CIRCUS IN DE HARMONIE harmonie ^Leeuwarden circus „mandera" 4 Van Woensdag tot en met Zondag a.s. 9 voorstellingen 9 Het circus op het tooneel! Edele raspaarden - Origineele clownerieën - Inter nationale Variété-attracties - Klassieke Hooge School - Groteske luchtsensaties - Prima Orkest. Uit de Friesehe Courant: „Een programma, dat klinkt als een klok". It) Juni, 7.30 uur - 17 Juni, 7.30 uur - Vrijdag 18 Juni. s morgens 11 uur en 's avonds 7.30 uur - 19 Juni. 2 uur -ri 7.30 uur - Zondag 20 Juni, 2 uur, 5 uur en 7.30 uur pj ij/.en der plaatsen van 0.752.50. Plaatsbespreking *-ri voorverkoop dagelijks van 101 uur, dan ook pe: lelef. 3729. Ook in de middagvoorstellingen volledig programma Uw eigen bank Friesland Bank 't 3C.leine 3-Crantóje leeet iedereen Lezers klommen in de pen NIET H. MAAR P. Het pechduiveltje, zoals het in de krantenwereld heet, speelt ons nogal eens parten, zoals in't Kleine Krantsje nummer 230. Het Sinterklaaslied, afgedrukt in de rubriek Lezers klommen in de pen, was niet afkomstig van onze abonnee H. Boonstra te Leeuwarden, maar van de heer P. Boonstra. Dat moesten we even rechtzetten. Verder zijn er de laatste weken in 't Kleine Krantsje twee mensen doodverklaard, die ge lukkig nog springlevend zijn. In 't Kleine Krantsje nummer 228 wordt geschrven over een Jikke Veninga, die overleden zou zijn. Dat moest echter zijn Jitske Veninga en die leeft nog. In 't K.K. nummer 229 wordt gezegd, dat "een jongen van Meulen- kamp, vroeger werkzaam bij Covers" eveneens niet meer in levén is, maar ook dat was niet juist. Deze heer Meulenkamp heeft ons in hoogsteigen persoon meegedeeld nog te leven. Onze verontschuldigingen Red. 't KI. Kr. VAN KOLLEM In aansluiting op het bericht over de tandarts Van Kollem en da advertentie, waarin zijn verstiging in 1912 op de Kelders wordt gemeld, kan ik U berich ten, dat een jaar of zeven later in dit pand van Van Kollem boven de drukkerij van Bouman brand uitbrak. Het was een behoorlijke brand en ik herinner me dat zo goed, omdat ik er mijn eerste karwei als schilder aan te danken had. Vergis ik me niet, dan is de heer Van Kollem na deze brand met z'n praktijk naar het Ruiterskwartier ver huisd. Leeuwarden M. Bouman TEN KATE Met veel genoegen heb ik in 't Kleine Krantsje nummer 229 het artikel over Ten Kate gelezen en daarna de première in Zalen Schaaf bijgewoond. Het was weer eens een recht ouderwetse avond in een stampvolle zaal, een mooi toneelstuk en een druk bal.De gang zit er weer in, wat de voorzitter ook naar voren bracht. Houen zo, Ten Kate Ik geloof, dat ik met nVn drie en tachtig jaar wel als het oudste lid van Ten Kate kan worden beschouwd. Toen ik met m'n zuster en mijn ouders in 1901 voor het eerst mee mocht was dat een feest. Toen waren het meest zakenmensen en gesitu eerde ambtenaren, die de uitvoe ringen bezochten. Het bal bij Ten Kate na atloop van het toneel, was gewoon een begrip: witte handschoenen, bal boekje - herinneren de ouderen het zich nog Het vijf en zeventigjarig bestaan ■staat mij nog bij als de dag van gisteren en ik zie alle bestuursle den nog voor me, ambtenaar, onderwijzer, niet te vergeten deurwaarder Kalsbeek en Schuurmans van de vuurwerk fabriek. Tijdens die feestelijkheden werd er ook een bal masque gehouden Ik was toen soldaat en kreeg een ervaring om nooit te vergeten. Sergeant Van Ameide was toen wachtcommandant en ik moest per ongeluk acht dagen politie kamer opknappen. Maar op de dag van het bal masque was ik zo glad hem over te halen, dat ik er uit mocht en naar 't bal. Ik huurde bij Bakker in de Hoogstraat een berencostuum met ketting en paradeerde daarmee tot twaalf uur nachts; toen was het démasqué. Enkele onderofficieren en majoors za gen mij toen. maar zij waren gelukkig ook al een beetje tipsie en dat was mijn geluk. De volgende morgen om zeven uur stond ik tamelijk nuchter aangetreden bij ons mitrailleur- peleton, dat net was opgericht en onder leiding stond van kapitein Bouke Mulder. De sergeant en ik zijn er doorgerold. Leeuwarden H. van Keulen. FAMILIE HUMMEL In het K.K. nr. 229 schrijft U iets over de familie Hummel. Bij mij in de klas zat een Klaske Hummel, een heel lief meisje, waar ik graag bij speelde en dat met de verjaardag van mijn Moeder de theerozen uit de tuin van haar Moeder plukte. De verbazing van mijn Moeder over de luxe van rozen die in een bloembed hoorden, in een vaas Deze mensen gingen naar Canada of Ontario, dat weet ik na 50 jaar niet precies meer. Is er nog iemand die weet of ze terug gekomen zijn Amersfoort M. Duym-Keeskamp TZAT SNOR Het artikel van de heer van Dam in 'tKleine Krantsje nr. 229, waarin hij op de van hem bekende wijze - o.m. getuigend van een uitstekend geheugen en een vlotte pen - over zijn schoolervaringen vertelt, brengt mij één van de door hem ten tonele gevoerde onderwijzers, n.l. de heer Beunk weer levendig voor de geest. Ik heb hem n.l. gekend als leraar Frans op de M.U.L.O. school 12 Achter de Hoven; ik meen in de jaren 1915-1918, Meester Beunk was inderdaad niet gemakkelijk hij was streng en - ik mag wel zeggen - gevreesd bij de leerlin gen. Z'n manier van lesgeven was bizonder, maar daarom niet minder doeltreffend. Zo liet hij ons de uitgangen van de regelmatige werkwoorden, le, 2e en 3e persoon, enkelvoud in de onvoltooid tegenwoordige tijd, steeds weer opdreunen als volgt: stomme e, E.S., Stomme E, O.N.S., E.Z., E.N.T. en dan op een sterk gescandeerde manier, waarbij wij er aardigheid in hadden stiekum te zeggen „stomme eend". Meester Beunk had een flinke snor, welke hij op een onzalige dag had afgeschoren. Toen hij die morgen voor de klas stond, zag hij er bizonder vreemd uit, zodat hier en daar een onderdrukt gegrinnik (jon gens) en gegiegel (meisjes) te horen was. Meester Beunk verstrakte en streek met het ons zo bekende gewoontegebaar onder z'n neus, waar de snor nu niet meer was. Tot onze grote verbazing toonde onze strenge meester zich verle gen; hij bloosde en schutterde onhandig met de papieren op z'n lessenaar. Na korte tijd vermande hij zich kennelijk en probeerde op z'n gewone - wat barse - wijze, de teugels weer in handen te krijgen, wat niet helemaal lukte. Het bleef de hele morgen onrustig in de klas en z'n oude zekerheid scheen wat verdwenen. Dit bleef zo de gehele week. Gelukkig brak kort daarna de vacantie aan en bij onze terug komst was daar ook meester Beunk en weermet snor Met snor bleek de heer Beunk weer geheel meester van zich zelf en over de klas te zijn. Laag Soeren C. Reenalda DEINING In het K.K. nr. 227 lees ik over de deining in de Schrans door naaktloperij. Daar komt het verdwenen tolhuis aan de over zijde van de Hempenser weg in voor. Ik heb daar als kind enkele jaren gewoond. Aan de zijkant van ons huis, herinner ik mij wel een hek. dat toegang gaf naar de graslanden. Ik heb daar dikwijls gespeeld maar dat daar een poel of een soort vijver was weet ik mij niet te herinneren. Nu vraag ik de heer Deinum, wanneer was dat, soms vóór of na de tijd dat wij er woonden Voor mij was dat omstreeks 1910-1918. Meestal weet men de dingen van vroeger nog wel goed, maar mijn geheugen kan me natuurlijk ook in de steek laten. Ik ben zeer benieuwd wat het antwoord van de heer Deinum zal zijn. Verder lees ik in nr 229 onder de rubriek 50 jaar geleden in Leeuwarden, wat ik gezien heb bij de vertimme ring van het pand hoek Schrans Huizumerlaan, namelijk, dat er iemand van het dak af viel. Ik hoorde toen vertellen dat die persoon opslagdood was. Nu is dit geen verdienste van mij denk ik, maar gezien mijn bovenstaand verhaal weet ik dit dus nog wel. Wat is er in die tijd al veel gebeurd. Of het mosterdmanne tje er toen nog was, weet ik niet, maar naar ik meen wel de plaats waar hij zijn bedrijf uitoefende n.l. naast dat hoekpand. Akkrum T.Boer-Sijtsma. JANTJE BREEDENBACH "Is deze voor mij, Adam Naar aanleiding van ons verhaal over "Rooie Jantje, de mensen redder van t Vliet in 't Kleine Krantsje nummer 230 vertelde onze abonnee, de heer N. Born te Leeuwarden ons, dat ook hij eenmaal door deze Johannes Breedenbach uit het water van het VJiet is gehaald. "Maar een groot wonder was dat niet, "aldus de heer Born, die nu tachtig is, "want ik lag er altijd in, moet je maar rekenen". De heer Born herinnerde zich ook nog goed, dat Jantje Breeden bach er op z'n zondags bijzonder verzorgd en artistiek uitzag. Aan zijn rechter pink droeg hij een grote gouden ring en in het kroegje van De Jong aan het Noordvliet placht hij met die pink op het zojuist gevulde kelkje te wijzen met de vaste, op een opvallend beschaafde ma nier uitgesproken vraag; "is deze voor mij Adam Na het bevestigende hoofdknikje wipte hij dan de inhoud met graagte naar binnen. SLAGERU SWART voor droge worst en speciale vleeswaren gemaakt naar eigen 100 jaar oud recept. Ook voor de feestdagen het adres voor rollades en speci aliteiten. Nieuwestad 16 - Leeuwarden Na de Harmonie wordt verboawd: een kleine herinnering aan vroeger, toen er ooit nog eens een circusvoorstelling in deze schouwburgzaal gegeven werd. Dat was in de zomer van '43, midden in de oorlog dus. Het circus Mandera kwam toen naar Leeuwarden en het zal van de Duitsers wel niet hebben mogen spelen op het gebruikelijke Wilhelminaplein. Daarom werd voor deze keer de tent maar opgeslagen op het toneel van de Harmonie - dat wil zeggen figuurlijk dan, want een tent kwam er daar vanzelfsprekend niet aan te pas. De artisten traden gewoon op op de planken van de schouwburgzaal. Men kent er de Friese verhoudingen en is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1974 | | pagina 4