MODERNE SNELHEIDSMONSTERS
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
't 3Cleine '3Crantó\e leeót iedereen
Heden werd het feit herdacht, dat
de tuinman in de plantsoenen, Taco
de Boer, 40 jaar in dienst der ge
meente werkzaam was. De werk
lieden vereenigden zich om 9 uur
aan de gemeentewerf, waar de di
recteur der gemeentewerken den
jubilaris eenige hartelijke woorden
toesprak en hem namens B. en W.
de gebruikelijke gratificatie over
handigde.
(1923)
TWEE MOOIE FOTO'S MET DE MODERNSTE SNELHEIDSMONSTERS UIT GROOTVADERS TIJD: DE AUTO'S VAN DE LUXE
AUTO VERHUUR INRICHTING HOOGEVEEN EN TOORNSTRA IN DE BISSCHOPSTRAAT. DE FOTO'S ZIJN VAN 1925, TOEN
HET HUREN VAN EEN AUTO NOG ZO IETS ALS EEN STUIVER OF ZES CENTEN PER KILOMETER KOSTTE. DE FIGUUR
IN DE DEUROPENING OP DE BOVENSTE FOTO IS DE NOG NIET ZO LANG GELEDEN OVERLEDEN HEER KLAAS HOOGE
VEEN SR., DIE HET BEDRIJF DUS SAMEN MET DE HEER TOORNSTRA DREEF. DEZE LAATSTE ZIT GLUNDEREND
ACHTER HET STUUR VAN DE PRESTO OP DE ONDERSTE FOTO, EEN OPEN DUITSE WAGEN, DIE, ZOALS DE HEER
TOORNSTRA ZICH HERINNERDE, MET EEN VIJFTIG, ZESTIG KILOMETER AL HEEL HARD REED! DEZE WAGENS WER
DEN DUS VERHUURD MET CHAUFFEUR; ER ZIJN VEEL RITJES MEE GEMAAKT NAAR DE AFSLUITDIJK IN AANLEG,
TERWIJL OOK VEEL ZAKENMENSEN GEBRUIK MAAKTEN VAN DEZE AUTOVERHUUR. LATER BEGON HET BEDRIJF
VAN DE HEREN HOOGEVEEN EN TOORNSTRA MET HET VERHUREN VAN AUTO'S ZONDER CHAUFFEUR EN ER IS EEN
PARK VAN DERTIEN AUTO'S GEWEEST. VOOR DE SPECIALE LIEFHEBBERS KUNNEN WE NOG DE MERKEN VAN DE VIER
AUTO'S OP DE BOVENSTE FOTO NOEMEN: EEN FORD, NOG EEN FORD, EEN CHEVROLET EN EEN ADLER. GELUKKIG
DE MAN, DIE NU NOG OVER ZULKE PRONKSTUKJES BESCHIKT!
DE WONDERLIJKE
FINANCIËLE STROP
De oplossing van het raadsel met
de wonderlijke financiële strop, be
schreven in 't vorige Kleine Krantsje
is vrij simpel. De tien zilveren gul
dens, die Lieske van de banketbak
ker terugkreeg van de baas, had
Anneke al eerder ontvangen. Dit
gaat dus buiten alles om. Blijft de
vraag: met welke waarde ging de
oplichter de deur uit. Dat was de
inkoopwaarde van de strik, vier
gulden plus het wisselgeld vijf gul
den, totaal negen gulden dus.
LIW ADDER
Lezers klommen in de pen
Vervolg van pagina 4
sant vond ik het aanbrengen van de
lamp in het klankbord boven de
preekstoel. Er werd een glas in dit
klankbord weggeschoven, de lamp
werd er in geplaatst en het glas er
weer voorgeschoven. Zo had domi
nee ücht op het „Woord Gods".
Mijn grootvader lag met een knie
op de grote Bijbel op de kansel als
hij de lamp er in schoof. Dit zijn
zo de jeugdherinneringen van een
Huizumer jongen die U misschien
zullen interesseren, want alles ver
vliegt en zo was het eenmaal.
kruidenier. Mevr. Kaastra, Ibeltje
heette ze, was een vriendin van
moeke en kwamen vaak bij ons.
Zij was de schrijfster van „Aid en
Earm", voorvechtster van 't Staats- mijn moede en speelde^ vaak mee in
pensioen. En wie kende niet de de stukken van Schuitmaker. Reuze
fietsenwinkel van Argelo. Mevrouw aardige vrouw, kwam vaak bij ons.
Argelo was ook een vriendin van En toen kwam ik tot de spoorhekken
waar Mr. Bijl zijn drop kocht in het
snoepwinkeltje van vrouw „Melijn-
sje", zo noemden we haar, waar ik
altijd een „sponske" kocht voor
een cent. Heerlijk! Daar ik in de
Schoolstraat in Leeuwarden bij
meester Boersma op school ging
moesten wij er elke dag voorbij.
Heerlijke herinneringen.
Mevr. Metzlar-
Oosterbeek van Asperen
Leeuwarden S. Oudendorp
Ook heb ik H.R. Sneyder brand-
stofhandel goed gekend. Van 1914
tot en met 1918 was ik als kantoor
bediende op het distributiekantoor
Leeuwarden. Mr. Sneyder woonde
toen volgens mij in de Herm. Coster-
DE SCHRANS II
Heel toevallig kreeg ik 't Kleine
Krantsje ter inzage van een mede
bewoonster hier uit onze verzor
gingsflat „de Valkenburcht", mevr.
Runeman-Dekenga.
Ze zei: dit zal je interesseren, want
de oude Hüzemerlaan staat er in
en misschien wel je ouderlijk huis.
Na lang zoeken met vergrootglas er
bij kwam ik tot de ontdekking dat
het niet ons eigen bruggetje was
waarop de twee jongens en dat
meisje zitten, maar waar toen de
familie „Deel" woonde, die twee
meisjes en één zoon hadden, Dientje,
Alie en Piet. Wij woonden twee
huizen eerder en hadden een houten
bruggetje. Daaraan kan ik het zien,
dat het ons huis niet was, maar
zeker meen ik dat wij het zijn die
daar op staan. Mijn twee broertjes
Henny en Piet en ik zelf. En die
dame achter de kinderwagen heb ik
ook gekend uit het dorp Hüzum,
Griet Meulenbelt heette ze.
Verder las ik in datzelfde Kleine
Krantsje het verhaal van Mr. Bijl
en vond dat heel interessant, want
ik weet nog dat hij geboren werd,
want ik was toen al vriendin met
zijn zuster en nog corresponderen
we samen. Ik ken ook al de men
sen die hij beschreef in de Schrans,
bakker Hiemstra, maar ging toen
nog even door naar Kaastra, de
