PRINSENTUIN VOL MENSEN
OP ZON- EN FEESTDAGEN
A
T KLEINE
KRANTSJE
IN DIE GOEIE OUWE TIJD
IN MEMORIAM
JITSE VAN DER VEEN
3
f 3£(ei»ie 3drantz>/e leeót iedereen
De mens heeft altijd de neiging
gevoeld zich eens in een andere
omgeving te verplaatsen. Hij wil
zich aan de sleur van het dage
lijkse leven, met zijn beslomme
ringen eens onttrekken. Het
liefst zoekt hij dan de vrije
natuur. Zegt men ook niet;
Moeder Natuur'is de beste
buur!'
Nu de fiets populair is geworden,
brommers, motoren en auto' s
ter beschikking zijn, kan men
zich verder van huis bewegen dan
dit in mijn jeugdjaren het geval
was. Toen was men aangewezen
op de benen, was wandelen het
parool. Daarom zochten de
stadsmensen de tuinen en parken
op, in-en om de stad.
VOLLE GLORIE
Voor de ouwe Leeuwarders was
vooral de Prinsentuin de plaats,
waar ze graag verpozing zoch
ten. Deze tuin gaf Leeuwarden
nog al naam. Hadden mensen
van buiten Leeuwarden met een
bezoek vereerd en waren ze niet
in de Prinsentuin geweest, dan
waren ze niet, zo het heette in de
Friese hoofdplaats geweest.
DOOR J.C. VAN DAM
De Prinsentuin was nog in volle
glorie. Het was, zoals een gevel
steen, achter in de tuin aange
bracht, het aanduidt een lust
hof en werk des vredes'
Veel heeft de Prinsentuin, de
laatste jaren aan luister, vroe
ger zo indrukwekkend, verlo
ren. Men scheen toen vast meer
aandacht te schenken aan ver
fraaiing en onderhoud. Een vast
aangestelde tuunpliesje'
zorgde er voor, dat de jeugd wat
in haar banen bleef. Trouwens,
zo liet een bordje bij de ingang
weten, hadden kinderen bene
den de tien jaar geen toegang.
Midden in de vijver was een rots
partijtje aangebracht waar de
eenden onderdoor zwommen.
Zette men de daar aangebrachte
fontein in werking, dan was de
aanblik bijzonder mooi.
In de vijver zwommen veel prach
tig getekende eenden, sommige
met kuiven op de kop. Ook
duikeenden zag men er. Deze
genoten van het publiek veel
belangstelling. Met een sierlijke
zwaai doken ze onder water en
kwamen een eind verder weer te
voorschijn. Deftig en statig
zwommen een paar zwarte
Het moet in de turbulente zomer
van het bevrijdingsjaar '45 zijn
geweest, dat we - waarschijnlijk
tijdens de Sneek Week - ergens
op de hooizolder van een boer bij
Oppenhuizen ontwaakten naast
een voor ons volstrekt onbekende
jongeman.
'Ik ben de broer van Piet' zei hij,
'Piet van der Veen'. Piet was van
onze jaren; hij moest dus een
jongere broer van hem zijn.
Dat was onze eerste kennisma
king met Jitse van der Veen, een
vlotte en frisse blonde knaap, die
spoedig daarna meer van zich
zou laten horen, omdat hij heel
verdienstelijk zwom. Als sport
verslaggever hadden wij het
genoegen hem al gauw in de
Overdekte in actie te kunnen
zien.
Hoe het verder is gegaan is
bekend: Jitse van der Veen werd
een uitblinkend rugslagzwem-
mer, die in een lange reeks van
jaren tal van wedstrijden won,
kampioenschappen verwierf, re
cords deed sneuvelen en, mis
schien wel als een hoogtepunt
van zijn sportloopbaan, de eer
Jitse van der Veen gaat naar de Olympische Spelen in Helsinki
trainer Henk Schoonhoven wenst hem veel succes.
werd waardig gekeurd te mogen
deelnemen aan de Olympische
Spelen in Helsinki.
Na zijn actieve sportbeoefening
bleef hij zich voor de zwemsport
als organisatieman verdienstelijk
maken en zo stond hij nog
midden in de sport, toen, geheel
onverwacht, dat verschrikkelijke
bericht van zijn plotselinge dood
de ronde deed.
Al weten we, dat een dergelijke
onheilstijding elk moment kan
komen; toch blijft het verplette
rend nieuws, zeker wanneer het
een vitale sportman in de kracht
van z'n leven betreft - Jitse was
nog maar zeven en veertig jaar.
Hoe populair hij was, hoezeer hij
werd gewaardeerd, als organisa
tor, als sportcrack, die nooit
buiten z'n schoenen liep, als
mens bovenal, bleek tijdens de
aangrijpende crematieplechtig
heid, waar honderden vrienden
en kennissen hem de laatste eer
bewezen.
Onder die honderden velen, die
speciaal gekomen waren van ver,
vrienden en vriendinnen met wie
hij vroeger optrok, die hem
bevochten en met wie hij z'n
triomfen boekte: Sita Posthumus,
Ytje Brada, Coosje van Voorn,
Piet ten Thije, Jaap de Jong,
trainer Henk Schoonhoven.
De Friese zwemsport en heel
velen daarbuiten zullen Jitse van
der Veen niet vergeten.
Fenno L. Schoustra.
zwanen rond, voelden zich ook
hier ver van huis home
land' Australië, volkomen
thuis.
De zwarte zwaan, hier een zeld
zame vogel, in t verre wereld
deel daarentegen een veel voor
komende gast. Vele zwermen
luid schreeuwende zwanen, heb
ik, hoog in de lucht, over onze
werkkampen in 't binnenland
van Australië zien vliegen. Een
fantastisch gezicht!
VOLIERE
Was dan al de vijver met haar
goudvissen, eenden en zwanen
het zien waard, niet minder was
dit het geval met de volière
achter in de tuin, bij de uit- en
ingang naar het toernooiveld.
Deze kooi stond onder de hoge,
dikke Canadese populieren. In
later jaren wel gezien in Van
couver - Brits Columbia. De
leeftijd van deze bomen wordt op
zo' n tweeduizend jaar geschat.
Bij het begin van onze jaartelling
waren deze knapen al duizend
jaar oud. Angstvallig worden ze
door de regering beschermd.
In de volière toonden zich de
vogels in schitterende kleuren
pracht en lieten, zo af en toe,
hun welluidende stemmen ho
ren. Deftig en voornaam stapten
daar de Goud - Zilverfazanten
rond en pronkte een pauw met
zijn rijke staart. Alles wat men
in de'volière zag streelde het oog.
Het was de moeite waard daar,
in die dagen een kijkje te nemen.
In die lang vervlogen tijd kon het
in de Prinsentuin erg gezellig
zijn. Vooral op zon- en feestda
gen, wanneer er muziek of
vuurwerk was, trokken de ouwe
Leeuwarders naar de tuin. Dan
was de tuin vol mensen. De
tafeltjes en tuinstoelen stonden
tot aan de rand van de vijver.
Kelners kwamen handen te kort.
Dan heerste er vrolijkheid en
luidruchtigheid onder de anders
zo stijve Leeuwarders. Op 18
juni werd de slag bij- Waterloo
herdacht. De dag dat de
geallieerde iegers Napoleon over
wonnen. Deze dag vond ik
indrukwekkend, Schutterij, mu
ziek, kapelmeester De Jong, ver
tolkte dan met zijn muziek het
verloop van de slag. Duidelijk
hoorden men dan, door hevig
hoorngeschal dat het gevecht op
zijn hevigst was.
VUURWERK
Was er vuurwerk in de tuin, 31
augustus, de verjaardag van
Koningin Wilhelmina, dan kon
men vanwege de talrijke men
sen, als het ware over de hoofden
lopen! Dit vuurwerk werd afge
stoken op een houten hulpbrug,
die over de vijver was aangelegd.
De vuurwerkmaker Schuuur-
mans toonde hier zijn kunsten.
Bij een fraai stuk, dat de lucht
werd ingezonden, ging een ge
juich op. Vooral was dit het
geval bij het slotnummer Leve
onze Koningin'dat door
kleurenrijk vuurwerk was omge
ven.
Had men zo' n muziekavond of
vuurwerk in de Prinsentuin
bijgewoond dan ging iedereen
vrolijk gestemd en vaak gearmd
naar huis toe. Men was weer
eens echt uitgeweest.
voor Leeuwarden en de
wijde wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publici-
teitskantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie
en Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat
1 (Naast Emmakade 39)
Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
Geopend: van dinsdag
tot en met vrijdag, uit
sluitend 's morgens van
9 tot 12 uur.
's Middags en van za
terdag tot en met maan
dag gesloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland fl. 19,50
per jaar; voor het buiten
land: fl. 35,00 per jaar.
Losse nummers: afge
haald fl. 1,00 per stuk.
Per giro besteld: fl. 1,80
voor 1 ex., fl. 3,20 voor 2
ex., fl. 4,70 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de
bepaling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient
het abonnementsgeld
voor het dan lopende jaar
te zijn betaald.
G eschenk-abonnemen ten
en abonnementen van
lezers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet tele
fonisch of schriftelijk,
maar per giro-overschrij
ving als abonnee aanmel
den, worden verzocht op
het girostrookje te ver
melden: Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te
letten, dat hun giro-over-
schrijvingskaart het nieu
we adres vermeldt - het
oude adres moet worden
doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden
van de abonnee, voor wie
wordt betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor
het verhuizen worden
doorgegeven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn op
gezegd, worden automa-
y^tisch verlengd.
