EEN OUD HOTEL GING VERDWIJNEN w w 5 Uit de roemruchte historie van De Kroon Hadden Pim Regnery en Henk Smeding zich vroeger veel in het edele "scaecspul" verdiept; na hun dood was er niet of nooit meer ge schaakt, tot Sybe de fijnbesneden stukken weer op de vier en zestig velden tot leven bracht. Tot zijn vaste tegenstanders hoor den de Friese schrijver Germ Abma, de Friese dichter Daniël Daen (broer van de vorige) en de antropoloog Yme Kuiper - soms trokken deze heren zich voor hun diepe overpein zingen terug in een hoekje van de serre, soms ook werd het edele steekspel eenvoudig aan de leestafel onder de profane blikken van de stamgasten beslecht. DOBBELEN Een tijdverdrijf van gans andere al lure aan diezelfde stamtafel was, in deze laatste jaren, het dobbelen, door de deelnemers eenvoudig met "gooien" aangeduid. De heren dobbelaars beoefenden deze sport aanvankelijk in de Klanderij, maar na het verdwijnen van die zaak kwamen ze, compleet met koker en dobbelstenen, in de Kroon terecht. Hier werden ze eerst nog van de stamtafel geweerd en mochten ze hun spel uitsluitend beoefenen aan een apart tafeltje; door het naarstige wisselen van de bedrijfsleiding za gen ze echter hun kans schoon en schoven ze naar de leestafel op om er de sfeer te bepalen tot de laatste dag. GELUKSSPELLETJE genwoordigers van de zittende ma gistratuur voor een borreltje. Dan kwamen er, jaren en jaren lang, de leden van de Rounte fan Fryske Akademici - zij zaten, elke vrij dagmiddag, op hun vaste plekje in de hoek van de serre, ver verwijderd van het gedruis elders in de zaak. Slechts eenmaal in een jaar ver schenen de leden van de Amicitia Memorial Dinner Movement in De Kroon, maar dat was misschien net nog eenmaal te veel - waren ze er doemd, de praktijk wees het uit. De aanhangers van deze beweging, een man of twintig, kwamen aan vankelijk regelmatig in het hotel De Nieuwe Doelen aan de Voorstreek bijeen. Toen die zaak jammerlijk van de aardbodem verdween, zochten ze hun heil in hotel Amici tia aan de Wirdumerdijk. Na het roemloos ter ziele gaan van dat be drijf streken ze neer in De Klande rij, waar hun beweging gestalte kreeg: als Amicitia Memorial Din- Belangwekkend bij dit honderd pro cents geluksspelletje met de zes dobbelstenen waren vaak de opmer kingen, waarmee de deelnemers el kaar trachtten bang te maken: ,,Ik sal vandaag es even wat sien late" - Ik voel het an alles - ik bin goed op dreef' "Wacht marmantsjes, ik sal jim inne pan hakke Niet alleen voor dichters en dobbe laars bleef De Kroon een aantrek kelijk ontmoetingspunt; ook juris ten vonden wekelijks hun weg naar de zaak. Elke donderdagmiddag kwamen er de advocaten van "de jonge balie", eens per maand, ook op donderdag, verschenen er verte - nooit geweest, dan zou het hotel nu wellicht nog hebben bestaan. Im mers, overal waar deze heren neer streken, was de zaak, die hun gast vrijheid verleende, ten dode ge- ner Movement zaten de aanhangers eraan het eind van ieder jaar aan aan een diner. Daarbij werd er zonder mankeren vervolg op pag. 11 De Amicitia Memorial Dinner Movement aan het galgemaal van de Kroon. Van links naar rechts: Klaas van der Meer, Herman Hettema, 'Acting President'Jildert Südema, Jappie Steenbergen, Peter Boonstra en Wieb van der Wal. Op de voorgrond de achterhoofden van Jilles van Kesteren en Jan Barendsma. Bedrijfsleider Sjoerd Smidt serveert. Sjoerd Smidt: hij keerde als be drijfsleider naar De Kroon terug. Wie waren het, die zij daarbij, in deze laatste jaren, als gasten in de zaak mochten begroeten? Wel, veel nieuwelingen, toevallige binnen komers, zoals ieder horeca-etablis- sement die kent, en lieden, die er een min of meer tijdelijk trefpunt vonden, maar toch ook tal van ouwe getrouwen, die De Kroon al heel lang hadden bezocht. Artiesten en kunstenaars, die er vroeger zo vaak logeerden, kwamen er niet zo veel meer, hoewel er zo nu en dan toch nog wel eens een repre sentant van die interessante groep viel te bewonderen. Trouwens, an dere figuren, helder of vaag en vaak niet minder interessant, namen de opengevallen plaatsen in - De Kroon bleef tot z'n laatste dag een soort reuzen volière, waar op de meest onverwachte momenten vo gels van diverse pluimage kwamen binnenfladderen. VRIJE VOGEL Een vrije vogel, die er als regelma tige verschijning in de jachtweide helemaal wat uitliep, was de (ex) leraar en dichter Sybe Sybesma - terwijl anderen veelal ontspannen aan de kelkjes nipten, was Sybe aan het hoofd van de stamtafel dikwijls naarstig administratief en/of crea tief aan het werk - hij deed er wijd lopige correspondentie af en zette er zo nu en dan zelfs een nieuw poëem op papier. Zowel het een als het ander kon tijdrovend zijn, omdat deze bemin nelijke figuur-zonder-vijanden in vrijwel iedere nieuwkomer een ge zellige gesprekspartner zag; her haaldelijk werd Sybe Sybesma in z'n bezigheden dan ook onderbro ken door zich zelf. Sybe Sybesma was het ook, die op een goeie dag een schaakspel mee bracht naar De Kroon en daarmee een oude traditie in ere herstelde. Na het overlijden van mr. Henk Smeding, als markante gast haast niet weg te denken uit De Kroon, veranderde er méér, dat moest wor den aangemerkt als een verlies voor het hotel. In het voetspoor van "Frits" Zeilstra, Catrinus van der Velde, Danny Riemersma en de heer Van der Berg als eerdere be drijfsleiders, verlieten nu ook Ity en Peter Clercx de zaak om op eigen horecabenen te gaan staan - veel vrienden van De Kroon zagen hun vertrek met lede ogen aan. Hun opvolger werd een oude be kende in de zaak, Sjoerd Smidt, die als kelner jaren onder Pim Regnery had gewerkt en die na diens dood naar het Eurohotel was gegaan. Nu kwam hij op z'n oude plaats terug om het bedrijf te gaan leiden en hij zou ook de laatste zijn, die er de scepter zwaaide. Met de kelners Sije Venema, Peter Jellema en Paul IJsselmuiden, de huisknecht Sjoerd Stienstra, de koks Cees Baay en Lieuwe Ozinga en de kamermeisjes Lynn Govert en Ellen de Vries vormde de heer Smidt het team, dat de twijfelachti ge eer genoot het oude hotel te mo gen uitluiden. Huisknecht Sjoerd Stienstra gaf een goeie maat Sybe Sybesma: gezellige gesprekspartner voor velen

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 5