Uw eigen bank
Friesland Bank
't 3Cleine 3£rantóje leeót iedereen
Lezers klommen in de pen
BRIEF UIT CHICAGO.
In 't Kleine Krantsje nr. 235 zie
ik een foto van Hub Adema's
slotbal. gestuurd aan U door
mevrouw Kok-Balk. Ja, ik herin
ner mij die avond erg goed. ik
was daar met mijn twee nichtjes,
beiden Henny van Aken geheten.
Ik zit op de vloer, de vierde van
links. Ik herinner mij erg veel
van de lui op de foto, want ik was
op de Julianaschool met hen
en werkte eerst bij V. D. en
later in Amicitia bij Herman
Feldhaus en in het Friesche
Koffiehuis bij Zurk.
Ik woon nu al twintig jaar in
Amerika, meest in Chicago,
maar ook drie jaar in Perto
Rieo. Ik lees Uw krantje
geregeld en stuur het door naar
oud-Leeuwarder, die in Elkhart,
Indiana wonen en er oók altijd
veel plezier in hebben om het te
lezen. Mijn vader. Jan Overdijk,
werkte vroeger als oberkelner in
de Klanderij voor O. de Vries,
later ging hij werken vóór Café
de Beurs naast Amicitia. Het is
leuk om dit alles weer eens over
te praten.
De Beste groeten,
Chicago, U.S.A.
D(oukie) Jan
Overdijk.
Aan boord had ik zwaar werk, ik
liep met mem voor het schip te
trekken tot Bolsward, Harlingen,
Ylst, Sneek en Dokkum; ja, ik
zou nog de strijkpaaltjes kunnen
vinden; er stond verleden jaar
nog één aan de Stroobosservaart,
waar wij in '25 nog een paard
voor het schip hadden. Ik
verdiende dan een gulden per
lading en moest dan ook nog
16000 stenen met vier tegelijk
over een post, een plank, naar de
wal brengen. Dus dat veel lichter
werk op de Bontekoe vond ik
mooi.
Mijn zuster kreeg verkering met
de kelner zijn zoon. Die kelner
(grote) Wipke Stienstra is daar
wel meer dan dertig jaar
geweest.
Omstreeks 1900 woonde er
familie van die kelner op de
Bontekoe en die heette Jan de
Vries.
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
GROOTMOEDER
Wat is er veel veranderd in de
buurt van de Fabriekssteeg, Zo
zag eens het hoekhuis van
Achter de Hoven er uit. En wie
staat daar op de drempel van
haar winkeltje Mijn grootmoe
der. Aukje Klazes Kingma,
geboren in 1851. Zij was
getrouwd met Johan Diderik van
Nimwegen. Ze was vijf en veertig
jaar oud toen hij stierf. En geen
pensioen (hij was opzichter bij
de gemeente). Daarom is ze toen
een kruidenierswinkel begonnen.
Een aantal jaren later kwam er
wel een pensioenregeling.
En als ze, oud geworden, hoorde,
dat er iemand weduwe was
geworden, vroeg ze altijd: "Pen
sioen
"Ja, kien", zei ze dan, '"t verlies
is hetzelfde, maar het leven is
met wat geld wel gemakkelij
ker."
Mijn vader kon in het Burger
weeshuis komen. In materiëel
opzicht had hij het goed, maar
men was niet "lief' voor de
kinderen.
Toen mijn grootmoeder twee en
negentig jaar oud was is ze
overleden. We hebben haar
begraven bij de toren van
Deinum. Toen ze achttien was
ging ze naar Leeuwarden "die
nen". Maar soms verlangde ze
erg naar huis. Ze liep net zo ver
tot ze de toren van Deinum zag
"en dan kreeg ik weer moed".
Wat zou ze het zelf enig
gevonden hebben om in 't Kleine
Doukie Overdijk nu: Director of Catering the Sheraton-Chicago
Hotel.
Krantsje te staan. Als ze vroeger
op de foto kwam vroeg ze altijd:
"Zit mijn muts recht Ze droeg
nog een oorijzer met een witte
muts. "Dat is mijn kapitaal".
En bij haar overlijden (midden
in de oorlog) was het opeens veel
waard
Ik zou werkelijk uren over haar
kunnen vertellen. Toen ik zes
tien was heb ik aantekeningen
over haar leven gemaakt. "Ze
schrijft later een boek over me",
zei ze tegen dominee Wagenaar.
Ik geneerde me, want ik dacht:
"je weet maar nooit, misschien
kom ik er wel niet toe". En nu
geneer ik me omdat ik er niet
toe kwam. Maar de aantekenin
gen heb ik bewaard. En mis
schien heb ik op deze manier
iets van mijn schuld kunnen
inlossen.
Groote Bontekoe, een wit schort
je voor. Er stond een heel mooie
tapkast met spiegels in het Café;
ik was er vaak en mocht soms
ook zo'n wit schortje voor om
ouders met kinderen een kogel
flesje of ranja te brengen in het
speeltuintje. Vaak waste ik af,
stapels romers en glazen en die
moesten glimmend in de kast. Je
moest eerst in het licht er door
zien of er ook nog een streepje of
stofje aan zat. Ik kan mij niet
herinneren er ooit een cent
verdiend te hebben, maar kreeg
er wel eten en dat was in die ja
ren een verdienste.
Later woonde er een Buwalda en
toen kwam er een Dokkumer,
Ids Jansma, een kaatser, die heel
veel prijzen won.
Vroeger was de Bontekoe een
bijzonder hotel. Er waren zon
dags vaak gegoede mensen met
kinderen voor een uitstapje.
Daarnaast was er veel vereni
gingswerk. Vriendenkring, een
toneel- en zangvereniging, die er
het 75-jarig bestaan gevierd
heeft en nu nog bestaat. Er was
op zaterdag 's avonds sociëteit
van de Wassenaars, er werd
gebiljart, er werden boelgoed en
verkopingen gehouden. Ook heel
belangrijk waren de vrachtrij
ders en veedrijvers, die 's nachts
al lopend uit het Bildt en de
Kleidorpen kwamen en daar op
de Bontekoe even pleisterden.
Veel boeren met tilbury of sjees
kwamen er ook. De paarden
stonden dan in de doorreed op
de stal en kregen er voer terwijl
de baasjes lekker zaten te
pimpelen. De Breedijk heette
toen de Harddraversdijk. Er
werden harddraverijen gehouden
van sjezen. En dan die grote
prijsuitdeling, waarbij de prijzen
door de Wassenaars werden
uitgereikt, 's Winters werd er
veel gefeest van het ijs, er werd
veel geschaatst en gedanst op de
grote zaal boven met zijn houten
uitgesleten trap, maar met open
slaande deuren om dan op de
waranda te zitten met veel
klimop. In die zaal was een grote
spiegel, waar je je zelf in zag
dansen. Smit van Broek was
later de prijsuitdeler, die er
bijzonder geschikt voor was voor
iedereen. Ook was er een
gymnastiekclub.
Lekkum
G. val. Veen-
val. Meulen.
HET RODE DORP
Gaarne wil ik voldoen aan het
verzoek van "Aid Ljouwter" om
aanvullende inlichtingen op zijn
schrijven in het "Kleine Krant-
(Vervolg op pagina 10
Roden
W .RKraayenga-
van Nimwegen.
DE GROOTE BONTEKOE
In een vorig Kleine Krantsje zag
ik een foto van de Groote
Bontekoe. Och heden ja, ik was
nog jong, twaalf of dertien jaar,
toen ik er wel kwam. Ik ben een
schippersmeisje. Wel heb ik een
jaar of vijf op school gegaan bij
pake en beppe in Oostdongera-
deel. Mijn ouders waren steen-
schipper in die dertiger jaren.
Mijn zus diende als meisje op de
U weet het toch nog wel
SLAGERD SWART
voor droge worst en speciale vleeswaren gemaakt naar
eigen 100 jaar oud recept.
Ook voor speciale dagen het adres voor rollades en
specialiteiten.
Nieuwestad 16 - Leeuwarden
Deze foto van een dansclub is gemaakt op de bovenzaal van het eens zo vermaarde Café De Groote
Bontekoe. We kunnen bijna alle namen noemen en we beginnen op de voorste rij: R. Althuizen,
dansleraar Jacques Westra, H. Prosée, L. Kingma, mevrouw H. Jousma, de vrouw van de topkaatser, Ids
Jousma, die hier kastelein is geweest, P. Stellingwerf, een onbekende en de pianist. Op de tweede rij: A.
Porte, J. Brinkman, Anske en Griet Schotanus, een onbekende, KI. Stellingwerf, B. de Jong en H.
Schotanus. Tenslotte de achterste rij: eerst een onbekende, dan een Boukje, R. Brouwer, A. Bekkema, J.
Boersma, I. Bos en B. Stienstra.
