4 Friesland Bank Uw eigen bank 'f 3^-leine S^ran tóje leeet iedereen Lezers klommen in de pen VULGAIRE GRAP Ik moet zeggen, dat het een vulgaire grap is, waarover ik schrijf, maar het is werkelijk gebeurd. U weet misschien wel (ik schrijf over 1922) dat er wekelijks de tonnenman kwam om een schone ton te brengen voor de W.C. Op die ton zat een emaille trechter. Nu kregen we een nieuwe en een van de atteliermeisjes vroeg mij; of ik dit rijmpje voor wilde lezen aangaande de nieuwe trechter. Ik ging de koffie halen en ik vroeg of ik de Juffrouw iets i mocht zeggen: "Juffrouw Clara U heeft de trechter ingewijd; dat was een hele plechtigheid en zonder dat U het wist, heeft U er vrolijk op los gep.st en daarom moet U nu tracteren op fijne gevulde heren Vertrouwend, dat ik U een kleine copy heb bezorgd, Delft Mevr. R. Rust-Roffel. ACHTER DE HOVEN Graag wil ik nog even verder gaan met mijn herinneringen over Achter de Hoven. Er was nog al eens verandering van de naaste buren. Mr. Hibma heeft ook naast ons gewoond en later de familie Meier. Aan de andere kant na de familie Matroos de familie v.d. Weide, daarna de familie v. Dijk (begrafenisondernemer). Naast de familie Reitsma was de kruidenieswinkel van Bontekoe en daarnaast de timmerman Bontekoe. Bij vrouw Bontekoe moest ik altijd boodschappen doen, 'k kon nog niet boven de Op dit romantische plaatje van de Oostergrachtswal zien we het café, waar meester Bresson zo graag een biertje dronk,helemaal links in het wit. Naast de timmerman woonde de familie Hofstra, daar waren twee jongens, de oudste heettte Rein. Deze is later met Dirk de Boer als adelborst naar den Helder gegaan. Bij de familie Kooistra waren twee meisjes en een 'jongen. Jan. Jan is naar Amerika gegaan en^ een jaar of vijf geleden is hij met z'n vrouw nog eens in Den Haag geweest en hebben we met elkaar gezellig gegeten bij Corona. Bij de familie Reitsma waren ook drie kinderen. We aten daar nog al eens en mevrouw Reitsma zei dan: "gelukkig, die kinderen eten tenminste, die van mij zijn zulke priemkers". Aan de over kant waar de Bontekoe's woon den stond een grote boom, ook stond er zo'n grote boom bij de Eerste Kanaalbrug op de Em- makade. De huizen die vlak over de spoorweg staan zijn later ge bouwd, daar woonden o.a. de familie Snijder en Klem. Bij de Snijders mochten we zien naar de toverlantaarn. U weet het toch nog wel SLAGERIJ SWART voor droge worst en speciale vleeswaren gemaakt naar eigen 100 jaar oud recept. Ook voor speciale dagen het adres voor rollades en specialiteiten. Nieuwestad 16 - Leeuwarden 't Was een heel eind lopen, vier maal per dag naar en van de bewaarschool, 's Winter op klompen.,'k Weet nog dat Tine Vossenberg en ik tussen de middag niet op tijd thuiskwa men. Er lag sneeuw en wij in de goten lopen om dikke ballen onder de klompen te krijgen. Nu, dat ging best, maar het lopen niet. 't Was in de Wijbrand de Geeststraat dat m'n broer ons vond, die was er op uitgestuurd om ons te zoeken. Beurtelings de klompen uit, afslaan op de hekjes en vooruit nu naar huis. In de 3e Vegelinstraat woonden nog de familie de Boer, de Kroon en verderop mevrouw Koerts, die ons brood bracht. Vrouw Koets had zo'n knappe en lieve dochter Froukje, die is toen heel erg ziek geweest. Verderop, voorbij het slootje van Kaastra, woonde de familie Pol met Zusje en Dicky. Zusje heb ik vaak in de wagen gereden evenals Jopie van Dijk. De familie Pol is later naar Huizum verhuisd, daar hadden ze een kruidenierswinkel, daar ben ik nog verschillende keren geweest. Maar nu de eerste stappen naar de grote school in de School straat (school 4, ook al weer zo'n eind lopen). Moe zou me brengen, maar was niet lekker. Mijn broer nam me zitten. Ze had altijd drop bij zich, School 4 in de Schoolstraat opgeheven en werden het twee Mulo scholen. School 4 Wisses- dwinger en School 12 Achter de Hoven. In de zesde klas werd ik in december ziek, keelpijn enz., maar het Kerstfeest was in aantocht en daar wilde ik graag heen. 'k Was weer gauw aan de beterende hand en 't mocht van de dokter. Daarna was het weer flink mis en eerste Kerstdag onder de rode pukkels. Pa zei "mazelen", maar hij vertrouwde het toch niet en 's middags kwam de dokter weer. Geen mazelen, maar roodvonk. Tweede Kerst dag werd ik gehaald met zo'n wagentje op twee grote wielen brancard er in, zeilzoek er overheen en werd ik naar 't Spinhuus gebracht op de Voor streek. 'k Lag er helemaal alleen en de zuster vond het ook niet prettig zo met Oud en Nieuw opgesloten te zitten, 'k Mocht alleen maar pap eten en mefk drinken, overal vellen in (brr.). Zes weken daar geweest, de laatste dagen kreeg ik weer gewoon eten. Dr. Uffelie was altijd erg aardig verschillende keren bracht hij een bouwplaat voor me mee. De hele dag lezen begon ook te vervelen. Wel kwamen er in januari een paar patiënten bij, maar dezen waren veel ouder en niet gezellig. Begin februari mocht ik naar huis. Moeke en mijn broer kwamen me halen en met een rijtuig naar huis, nou dat was Leeuwarden Mevr. Pietjou HEIDA "De naam van de caféhouder ben ik vergeten" aldus de heer R. Visser in zijn stukje over meester Bresson (K.K. nr. 238), die graag een goed glas bier dronk in het café aan de Oostergrachtswal tussen het Mo lenpad en het Zuidvliet. Welnu, die caféhouder heette Heida. Ik heb hem goed gekend, want hij had eerst een bakkerij aan het Noordvliet en ik ben vaak bij hem geweest om brood te kopen. Die bakkerij stond op de plaats, waar nu de Jacob Binckesstraat op het Noordvliet uitkomt. Toen deze nieuwe straat hier moest worden doorgetrokken heeft de heer Heida zijn pand (stellig wel goed) aan de gemeente verkocht. Daarna is hij het café op de Oostergrachtswal begonnen. Heida was een grote man met een grote snor, echt een stevige bakker. Hij had ook twee doch ters, waar wij als kinderen nogal bij opzagen omdat ze ook zo groot waren. toonbank uitzien maar daar was gauw wat op gevonden, één klomp uit en met de andere daar op staan en dan ging het prachtig en kon je alles overzien. Daarna kwam er weer een probleem, toen ik de boodschap pen gedaan had vroeg vrouw Bontekoe "lus je een schuum- ke 'k Kreeg er twee, maar ging niet weg. Ze zei "wat is er lieve 't Komt niet uut vrouw Bontekoe". "Wat komt niet uut mien kien We waren met z'n drieën en gewend te delen, ze begreep het gelukkig en ik kreeg er nog één bij. Na deze huizen kwam eerst een stuif tuin en dan het mooie Mariënburg. Aan de ene kant woonde de oude heer Vinke en in het grote huis met de mooie tuin de familie Eriks. Voorbij het gasthuis Fribourg stond nog een oude schuur, deze is al gauw gesloopt en daar zijn toen vier mooie huizen voor in de plaats gekomen. De trottoirs zijn ook in die tijd aangelegd. Tegenover het oude-liedenhuis was de kwekerij van Wiemers. In september was Moe jarig en stonden we vroeg op om daar bloemen te halen, prachtige dah lia's. mee naar de familie Pot in de Maria Louisestraat want Harry moest ook naar school. Moeder Pot bracht ons en we kwamen in de klas bij juf Berends te zitten, met Mieke Metselaar, Nel Dalenoord, Wies- je Zijlstra, Hielke Bakker, Jopie Milius Gerrit Slpoep enz. Toen we naar de derde klas gingen werd de klas in tweeën gesplitst en kwam ik bij juf Stoet te zitten. In de vierde klas bij meester Hibma. Bij onze overgang naar de vijfde klas, waar Greta Eisma uit de Ossekop naast me kwam Men kent er de Friese verhoudingen en Is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. me een feest. 's Avonds vroeg Moe aan me: "wat zou je nu het liefste lus ten "Oh, Moeke, een stukje droge wust, dat smaakte beter dan die papvellen". Half maart weer naar school, maar dat werd een hele grote teleurstelling, 'k Had al die maanden niets geleerd en we kregen meteen repetities voor het paasrappoort. 'k Wist er niets meer van, de onderwijzers vonden het niet nodig dat ik bijlessen kreeg, maar het resul taat was dat ik bleef zitten en 't volgend jaar naar school 4 aan de Wissesdwinger ging. Daar leerde ik weer andere meisjes kennen en met verschillende van deze heb ik nog steeds een prettig contact. Later ging ik naar de R.H.B.S. maar daar hoef ik niet over te schrijven, dat heeft Mr. Bijl al op zo'n prettige manier gedaan. Den Haag RJ. de Vries. DE BROEKOPBIENSTER Naar aanleiding van 't Kleine Krantsje van 5 april j.l. wil ik graag even iets rechtzetten. De heer Ganne van Kampen schreef in "z'n onvergetelijke wandelingen door Oud-Leeuwar den", waar ik erg van geniet, iets over de "Bewaarschool op 't Tournooiveld. De oude dame in 't zwart gekleed was Juffrouw v.d. Lin den (als hoofd, later Juffrouw Kaastra) en Juffrouw Plantinga was niet de "broekopbienster". Zij was ook kleuteronderwijze res. De "broekopbienster" was een vrouw met een oorijzer op, de naam weet ik niet. Daar ik van dezelfde leeftijd ben als de schrijver, weet ik het goed, later bn ik daar als kwekeling geweest. Juffrouw Meindersma, die ach ter de piano- en orgelzal van de heer Meindersma woonde, gaf ook pianolessen, niet alleen orgel. M'n zuster en ik hadden dan 63 jaar geleden les en we hebben bij haar het pianospelen geleerd. Als we de les niet kenden, niet genoeg gestudeerd hadden thuis, zong ze de noten vóór, we luisterden dan goed, en zo kwam er altijd wat van terecht. 't Vervelende vond ik, dat 'k aan 't eind van de les altijd een nat zoentje kreeg. Hengelo Mevr. J. Bonthois- Bijlenga.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 4