CB 1MCHTELUK DRAMA IN DE 1 JUWELIER DE HAAN DE HAAN JUWELIER-HORLOGER Janeo de Jong 33 ft Kom eens langs long en oud bl| DE SNELLE DOOD VAN EEN DOMINEESVROUW Een mooie kruier, die dominee Abel Ewoldt dat begrepen ze in Oosterzee en omgeving al heel gauw. Net was de welbespraakte predikant hier met z'n knappe vrouw en zijn drie kleine kinderen gekomen, nadat hij eerst in Wijnjeterp had gestaan, of hij papte al met de dienstmeid aan. Dat kon natuurlijk niet en prompt werd de nieuwe herder geschorst. Nader onderzoek deed de schorsing weliswaar te niet, maar een jaar later werd er alweer over de dominee geklaagd: hij zat maar achter dat dienstmeisje aan. Nu besloot het classicaal bestuur van de Nederlands Hervormde Kerk de predikant wegens zijn "onchristelijke levenswandel" te schorsen voor de periode van een halfjaar: het provinciaal kerkbestuur maakte er in hoger beroep liefst een jaar en drie maanden van met verlies van tractement! Maar zie: weer werd de schorsing opgeheven, nu omdat dominee Ewoldt bereid bleek de verhouding met het meisje te verbreken - zelfs met de eis, dat hij schriftelijk z'n schuld moest bekennen, ging hij akkoord. Briljant (ook groeibriljant) Goud - zilver - pleet Prisma - certina - uurwerken (kom eens poolshoogte nemen). Zie vooral onze klokken modern en klassiek. Wij repareren ook, alle merken horloge s en alle sie raden (vermaken) door gediplomeerde vakmensen. Kortom een bezoek van u aan ons stellen wij zeer op prijs Tin-serviezen en Makkumer aardewerk. Vleesmarkt 2 - bij de Prlsmaklok Heerenveen - tel. 05130-22456 REPORTAGE VAN FENNO L. SCHOUSTRA j kunst-en siersmid W. Prinsstraat21 Oldeberkoop Telef. 05164-560 exclusieve smeedwerken voor in-en exterieur lijkheid, die het nieuwe dienst meisje, Richtje Coens, uitermate verbaasde, al was het dan wel eens eerder gebeurd, dat dominee Ewoldt z'n ega ophaalde - tot grote verbazing overigens van mevrouw zelf. De hele dag bleef mevrouw Ewoldt in Sneek, waar ze bij haar moeder bitter klaagde over de slechte ver standhouding met haar man. Tegen de avond bracht moeder haar doch ter naar het begin van de Lemmer weg, waarna mevrouw Ewoldt al leen de reis vervolgde. PECH Onderweg kreeg ze te kampen met pech: een lekke band gaf zoveel vertraging, dat ze pas om half acht bij haar zwager Nanne de Boer in Hommerts arriveerde; van vier uur af zat de dominee daar al te wachten op zijn vrouw. De domineesvrouw bleek nogal vermoeid, omdat ze een eind op de lekke band gefietst had - eerst maar even een bakje koffie voor ze verder gingen. Omstreeks half tien stapte het echt paar Ewoldt weer op de fiets, rich ting Oosterzee. Wat er daarna is ge beurd weten we alleen uit de ver klaringen van de dominee zelf - niemand anders heeft het kunnen vertellen. Welnu, toen ze een eindje op weg waren, vroeg mevrouw of haar man in verband met de mist voorop wou rijden. Dat gebeurde en zo fietste de vrouw een meter of tien achter de dominee, toen die, nadat ze een ki lometer of zes hadden gefietst, plot seling werd opgeschrikt door een plons in 't water en een angstkreet van zijn vrouw: "O, help mij!" Direct stopte de predikant en toen hij bijlichtte met z'n fietslantaarn zag hij tot zijn grote schrik z'n vrouw, vlak bij een duiker, in de sloot. Ulings schoot hij toe om de helpen de hand te bieden. Hij ging aan de stenen glooiing hangen met de voe ten in het water, trok zijn vrouw naar boven en sleepte haar vervol gens op de graswal - een klein eind je maar, want verder lukte het niet. Toen ging hij als de weerlicht hulp halen bij het huis van Hendrik Bouwstra, tikte er op de ruit en riep: "Kom gauw, mijn vrouw ligt te water, ik heb haar al half op de wal". Bouwstra's zwagers, Douwe en Jan de Boer uit Ypecolsga, die net bij hem op bezoek waren, schoten overeind en stormden de deur uit, hoewel Douwe eerst nog dacht te doen te hebben met een grap. Maar bij het licht van een lantaarn zag hij de vrouw; ze lag nu voor over, nauwelijks boven water en met de mantelkap over het hoofd. "Man, je had ze verder op de wal moeten trekken", merkte Jan ver baasd op, "maar", zei de dominee, "ik was niet bij machte haar er ver der uit te trekken". ,ACH POP Met één ruk trok Douwe het lichaam helemaal op de wal en door de ur men te bewegen trachtte Jan nog de levensgeesten op te wekken - do minee zelf deed niets; hij liep maar heen en weer over de weg met een zakdoek op de mond en steunde: "ach pop, ach schat vervolg op pagina 37 Zoging de lieftallige Greetje Bosma als minnares-dienstmeid de laan uit; een ander meisje, Lamkje van Zan den, kwam ervoor in de plaats. Ook met haar, een en twintig en zeven tien jaar jonger dan de predikant, kon de dominee het al heel gauw voortreffelijk vinden; in dit geval echter merkte men er weinig van buiten de muren van de pastorie. Maar binnenshuis stegen de span ningen met de dag; tenslotte kwam het zover, dat mevrouw Ewoldt het huis verliet - de jonge dominee, het dienstmeisje en de drie kleine kin deren bleven achter. Twee maanden duurde deze bizarre situatie, toen keerde mevrouw Ewoldt terug naar Oosterzee en Lamkje van Zanden ging in betrek king in Leeuwarden: alle moeilijk heden leken hiermee opgelost. OVERSPEL Dominee Ewoldt evenwel bleef het contact met Lamkje aanhouden en het was werkelijk opvallend, hoe vaak hij in deze tijd in Leeuwarden moest zijn. Wat, zo dachten in Oosterzee de heren van de kerkeraad, kon dat nou weer te betekenen hebben? Toen ze het allemaal begrepen ging er voor de derde maal een klacht naar het classicaal bestuur - nou be gon het er voor de overspelige pre dikant toch wat minder prettig uit te zien. Deze nieuwe klacht zou be handeld worden op de 21e februari 1912. Een week eerder ontstond er weer eens een daverende ruzie tussen de twee echtelieden in de pastorie, waarna de dominee voor de zoveel ste maal naar Leeuwarden trok om er zijn geliefde te treffen. Van dit amoureuze uitstapje keerde hij in 't holst van de nacht terug - woedend zei mevrouw Ewoldt nu, dat hij net zo goed de volgende morgen thuis had kunnen komen. Die volgende dag - vrijdag - ging mevrouw Ewoldt naar haar moeder in Sneek. Omdat het erg mistig was beloofde de dominee haar 's avonds tegemoet te fietsen, een vriende-

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 33