INTERESSANTE FOTO'S VAN 'T VLIET
3
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
't 3£ieiVie ^.rantófe leeót iedereen
Twee interessante foto's van de
hoek van het Noordvliet en de
Cambuurstraat, de ene voor en de
andere na de verbouwing van het
hoekhuis in 1929 gemaakt. Dit
pand op de hoek is honderd en
twaalf jaar het eigendom van de
familie Swart geweest. Johannes
Swart, geboren in 1832, kocht het
huis in augustus 1858 voor de som
van f 1421.- om er een zaak in
wijnen, likeuren en gedistilleerd in
te beginnen. Later werden er ook
kruidenierswaren verkocht. Hij werd
opgevolgd door zijn zoon Johannes
Andreas Swart, wiens naam we op
liet oude pand nog boven de deuren
zien staan. Diens zoons, Rudolf
Johannes en Suibertus Johannes
Swart, hebben de familietraditie
later voortgezet, tot het pand nu
twee jaar geleden in andere handen
overging.
Wie zich met deze foto's in de hand
op dit moment nog eens van de
situatie ter plaatse overtuigt, zal
zien, dat de beide gefotografeerde
panden na die verbouwing in '29
precies gelijk gebleven zijn: alleen
de ouderwetse houten zonweringen
hebben voor modernere vindingen
het veld geruimd. Nóg wordt er in
het hoekhuis gedistilleerd verkocht,
maar in het pand ernaast is het geen
schoenmaker meer, die de scepter
zwaait. Het is nu het domein van
De Verenigde Reparatiebedrijven
Friesland, maar de naam van de
schoenlapper - de Vries - die we met
z'n vrouw op de nieuwe foto in de
portiek zien staan, prijkt nog altijd
op het ruitje boven de deur. Ja, en
dan zien we rechts nog net even
een stukje van de oude „clectrische"
DE 100e VERJAARDAG VAN
JACOBA KREGER-REINHART
Dat was me vandaag een feestvreug
de in de Lekkumerstraat, waar de
weduwe Jacoba Kreger-Reinhart
haar 100e verjaardag vierde.
Bij den ingang van de straat wapper
de de Nederlandsche driekleur, ter
wijl voor de woning door de ge
zamenlijke bewoners een eerepoort
was gemaakt, waarboven uit de
nationale vlag wapperde.
We troffen opoe hedenochtend ge
zeten aan de feesttafel in een ver
sierden gemakkelijken stoel. Heel
haar gezicht was een bewijs van
groote tevredenheid over het be
reiken van dezen zoo belangrijken
dag.
Het spreekt vanzelf, dat talrijke
felicitaties, zoowel persoonlijk als
schriftelijk haar gebracht werden.
De gemeente toonde haar belang
stelling door de komst van den
burgemeester, jhr. mr. J.M. van
Beijma, die de jarige met eenige
hartelijke woorden complimenteer
de, haar daarbij gelukwenschende
met haar lichamelijk nog goede
gesteldheid.
De diaconie van de Ned. Hervormde
gemeente vaardigde de heeren A.J.
Feddema en J. Goedemoed af, die
aan opoe bloemen en een enveloppe
met inhoud overhandigden.
Ook de provinciaal directeur van
de Winterhulp Nederland kwam de
honderdjarige gelukwenschen en on
derstreepte zijn woorden door de
aanbieding van een gratificatie.
Onder de verdere bloemstukken,
die de kamer versierden waren er
van de Woningvereeniging „Oud
Eigenbrood", van den huisarts dr.
Wiemer, en van de buren, die tevens
er voor zorgden, dat een gebakje
niet op de feesttafel ontbrak.
Vanmorgen heeft opoe een ogen
blik in haar stoel in het voortuintje
gezeten, waarvan de buren gebruik
maakten haar gelukwenschen aan
te bieden. En kinderen zongen haar
daarbij toe het volgende versje:
„Gefeliciteerd opoe Kreger,
Met deez' groten dag,
Dat het U wel vreugde geven mag,
En 't is de wensch van groot en
klein,
Dat opoe nog lang in ons midden
mag zijn".
Dankbaar heeft opoe al de haar
gebrachte hulde in ontvangst ge
nomen.
Wij wenschen haar toe, dat zij in
dezelfde goede gezondheid nog
menig jaartje aan haar hoogen ou
derdom mag toevoegen.
(1941)
bakkerij van Groen, die geves
tigd was in de voormalige sigaren
fabriek van Tromp. Blijkens een
kreet boven de deur gaf die bakker
Groen altijd een lekkere korting
van 25 pet. - dat loog er niet om.
Die bakkerij is er ook al lang niet
meer; bij een grondige verbouwing
is er een nieuw en hoger pand voor
in de plaats gekomen, waarin nu een
Hubowinkel zit. Voor de niet in
Leeuwarden wonende lezers die de
recente gang van zaken in de stad
niet zo goed hebben gevolgd, moe
ten we dan tenslotte nog even
meedelen, dat die turfschepen er
ook al niet meer zijn, want het
Vliet is gedempt - er loopt nu een
brede asfaltweg op de plaats, waar
eens deze scheepjes lagen! O, ja, nu
zouden we haast nog vergeten u
even te attenderen op dat kleine
vogelkooitje onder het straatnaam
bordje Noordvliet. Klanten van bui
ten zorgden er voor, dat daar elk
voorjaar een jonge leeuwerik in
kwam; een zoon van de heer J.A.
Swart herinnert zich, dat hij of een
van z'n broers daar zo nu en dan
een fris polletje gras bij moest doen.
Dat was echt iets van de oude tijd,
want er waren vroeger meer winkels
(en apotheken) met zo'n kwinkel-
rcrende piet aan de pui.
