4
Friesland Bank
Uw eigen bank
'f 3^-leine S^ran tóje leeet iedereen
Lezers klommen in de pen
VULGAIRE GRAP
Ik moet zeggen, dat het een
vulgaire grap is, waarover ik
schrijf, maar het is werkelijk
gebeurd. U weet misschien wel
(ik schrijf over 1922) dat er
wekelijks de tonnenman kwam
om een schone ton te brengen
voor de W.C. Op die ton zat een
emaille trechter.
Nu kregen we een nieuwe en een
van de atteliermeisjes vroeg mij;
of ik dit rijmpje voor wilde lezen
aangaande de nieuwe trechter.
Ik ging de koffie halen en ik
vroeg of ik de Juffrouw iets i
mocht zeggen: "Juffrouw Clara
U heeft de trechter ingewijd; dat
was een hele plechtigheid en
zonder dat U het wist, heeft U er
vrolijk op los gep.st en daarom
moet U nu tracteren op fijne
gevulde heren
Vertrouwend, dat ik U een
kleine copy heb bezorgd,
Delft Mevr. R. Rust-Roffel.
ACHTER DE HOVEN
Graag wil ik nog even verder
gaan met mijn herinneringen
over Achter de Hoven. Er was
nog al eens verandering van de
naaste buren. Mr. Hibma heeft
ook naast ons gewoond en later
de familie Meier.
Aan de andere kant na de
familie Matroos de familie v.d.
Weide, daarna de familie v. Dijk
(begrafenisondernemer).
Naast de familie Reitsma was de
kruidenieswinkel van Bontekoe
en daarnaast de timmerman
Bontekoe. Bij vrouw Bontekoe
moest ik altijd boodschappen
doen, 'k kon nog niet boven de
Op dit romantische plaatje van de Oostergrachtswal zien we het café, waar meester Bresson zo graag een biertje
dronk,helemaal links in het wit.
Naast de timmerman woonde de
familie Hofstra, daar waren twee
jongens, de oudste heettte Rein.
Deze is later met Dirk de Boer
als adelborst naar den Helder
gegaan. Bij de familie Kooistra
waren twee meisjes en een
'jongen. Jan. Jan is naar Amerika
gegaan en^ een jaar of vijf
geleden is hij met z'n vrouw nog
eens in Den Haag geweest en
hebben we met elkaar gezellig
gegeten bij Corona.
Bij de familie Reitsma waren
ook drie kinderen. We aten daar
nog al eens en mevrouw Reitsma
zei dan: "gelukkig, die kinderen
eten tenminste, die van mij zijn
zulke priemkers". Aan de over
kant waar de Bontekoe's woon
den stond een grote boom, ook
stond er zo'n grote boom bij de
Eerste Kanaalbrug op de Em-
makade.
De huizen die vlak over de
spoorweg staan zijn later ge
bouwd, daar woonden o.a. de
familie Snijder en Klem. Bij de
Snijders mochten we zien naar
de toverlantaarn.
U weet het toch nog wel
SLAGERIJ SWART
voor droge worst en speciale vleeswaren gemaakt naar
eigen 100 jaar oud recept.
Ook voor speciale dagen het adres voor rollades en
specialiteiten.
Nieuwestad 16 - Leeuwarden
't Was een heel eind lopen, vier
maal per dag naar en van de
bewaarschool, 's Winter op
klompen.,'k Weet nog dat Tine
Vossenberg en ik tussen de
middag niet op tijd thuiskwa
men. Er lag sneeuw en wij in de
goten lopen om dikke ballen
onder de klompen te krijgen.
Nu, dat ging best, maar het
lopen niet. 't Was in de
Wijbrand de Geeststraat dat
m'n broer ons vond, die was er
op uitgestuurd om ons te
zoeken. Beurtelings de klompen
uit, afslaan op de hekjes en
vooruit nu naar huis.
In de 3e Vegelinstraat woonden
nog de familie de Boer, de
Kroon en verderop mevrouw
Koerts, die ons brood bracht.
Vrouw Koets had zo'n knappe
en lieve dochter Froukje, die is
toen heel erg ziek geweest.
Verderop, voorbij het slootje van
Kaastra, woonde de familie Pol
met Zusje en Dicky. Zusje heb ik
vaak in de wagen gereden
evenals Jopie van Dijk. De
familie Pol is later naar Huizum
verhuisd, daar hadden ze een
kruidenierswinkel, daar ben ik
nog verschillende keren geweest.
Maar nu de eerste stappen naar
de grote school in de School
straat (school 4, ook al weer zo'n
eind lopen).
Moe zou me brengen, maar was
niet lekker. Mijn broer nam me
zitten. Ze had altijd drop bij
zich, School 4 in de Schoolstraat
opgeheven en werden het twee
Mulo scholen. School 4 Wisses-
dwinger en School 12 Achter de
Hoven.
In de zesde klas werd ik in
december ziek, keelpijn enz.,
maar het Kerstfeest was in
aantocht en daar wilde ik graag
heen. 'k Was weer gauw aan de
beterende hand en 't mocht van
de dokter.
Daarna was het weer flink mis
en eerste Kerstdag onder de
rode pukkels. Pa zei "mazelen",
maar hij vertrouwde het toch
niet en 's middags kwam de
dokter weer. Geen mazelen,
maar roodvonk. Tweede Kerst
dag werd ik gehaald met zo'n
wagentje op twee grote wielen
brancard er in, zeilzoek er
overheen en werd ik naar 't
Spinhuus gebracht op de Voor
streek. 'k Lag er helemaal alleen
en de zuster vond het ook niet
prettig zo met Oud en Nieuw
opgesloten te zitten, 'k Mocht
alleen maar pap eten en mefk
drinken, overal vellen in (brr.).
Zes weken daar geweest, de
laatste dagen kreeg ik weer
gewoon eten.
Dr. Uffelie was altijd erg aardig
verschillende keren bracht hij
een bouwplaat voor me mee.
De hele dag lezen begon ook te
vervelen. Wel kwamen er in
januari een paar patiënten bij,
maar dezen waren veel ouder en
niet gezellig.
Begin februari mocht ik naar
huis. Moeke en mijn broer
kwamen me halen en met een
rijtuig naar huis, nou dat was
Leeuwarden Mevr. Pietjou
HEIDA
"De naam van de caféhouder
ben ik vergeten" aldus de heer
R. Visser in zijn stukje over
meester Bresson (K.K. nr. 238),
die graag een goed glas bier
dronk in het café aan de
Oostergrachtswal tussen het Mo
lenpad en het Zuidvliet. Welnu,
die caféhouder heette Heida. Ik
heb hem goed gekend, want hij
had eerst een bakkerij aan het
Noordvliet en ik ben vaak bij
hem geweest om brood te kopen.
Die bakkerij stond op de plaats,
waar nu de Jacob Binckesstraat
op het Noordvliet uitkomt. Toen
deze nieuwe straat hier moest
worden doorgetrokken heeft de
heer Heida zijn pand (stellig wel
goed) aan de gemeente verkocht.
Daarna is hij het café op de
Oostergrachtswal begonnen.
Heida was een grote man met
een grote snor, echt een stevige
bakker. Hij had ook twee doch
ters, waar wij als kinderen nogal
bij opzagen omdat ze ook zo
groot waren.
toonbank uitzien maar daar was
gauw wat op gevonden, één
klomp uit en met de andere daar
op staan en dan ging het
prachtig en kon je alles overzien.
Daarna kwam er weer een
probleem, toen ik de boodschap
pen gedaan had vroeg vrouw
Bontekoe "lus je een schuum-
ke 'k Kreeg er twee, maar
ging niet weg. Ze zei "wat is er
lieve 't Komt niet uut vrouw
Bontekoe". "Wat komt niet uut
mien kien
We waren met z'n drieën en
gewend te delen, ze begreep het
gelukkig en ik kreeg er nog één
bij.
Na deze huizen kwam eerst een
stuif tuin en dan het mooie
Mariënburg. Aan de ene kant
woonde de oude heer Vinke en
in het grote huis met de mooie
tuin de familie Eriks.
Voorbij het gasthuis Fribourg
stond nog een oude schuur, deze
is al gauw gesloopt en daar zijn
toen vier mooie huizen voor in
de plaats gekomen. De trottoirs
zijn ook in die tijd aangelegd.
Tegenover het oude-liedenhuis
was de kwekerij van Wiemers. In
september was Moe jarig en
stonden we vroeg op om daar
bloemen te halen, prachtige dah
lia's.
mee naar de familie Pot in de
Maria Louisestraat want Harry
moest ook naar school.
Moeder Pot bracht ons en we
kwamen in de klas bij juf
Berends te zitten, met Mieke
Metselaar, Nel Dalenoord, Wies-
je Zijlstra, Hielke Bakker, Jopie
Milius Gerrit Slpoep enz.
Toen we naar de derde klas
gingen werd de klas in tweeën
gesplitst en kwam ik bij juf Stoet
te zitten.
In de vierde klas bij meester
Hibma. Bij onze overgang naar
de vijfde klas, waar Greta Eisma
uit de Ossekop naast me kwam
Men kent er de Friese
verhoudingen en Is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
me een feest.
's Avonds vroeg Moe aan me:
"wat zou je nu het liefste lus
ten "Oh, Moeke, een stukje
droge wust, dat smaakte beter
dan die papvellen".
Half maart weer naar school,
maar dat werd een hele grote
teleurstelling, 'k Had al die
maanden niets geleerd en we
kregen meteen repetities voor
het paasrappoort. 'k Wist er
niets meer van, de onderwijzers
vonden het niet nodig dat ik
bijlessen kreeg, maar het resul
taat was dat ik bleef zitten en 't
volgend jaar naar school 4 aan
de Wissesdwinger ging. Daar
leerde ik weer andere meisjes
kennen en met verschillende van
deze heb ik nog steeds een
prettig contact.
Later ging ik naar de R.H.B.S.
maar daar hoef ik niet over te
schrijven, dat heeft Mr. Bijl al
op zo'n prettige manier gedaan.
Den Haag RJ. de Vries.
DE BROEKOPBIENSTER
Naar aanleiding van 't Kleine
Krantsje van 5 april j.l. wil ik
graag even iets rechtzetten.
De heer Ganne van Kampen
schreef in "z'n onvergetelijke
wandelingen door Oud-Leeuwar
den", waar ik erg van geniet, iets
over de "Bewaarschool op 't
Tournooiveld.
De oude dame in 't zwart
gekleed was Juffrouw v.d. Lin
den (als hoofd, later Juffrouw
Kaastra) en Juffrouw Plantinga
was niet de "broekopbienster".
Zij was ook kleuteronderwijze
res.
De "broekopbienster" was een
vrouw met een oorijzer op, de
naam weet ik niet. Daar ik van
dezelfde leeftijd ben als de
schrijver, weet ik het goed, later
bn ik daar als kwekeling
geweest.
Juffrouw Meindersma, die ach
ter de piano- en orgelzal van de
heer Meindersma woonde, gaf
ook pianolessen, niet alleen
orgel. M'n zuster en ik hadden
dan 63 jaar geleden les en we
hebben bij haar het pianospelen
geleerd. Als we de les niet
kenden, niet genoeg gestudeerd
hadden thuis, zong ze de noten
vóór, we luisterden dan goed, en
zo kwam er altijd wat van
terecht.
't Vervelende vond ik, dat 'k aan
't eind van de les altijd een nat
zoentje kreeg.
Hengelo Mevr. J. Bonthois-
Bijlenga.