LANGS DE LEEUWARDER SCHOLEN GOSSE KRIJT EEN NY SUNDAGS PAK 10 t Vileine rcmteije leeet iedereen De Christelijke Schippersschool Eben Haezer aan de Pieter Feddesstraat. mevrouw H. van de Hoop-Noack en mej. M. Roorda. De muziekonderwijzeres, Mevrouw M.van Dijk-Riemersma, de heer H.de Goede, hoofd van de school, mevrouw J. Lyclema-Van Weringh ontbreekt op de foto. Et ston Griet al een hele tied niet meer an. Et zundagse pak van Gosse. Gosse had dat pak kocht voor hun trouwdag. Et was een guudkoop pak weest, té guudkoop. Et was em gewoon ansmeerd deur een handige koopman. En nou wudde dat pak suterig. Té suterig om nog voor zun- dags te dragen. Dus zei Griet oppen avend teugen Gosse: ik hew der is over nadacht Gosse, jou motte een nij pak hew we voor zundags. Gosse keek op vanne Ouwe Leeuwadder Krant, die ze samen met buurman de Boer lazzen, en keek Griet vragend an, wat zeiden jou, vrouw? Ik zei, dat jou es een nij zundags pak hewwe mutte. Met wat je nou hewwe kanne je zundags niet meer met goed fetsoen uut kuieren gaan. Een nij pak? zei Gosse vragend. SUTERIG Ia, een nij pak, dit wudt suterig en bij Bervoets, oppe nijstad, hewwe ze mooie pakken, zei Griet weer. Gosse snoof es, knipperde es mette ogen, slikte een paar keer, keek daarna Griet es an en zei niks. Et bericht vannet nij pak was bij Gosse inslagen as een bom. Toen ie eindelijk weer een bitsje bij stik en stuut was, toen ie et allemaal verwerkt had, zie ie, goed vrouw. Dat was dus afpraat. Zaterdagmiddags daarop trok Gosse zien goeie suterige zundagse pak an, et goudene horloge, dat ie destieds wonnen had met de oplossing vanne rebus van Bervoets, innet vest. Met Griet an zien ziede stevende Gosse et Streekje van Werkmanslust uut inne richting vanne Rieks- brug. Et toonbeeld vannen doodfetsoenlijk stel meen- sen. Nadat ze de Voor streek, de Kelders ennet Nauw aflopen waren, ston- nen ze oppe Nijstad. Even later waren ze anbe- land inne winkel van Bervoets. Griet had onder weg teugen Gosse zeid, dat zij et woord inne winkel wel doen zu want dat Gosse daar toch gien verstand van had. Ze stonnen nog maar krek inne winkel of daar kwam al een meneer naar hun toe. Et was een jonge man metten heel mooi pak an. Hij richtte et woord teugen Griet: mevrouw, meneer, waarmee kan ik U van dienst zijn. Wij wille een pak kope voor mien man zei Griet. Gosse ston erbij of ie niet tot 10 telle kon. De jonge man, innet mooie pak, keurde Gosse met zien ogen of ie een vreemd insekt was. Gosse was helemaal niet op zien gemak. Hij keek de jonge jnan van terziede es an. Wat voor kleur had U gedacht voor U man, vroeg de jonge man an Griet, Gosse negeerende. Wij dachten donkergrijs, zei Griet, Hollands pratende. Juist, zei de jonge man. Hij keek vervolgens Gosse metten soort van kleerma kers oog an, klaarbliekelik om de maat te weten. Vervolgens liep ie naar een rek, waar allemaal pakken an hingen, rommelde daar wat in om en haalde er een pak uut. Hij liep er met naar Griet. Wat dacht U hiervan, donkergrijs, ziet U wel. STOKSTIEF Wat kost dit pak, vroeg Griet. Dit pak komt op zesendertig gulden, me vrouw. Griet keek Gosse es an, ik zu zo zegge, je mutte dit pak maar es antrekke, hé Gosse? Gosse was al die tied stokstief staan bleven. Nou kwam ie in beweging op de bevelend - vragende toon van Griet ommet pak an te trekken. Hier is een kleedkamertje voor meneer, zie de jonge man, een gerdientje van een klein hokje op ziede skuvend. Gosse stapte, voorzien vannet nije pak, et hokje in en de jonge man skoof et gerdientje weer dicht. Daar zat Gosse. Oppen klein ongemakke- lik krukje. Hij keek es ommen hene. An een vanne wanden watten een paar haken. Die waren daar anbrocht om kleren an op te hangen. Gosse trok zien jas uut en toen zien vest. Jas en vest hong ie an een vanne haken. Et nije pak hong, over een hangerke, an de andere haak. Toen bukte ie zich om zien skunen uut te trekken. Et waren van die hoge skunen met veters en van boven met knopkes boven de gatsjes. Een skuun, de rechter, had ie gauw los maar de linker skuunveter trok ie inne knoop EEN RAMP Een ramp! Gosse had een hoofd azzen vuurtoren. De aders op zien voorhoofd - zwollen op. Hij zwitte etter en bloed in dat kleine benauwde hokje. Et was om medelieden met em te krijen. Hij lag op zien ene knie te zuchten en te steunen en peuterde an die rotveter. Eindelijk haddie em los. Gosse gong weer oppet krukje zitten. Hij trok de skuun uut en toen zien bovenbroek. In zien onderbroek, de bretels los over de skouders, zat ie even uut te blazen. Plotse ling wudde et gedientje op ziede skuven en Gosse keek innet gezicht vanne jonge man, die bij et anzicht op Gosse, een glimlach nauwelijks ver- berge kon. Oh, pardon, zei ie en trok et gedientje weer dicht. Gosse skrok er van. Hij begon nou et nije pak aan te trekken en even later stapte ie uut et hokje en bleef stokstief staan, hij verroerde gien vin. Griet had al die tied dat Gosse, met al zien ellende, innet hokje deurbrocht, oppen stoel inne winkel zeten en wat praat mette jonge man. Ze haddem verteld dat Gosse destieds een gouden horloge won nen had met de rebus van Bervoets. Terwiel Gosse voor et hokje ston wudde ie krie- ties bekeken deur Griet enne jonge man. De jonge man bekeek Gosse zo as je et een of andere werkstuk je bekieke dat je zelf maakt hewwe. Hij kwam op Gosse af en trok de revèrs van et jaske glas en toen de knopen deur de knoopsgaten. Vervolgens deed ie een paar passen achteruut en bekeek em op nij. Gosse onderging dit alles gelaten. Toen zei Griet inenen, Gosse, jou mutte es een eindsje lope. Gosse keek heur es an en liep een eindsje met stieve bienen deur de winkel en bleef staan zo as ie ston. Loop nou weer es een eindsje terug, zei Griet. Gosse liep weer terug en ston voor et kleedhokje. KEER DIE ES OM Keer die nou es om. Gosse keerde zich om en ston met zien gezicht naar Griet en de jonge man. Nou, zei Griet, en ze praatte weer Hollans, dan zullen wij dit maar nemen. Gosse ver dween weer achter et gedientje vannet kleedhok je. Toen ie uut et hokje kwam gong de jonge man er in en nam et nije pak en deed et vervolgens in een kartonnen doos met een hangerke der an om de doos te dragen. Griet had ondertussen de potteme- nee nomen en lei et geld oppe toonbank. De jonge man begeleide et echtpaar totte deur. Gosse droeg de doos. Onderweg kocht Griet bij Halbesma twee "gevulde heren" van zes centen et sti(k om tuus op te eten, ter ere vannet nije pak. Want een nij pak koop je niet alle dagen. Bart van der Weerdt. 'T KLEINE KRANTSJE LEEST IEDEREEN

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 10