Ég Jf 7 S T 'f ^Cieine 3^-rantóje leeót iedereen an Nederland? EEN REUZE VENT hij al over de zeventig was, keerde Klaine Gerriet voorgoed naar hier terug - hij vestigde zich ten huize van een broer in Oudebildtzijl. En daar hebben de mensen zich toen niet lang meer kunnen verbazen over de uiter mate kleine gestalte van deze provinciegenoot: vrij spoedig daarna kwam hij te overlijden. Wie nu bij oudere Bildtkers naar Kleine Gerrit informeert, krijgt reacties, die eigenlijk alle gelijk luidend zijn. "Klaine Gerriet? Ach jonge, wat een mooi kereltsje, een mantsje om nooit te vergeten!" Klaine Gerriet had ronduit plezier in 't leven, hij was eigen lijk altijd opgewekt, "zo fleurig als een bij", hij hield als geen ander van een goed glas bier en hij had een bijzonder helder oog voor de schoonheid van de vrouwen. "Soms namen die boerenmeiden hem wel eens op schoot, maar dat kon niet eerlijk lije VERKERING In z'n jonge jaren heeft Gerrit ook verkering gehad met een meisje uit Sneek. een knap ding en net zo klein van stuk als hij, maar meer dan wat scharrelen werd het niet. Waar hij ook verscheen, overal kreeg Gerrit een zwerm kinderen om zich heen. maar hij trok er zich weinig van aan. Goeie kennissen mochten hem ook best optillen, als was het een klein kind, maar handtastelijkheden van onbekenden werden niet op prijs gesteld; dan kon hij kwaad worden, zoals hij ook aggresief werd, toen de overheid op het punt stond een huis van de Keizers te slopen. Sommigen zeggen, dat Gerrit zich toen in een ton verschool en van daaruit de veldwachters met een revolver belaagde; anderen menen, dat hij vanaf het dak met zo'n vuurwa pen op de politie schoot.... BLIKVANGER Overigens zat er weinig kwaad bij de kleine man, die van jongs af gewend raakte aan zijn handicap en de overgrote belang stelling voor zijn geringe figuur beschouwde als een volstrekt normale zaak. Hij had er dan ook geen bezwaar tegen zo nu en dan als "blikvanger" te worden gebruikt, bijvoorbeeld door het muziekcorps Excelsior, wanneer dat ging collecteren ^voor de Christelijke school; de mannen" van de muziek vervoerden Klaine Gerriet dan in de grote bas en dat was dan een hele attractie voor het publiek. Zelf speelde Gerrit trouwens piccolo en zingen kon hij ook - de zangvereniging De Lofstem heeft vaak van zijn zangtalenten geprofiteerd en dan kon dus gezegd worden, dat hij een dubbele functie vervulde, hij leverde zowel een vocale als een visuele bijdrage. Maat wat Klaine Gerriet zelf het allerliefste deed. was uit autorij den gaan - als hij even de kans kreeg was hij van de partij, wanneer Bildtse kennissen met de auto de provincie of verder het land in moesten. "Dan was t een allerleukste metgezel" herinneren ze zich, "een hardstikke aardig kereltsje, met wie je van alles beleven kon!" - - «Mum w* 1 f hht Sb.Qy. sc>y/^ Leeuwarden. GEWOANTEN BINNE AS KURK OF AS LOAD ZE HOUWE JE BOVEN OF ZE TREKKE JE ONDER WATER DE MEENSEN SALLE VER- GETE HOE VLUG JE WAT DOENE, MAR ZE SALLE ONTHOUWE HOE GOED JE HET DOEN RIEK IS NIET DE MAN, DIE'T EEN SOAD GELD HET, MAR DIE'T HET GELD GOED WEET TEGEBRUKEN ALLEEN AST DONKER IS SKIENNEDE STERREN DE WERELD STON ER HEEL WAT BETER VOOR AS ALLE WERKERS DOCHTEN EN AS ALLE DENKERS WERKTEN WAT NIET IN'T BELANG VAN JOUW KAMMERADEN IS, IS NIET IN'T BELANG VAN JOU WEET JE WAT EEN GOED DING WEZE SU? MEER VRIJE TIED VOOR MEENSEN MET SAAKEN EN MEER SAKEN VOOR MEENSEN MET VRIJE TIED

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 7