Joh. Copini en Zn,
óUjeuAtt
mg puup -
ZEVEN JAAR
Gouden en zilveren sieraden
Broches - hangers - oorbellen - armbanden
Horloges Prisma Citizen - Palerma in goud, zilver en
staal
Keltum Pleet
VOORSTREEK 86 T/O NIEUWEBUREN - TELEFOON 05100-25603
Lezers klommen in de pen
NOG EVEN GEZELLIG
Van harte feliciteer ik u dat 't Kleine
Krantsje nog even gezellig is als 15
jaar geleden, dank zij uw inzet! Ik
ben al die tijd abonnee geweest en
ben niet van plan daar ooit voor te
bedanken! Ik ben één van de velen
die blij is als er weer één in de bus
ligt! Ik hoop tenminste dat u er nog
jaren mee doorgaat!
I^eeuwardén
A. M. Fjjuje-v. d. Veen
„TUSSEN START EN
MORGEN."
Vijftien slopersjaren gingen in mijn
geboorte- en jeugdjaren ('33-"48)
stad voorbij, 't Kleine Krantsje, met
345 nummers was hiermee verre
van blij.
„Slopershamer": laat wel 't Kleine
Krantsje voortbestaan!
Anders laten minder dan 750.000
abonnees hierom 'n traan.
Want ook de mijne én de vol
gende generaties moeten kunnen
blijven genieten van Schoustra's
publicaties.
Twente Robert Roling
GERAFFINEERD
't Kleine Krantsje 15 jaar!
Ik ben niet van het begin af abonnee
geweest, maar lees het nu al een
aantal jaren en zie er elke keer weer
met verlangen naar uit. Het blijkt
wel dat de formule waarop de uitge
ver indertijd tot uitgave besloot suc
cesvol is geweest en nog steeds is.
Voorzover ik weet is zo'n blad
uniek in ons land en eigenlijk ge
zegd bevreemdt het mijdat het in al
die jaren niet tot navolging heeft
geleid.
Het voorziet n.l. naar mijn idee in
een behoefte.
De initiatiefnemer blijkt een goed
psycholoog te zijn. Bijna ieder ou
der wordend mens leeft voor een
belangrijk deel in herinneringen;
koestert ze en idealiseert ze, al weet
hij, dat niet alles vroeger zo fraai en
goed was. Hij weet echter wel ze
ker, dat vroeger alles veel gezelliger
was, ondanks meer, ziekte, minder
gemak, minder geld en minder ken
nis van alle narigheid in de wijde
wereld om ons heen.
De formule waarop het blad werd
gestart is deugdzaam gebleken en
wordt gelukkig nog steeds gehand
haafd. Ze valt m.i. te karakteriseren
als volgt:
geef de lezer beschrijvingen van
oude toestanden, oude volkstypen,
oude gewoonten, anecdotes en
verlucht die met foto's of tekenin
gen én - dat is zeer belangrijk - wek
ze op tot zelfwerkzaamheid, waar
door ze niet alleen lezers, maar ook
medewerkers worden. Voorwaar
een geraffineerd idee, waarop je
maar moet komen! Zou er wel één
ander blad in ons land zijn, dat zo
veel ingezonden-stukken-schrijvers
heeft van allerlei niveau? (sommige
vakbladen misschien uitgezon
derd). Naar mijn mening verdient
dit een compliment en ik ben er ze
ker van dat veel lezers dit met mij
eens zullen zijn.
Op het eerste gezicht zou men den
ken, dat er toch vrij spoedig een
einde zou komen aan zo'n opzet,
wegens gebrek aanstof. De praktijk
van vijftien jaren wijst wel anders
uit! Gelukkig voor ons. Daar
nostalgie niet alleen een eigenschap
is van oudere generaties, maar
blijkbaar ook van jongere - zie de
voorkeur van „de jeugd van tegen
woordig" voor b.v. oude voorwer
pen uit grootmoederstijd - valt te
verwachten, dat ,,'t Kleine Krants
je" ook verder een goede toekomst
is beschoren: wat ondergetekende
gaarne hoopt.
Laag Soeren C. Reenalda
PRACHTIG EN MACHTIG
't Kleine Krantsje PRACHTIG,
voor de Leeuwarders om ütens
MACHTIG
Holtum J. W. J. Kramer
DANKBAAR
Als ik schrijf dat ik 't Kleine
Krantsje geweldig vind, is dit nog te
zwak uitgedrukt. Als geboren en
getogen Leeuwarder, in het begin
van deze eeuw, heb ik alle verande
ringen na die tijd meegemaakt. Op
zich zullen dit misschien wel alle
maal verbeteringen zijn geweest,
maar toch er is veel moois en
gezelligs verdwenen. Verdwenen
zijn onder meer de buurten: Werk-
manslust. Weerklank, het oude
Schoppershof, de Tichelstraten,
Tulpenburg, de Klanderijstraten en
de Landbuurt.
Van deze laatste buurt stonden op de
frontpagina van 't Kleine Krantsje
nog twee foto's, die zeer veel
jeugdherinneringen bij mij oprie
pen. Twee schoolkameraden van
mij woonden in deze buurt. Het
waren Poppe Leffring, die helaas bij
een ongeluk om het leven is geko
men en Rienk van der Wal, die in
juli jl. overleden is. Nu weet ik wel,
dat de woningen in al deze buurten
niet meer aan de eisen van deze tijd
voldeden en derhalve voor afbraak
in aanmerking moesten komen,
toch waren deze buurten gezellige
woonbuurten, waar de mensen el
kaar kenden en waar ook veel bu
renhulp werd bedreven.
Voorts zijn ook verdwenen of voor
het verkeer afgesloten verschillende
steegjes, eigenlijk te veel om op te
noemen, waar wij in onze jeugd zo
fijn in konden spelen. Ik zou zo nog
wel een hele tijd door kunnen gaan;
maar ik vrees dat ik dan te veel
ruimte in beslag zal nemen.
Concluderend wil ik zeggen, dat
ik 't Kleine Krantsje daarom zo ge
weldig en uitermate interessant
vind, omdat al deze herinneringen
er in woord en beeld in worden uit
gedrukt. De lezers mogen derhalve
de uitgever dankbaar zijn dat hij op
het idee van een dergelijke uitgave
is gekomen. Er komen in elk num
mer wel weer plaatjes en praatjes
voor, waarvan we kunnen zeggen;
"Och heden, ja! en waar we dan
met weemoed aan terug denken.
Ik hoop en wens dat 't Kleine
Krantsje" nog een reeks van jaren
mag blijven verschijnen.
Leeuwarden Joh. de Jong
END VAN FUT!
Mien mening over 't Kleine
Krantsje? Daar is het end van fut!
We genieten er hier elke keer weer
van en het brengt veel herinnerin
gen, waarover we dan praten en de
momentjes van alleenzijn vullen we
met gedachten aan allen, die ons zo
vanaf 1927 te binnen schieten uit de
omgeving van de Spanjaardslaan
(bij de bocht van het kerkhof woon
de ik toen), of uit de Huizumerlaan
plus dorp, 's winters met z'n kerst
feest en de Sundagsschool in de
lagere schooltijd van meester Koi-
ter, juf Kuipers, de kleuterschool
met juf Van der Laan, nog een paar
jaar Vieversbuurt met School 14
(meester Nubé, juf Dorenstouter),
school 11 met meester Posthumus
en de eerste Engelse lessen van
meester Wildeboer en dan de Mulo
met al die goeie beste mensen, die al
in 't Kleine Krantsje stonden en
waaraan we toch veel gehad hebben
om ons later wat te kunnen redden
met de vreemde talen enz. met de
vakanties en met het helpen van
huuswerk van onze kienders. Men
sen succes gewenst en hartelijke
groeten
Maarssenbroek
A. Spoelstra-v. d. Meulen
Een soldaat, die deel uitmaakte van
de wacht aan een station, waar Kei
zer Wilhelm passeerde ij zijn terug
keer uit Wenen, zeide tegen een
kameraad: "De Keizer had den trein
wel langzamer kunnen laten rijden,
dat wij hem konden zien, zelfs als
wilde hij onze groet niet beant
woorden". Een sergeant hoorde dat
en de krijgsraad te Berlijn veroor
deelde den schuldigen tot zeven jaar
strafdienst en verwijdering uit het
leger.
VRIEND DES HUIZES
Van het eerste nummer af is 't Klei
ne Krantsje" in ons gezin een ge
ziene gast, een zg. „Vriend des hui
zes". Het is daaruit gewoonweg
niet weg te denken; trouwens ook de
Leeuwarder Courant rolt hier in
Middelburg al zo'n dertig jaar re
gelmatig in de bus! Wij zijn niet de
enigen hier die op het „Kleine
Krantsje" geabonneerd zijn, er zijn
meer oud Leeuwarders hier abon
nee!
In het laatste nummer trof mij o.m.
een afdruk van een tekening van hel
Oldehoofsterkerkhof, van de abon
nee J. Couperus. In dit geval was
het behalve de tekening uit 1932
ook de vermoedelijke tekenaar
daarvan, die mij aan vroeger deed
denken. Als ik het juist heb, is dit de
nu zéker tachtig-jarige oud teken
leraar van de vroegere Ambachts
school te Leeuwarden. J. Couperus
van wie ikzelf in 1925 tekenles heb
genoten. Hij was toen een der jong
ste leraren en uit Sint Anna Parochie
afkomstig als ik het wel heb. Zijn
foto uit die jaren komt voor op een
foto van het leraren corps van die
school op bid. 56 van het bekende
Gedenkboek, uitgegeven ter gele
genheid van het 50-jarig bestaan der
Vereniging van het Ambachts- en
Middelbaar technisch onderwijs 12
juni 1930).
Bij het bekijken van die foto, die
dan steeds weer herinneringen op
roept, viel mijn oog ook weer opéén
zijner oud collega's, die ik vorig
jaar tijdens mijn vakantie in Fries
land heb bezocht, n.l. de ruim tach
tig-jarige heer Alb van Hespen, die
thans in Grouw woont.
Van ongeveer dezelfde leeftijd
zal hun oud collega N. Rohn zijn,
als ik het goed heb, nog in leven en
woonachtig te Leeuwarden. Van de
25 op de foto in het gedenkboek
voorkomende leraren met in hun
midden de directeuren: G. C. Mi-
chell, zullen er behalve de drie ge
noemde heren geen meer in leven
zijn!
Wij hopen het Kleine Krantsje
nog vaak te kunnen lezen of beter
gezegd te kunnen spéllen!
Middelburg H. Hoitsma
Nog meer lezers klommen in de pen
op pagina 61
De 'Le Mans'.
Een vol functie quartz
horloge met direct aflees
bare uren (12 of 24 uurs),
minuten, seconden, datum
en dag én met een maand-
jaar drukknop. Geprogram
meerd tot in de 21ste eeuw.
De Le Mans I kost Qg 75
