ABONNEMENTEN
BUITENLAND
Uw eigen bank
Friesland Bank
f 5i/einé Si rdnteje /eeat iedereen
Lezers klommen in de pen
Het bijna twee eeuwen oude monumentale graanpakhuis Konings
bergen aan het Zuidvliet, gebouwd in 1780 en tientallen jaren in
gebruik bij de Factorij Huisenga, heeft een nieuwe bestemming
gekregen. Het pakhuis is omgetoverd in een architectenpaleis: het
Bureau voor Architectuur en Stedebouw Gerbenzon en de Vos B.V.
heeft er zich gevestigd, na het hele gebouw inwendig te hebben
verbouwd en gerestaureerd. Het is, en dat mag met voldoening gezegd
worden, een spectaculaire restauratie geworden, waar de stad
Leeuwarden bijzonder blij mee mag zijn. Deze foto van het
graanpakhuis Koningsbergen herinnert ons aan de situatie, zoals die
vroeger was: de sjouwermannen laten zich niet zien, maar alle luiken
staan open; binnen wordt hard gewerkt. Dit laatste zal dus in de
toekomst weer het geval zijn; zonder twijfel zullen de heren
architecten en hun medewerkers zich met hun creatieve bezigheden
thuisvoelen in deze oude inspirerende omgeving van het Vliet.
Onze abonnees in het buitenland willen wij er nu reeds op attent
maken, dat het abonnementsgeld voor het jaar 1977 ad fl. 35,= op 31
december 1976 in ons bezit moet zijn. In het buitenland wonende
abonnees, die op die dag nog niet hebben betaald, zullen wij tot onze
spijt moeten afvoeren. Het herstellen van het abonnement daarna zal
alleen mogelijk zijn na het betalen van fl. 5,= extra administratiekos
ten. Dit geldt ook voor de zogenaamde Geschenkabonnementen, die
door anderen worden betaald.
Voorts dienen de in het buitenland wonende abonnees bij het betalen
via de Bank er rekening mee te houden, dat de banken fl. 5,= kosten
in rekening brengen. Het netto bedrag van fl. 35,= zal in ons bezit
moeten komen.
schiet wat ons kan helpen bij het
vinden van de oude kennissen, of
wanneer U zelf vriend of vriendin
was, schrijft U dan Mevr. Ph.
Ferguson-Jeelof, Evert Slimstraat
14, St. Anna Parochie, of belt U
haar tijdens kantooruren op
05180-1641.
Leiden H.G Josthuma.
TWEEHONDERD
DAALDERS
RDKS-
Enige weken geleden liepen mijn
vrouw en ik over de Nieuwestad.
Bij de "Lange Piep" gekomen zei
ik tegen haar, hier lagen 56 jaren
geleden 200 rijksdaalders over
de grond verspreid. Ik was
destijds "jongste bediende" bij de
Nationale Bankvereniging die ge
vestigd was op de Wirdumerdijk.
De kassier van de bank, meneer
Burg, had mij opgedragen om bij
de Nederlandse Bank voor 1000
gulden zilvergeld te halen. Tegen
overlegging van een bankbiljet
van 1000 gulden kreeg ik twee
zakken vol zilvergeld. Een zak
met 500 gulden en een zak met
200 rijksdaalders.
JOPIE JEELOF
Twintig november a.s. geeft de
familie mijn Tante Jopie een
afscheidsfeest in het Dorps
centrum Ons Huis te St. Anna
Parochie. Ieder die haar gekend
heeft is er van harte welkom.
Maar we weten niet wie dat zijn.
En omdat we hen er wel graag bij
willen hebben, vragen we de
kennissen zich even te melden.
Om U te helpen in Uw herinne
ring volgen hier enkele geheu
gensteuntjes, Jopie Jeelof woonde
tot 1938 in de Gysbert Japicx-
straat 10, daarna aan de Gro
ningerstraatweg 77. Ze was leer
ling van school 13 tot 1936,
daarna aan de Mulo op de Wis-
sedwinger. In de oorlog werkte ze
o.a. op het abattoir aan de Sne-
ker Trekweg, op de Gasfabriek
tegenover de Leeuwarder Cou
rant, en na de oorlog voor
Bronswerk op de Tweebaks-
markt. In de winter van 43/44
kuurde ze in Appelscha, in het
Sanatorium Beatrixoord. Haar
overige aktiviteiten bestonden
voornamelijk uit gymnastiek, bij
Brinio en Leeuwarden, en, in de
oorlog, dansles van Huub Adema
in de Harmonie. December 1950
vertrok Tante Jopie naar Austra
lië. Nu is ze voor twee maanden
over, en dat willen wij met een
mooie herinnering besluiten.
Wanneer U nu iets te binnen
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Ik moest bij dit soort bood
schappen altijd de kortste weg
nemen, d.w.z. van de Weaze,
waar de personeelsuitgang van
de bank was, via de Kelders en de
Voorstreek naar de Nederlandse
Bank, die toen nog op de Eewal
gevestigd was. Terug langs
dezelfde weg. Op de Nederlandse
Bank was het vaak een gaan en
komen van jongste bedienden
van de verschillende banken die
in Leeuwarden gevestigd waren
en zo reed ik met een collega op
de frets terug. De twee zaken niet
zilvergeld had ik in mijn
rechterhand en met de linker
stuurde ik. Maar niet langs de
gewone route, nee. De collega
jongste bediende werkte op een
bank aan de Willemskade en
haalde mij over om de Eewal af
te rijden en dan door de Weerd
en over de Lange Piep. Hij zou
dan de weg vervolgen naar de
Willemskade en ik zou over de
Nieuwestad en de Peperstraat
weer op de Weaze belanden. Zo
gezegd, zo gedaan. Op de Lange
Piep gebeurde het... De zak met
de 200 rijksdaalders en de zak
met de 500 guldens gleden bij
een plotselinge manoeuvre uit
mijn hand en vielen op de grond.
De zakken waren dichtgebonden
met een touw, waaraan naar ik
mij meen te herinneren, een
loodje zat. De zak met de guldens
bleef heel en dicht maar het
touwtje van de zak met rijksdaal
ders liet. door de smak op de
stenen, los met het gevolg dat de
rijksdaalders over de Lange Piep
rolden. Ik jammerde zowat de
hele Nieuwestad bijelkaar van
schrik en angst. Terwijl mijn
collega jongste bediende en ik op
de knieën lagen om de overal
verspreid liggende rijksdaalders
bijelkaar te zoeken, waren grote
mensen, die op mijn gejammer
naderbij gekomen waren, alle
maal bezig om de rijksdaalders
op te rapen en bij ons te brengen.
Hoe ongelovig het ook mag klin
ken, de 200 rijksdaalders kwa
men allemaal terecht! Ik kreeg
van Meneer Burg zon repriman
de over het afwijken van de voor
geschreven route, dat ik stond te
trillen op mijn benen.
Haarlem Bart van der Weerdt
