilte, die eensklaps in een luid gejubel overging, toen de overwinning was behaald. Het gelukkige paar, dat boven de overige 30 mededingende paren de zege had behaald, bestond uit Harrit P. Wester en Tietje P. Wester, beiden van Eernewoude, en verkreeg daardoor den prijs van f 150. Aan Popke Kool en Engeltje Kool, beiden van Oudega (Heme- lumer Oldephaert en Noordwolde) viel de premie van f 50 ten deel, terwijl aan ieder der twee voor laatste paren, Wijbe Zijlstra, van Uitwellingerga en Trijntje van den Berg, van Rijperkerk, en Klaas P. de Vos, van Roodkerk, en Klaaske O. de Vos, van Oudkerk, eene gratificatie van f 10 werd toegekend. Na afloop van den wedstrijd had de gewone optogt door de voornaamste gedeelten der stad plaats. De muziek opende den stoet, waarvan de over winnaars, begeleid door de leden van de directie der club en de commissarissen, natuurlijk het hoofdelement uitmaakten. Hoe ver der men ging, des te meer groeide de volksmenigte aan, die tot het laatste toe het hare van het feest wenschte te hebben. Aan het hotel Weijdema werd stilgehouden. Daar vereenig- den directie en commissarissen zich met de prijs- en premiewinnaars aan den disch. De uitreiking der prijzen heeft heden avond plaats in eene feestelijke bijeenkomst van de leden der IJs club met hunne dames in de groote zaal der „Harmonie". Uit verscheidene gebouwen, voor namelijk sociëteiten, café's en hotels wapperden de nationale vlag. De stoere man hiernaast is Wijbe Zijlstra, een vermaarde figuur op het ijs, die na de hierboven be schreven rijderij „eene gratificatie van f 10.-" kreeg. (Illustratie uit het boek „De schaatsen scherp-Elfste dentocht door Fenno L. Schoustra).

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1972 | | pagina 5