"WAT IS DIT ERG" ZEI GRIET MET TRANEN INNE OGEN GYMNASIASTEN AL VEERTIG JAAR IN REÜNIE BDELKAAR 'f Vileine 3^-rantóje leeót iedereen (vervolg van pag. 1) de Houtstraat uutstapt en de Spanjaardslaan uut- gaan. De beide zusters voorop en de zwagers, beide metten segaar van drie centen in het hoofd, der achter. Toen ze bij de begraafplaats waren liepen ze rechtdeur en even later waren ze innet jodeland. Ze liepen et jodeland deur, voorbij "de drie dukatons" en kwammen oppe Stien- serdiek terecht. De beide vrouwen bleven staan. Ze wachtten even oppe man nen. Idder wat "dames", zei Sipke. Sipke zei vaak van zuksoort leuke gezeg des en dan glimlachten de beide zusters en daar was et Sipke oek om te doen. Griet nam et woord en zei, zalle we naar de "Grote Bontekoe" gaan en dan daar wat gebruke? De beide mannen vonnen et goed en het viertal zette koers naar "de Grote Bontekoe". Ze zatten bu ten, wat inne skaduw en de vrouwen hadden ieder een koegelfleske en de mannen ieder een fleske bier. Griet en Gosse hadden oppe Spanjaardslaan af- skeid van Sipke en Martha nomen waarbij Sipke def tig zien hoed afkomen had, waarop Martha zeid had, doen niet zo gek, juh, de meensen kieke die an. Sipke en Martha gongen naar de Houtstraat en Gosse en Griet zetten koers naar Werkmanslust. Ze gongen de Noorderbrug over en de Arendstuun deiir. Vervolgens liepen ze kiepeloop over en langs et Blauwhuus. Toen ze voor bij de graanpakhuzen wa ren, zaggen ze bij de Rieksbrug een hoop meen sen staan. Sommigen hon- gen over de brugleuning, andéren, die achteran stonnen. stonnen op hun tienen waarbij ze mette hannen oppe skouders rustten van degenen die voor hun stonnen. Alle maal in hun zondagse kleren. Op weg naar hun huzen, om, na et avendeten gezellig bij mekaar op te zitten, zo gaat dat inne meeste gezinnen. Toen Griet en Gosse dichterbij kwammen vroeg Griet annen vrouw, die wegliep anne arm van heur man, watter te zien was. De vrouw draaide heur hoofd naar Griet en zei. hoofd- skuddend, die meensen innet houten woonskipke hewwe ruzie, de man is dronken, et is verskrikke- lik, en dat nog wel op zundag. Gaast met Piet, zei ze vervolgens teugen heur man en gearmd gongen ze Rieksbrug over, de stad in. naar hun huus. Nou kon- nen Gosse en Griet zien watter anne han was, waarom al die meensen daar stonnen te kieken, oppet skipke zat. halver wege uut et deurke vanne kajuut, een vrouw. De haren slierden heur langs et hoofd. Et jak dat ze anhad was half open. Oppet dek zatten drie kleine kienders hartver- skeurend te skreien. Oppe wal ston de man, dronken. Zien kleren waren smerig want hij was een paar keer oppe grond vallen. Hij skreeuwde dattie oppet skipke must en de vrouw skreeuwde terug, dattie er niet opkwam omdat ie zo dronken was. Nou kon de man oek niet oppet skipke komme, omdat de loop plank oppet dek vannet skipke lag. Dat had de vrouw daan. De meensen, oppe brug en oppe wal, bleven kieken, nijsgierig hoe dit aflope zu. Oh, wat is dit verskrikkelik, wat is dit erg, zei Griet toen ze dit tafereel van meenslike el lende anskouwde, die skreeuwende, wanhopige vrouw, die skreiende kien ders. Zij, die zelf gien kienders had. Ze had tranen inne ogen. Toen pakte Gosse heur zachjes bij de arm. Gaast met? zei Gosse... Bart van der Weerdt. Voor deze dames en heren, feestelijk verenigd om direct aan tafel te gaan, moet er een prettige aanleiding zijn geweest om zich te laten vereeuwigen: met stralende gezichten blikken ze in het oog van de camera. Geen wonder ook, want dit is de eindexamenklas van het Stedelijk Gymnasium in 1936, die het heugelijke feit van het verwerven van het einddiploma feestelijk wilde vieren. We zien, van links naar rechts, staande: Frans Westermann, Jopie Huizinga, Goos van 't Hull, Mary van Heusde, Johannes Anema en Anna Biich, zittend: Klaas >van Dijk, Corry Zuidema, Frits Maathuis, Lien Bürbach en Bonno Snijder. We mogen wel aannemen, dat het dineetje, waarvoor deze historische foto werd gemaakt, uitstekend bevallen is, want prompt werd besloten het vijf jaar later nog eens dunnetjes over te doen en zo is het sindsdien altijd doorgegaan: om de vijf jaar komen deze dames en heren bij elkaar om weer eens heerlijk oude herinneringen op te halen. Dit jaar bestaat die traditie dus precies veertig jaar en dat lijkt ons zo uniek, dat we er in 't Kleine Krantsje graag aandacht aan schenken. Vandaar, op de dag, dat deze oud gymnasiasten wéér bij elkaar zullen zijn, deze foto in de krant met de notitie, dat twee van de eindexamenklas van toen op de plaat ontbreken, Hessel Woelinga en Bart Vossenberg. Bart Vossenberg heeft later nooit aan het vijfjaarlijkse treffen meegedaan; ook voor Lien Bürbach was dit etentje van 1936 een definitief afscheid van haar klasgenoten. Alle anderen en dus ook Hessel Woelinga komen deze laatste veertig jaar bijeen, behalve Anna Büch, die intussen helaas overleden is. Voor de reünie van vandaag staat er een koffiemaaltijd en een rondleiding door het Princessehof op het programma en verder een wandeling door de stad, met natuurlijk! - ook een kijkje bij het Gymnasium en tenslotte weer het traditionele dineetje, ditmaal in de herberg Oudeschouw.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 9