DRENKELINGEN
LEE W ADDERS,
WAAR IS DIT
BRAND
FRAPPANTE FOTO
VAN VROEGER
PEPERSTRAAT
Een frappante foto van vroeger: de Duitse nazi-grootheden Her
mann Göring en Rudolf Hess als oorlogsmisdadigers in de beklaag
denbank in Neurenberg. Göring kreeg de doodstraf; hij pleegde
zelfmoord een half uur voor hij zou worden opgehangen. Hess, al in
geallieerde handen vanaf 1941, kreeg levenslang. Hij zit nu nog.
(Vervolg van pag. 3)
We hadden samen nog een
prachtige dag en waren al heel
spoedig het hele intermezzo ver
geten.
Toch kreeg dit voorval een staar
tje, dat ik niet kon waarderen.
Een week daarna kwam ik weer
op de werf, waar de ligplaats van
het bootje was. De heer Drijver
kwam naar me toe en wist me
haarfijn te vertellen wat er op de
Grote Wielen was gebeurd. De
Hurry Up had twee jonge man
nen uit het water gehaald. Hij
vertelde me dat de betrokken
jongelui waren gaan zeilen in
een zeilschouw. Doordat er vrij
veel wind stond was de pen wel
ke in de bodem van de schouw
was aangebracht, door de schoot
eruit getrokken. Het gat dat zo in
de bodem ontstond had de boot
vol water doen lopen en recht
standig doen zinken.
Op mijn vraag wie die jongelui
dan wel waren, kon hij geen ant
woord geven, hoewel ik sterk de
indruk kreeg dat hij dit wel wist.
Ook andere watersporters, die
op de werf een ligplaats hadden,
waren volledig op de hoogte,
maar niemand wist wie de dren
kelingen waren.
Niemand was bij de reddingso
peratie aanwezig was geweest
uitgezonderd de jonge dame die
bij mij aan boord was. Zij had
(Vervolg van pag. 11)
alleen wanneer er geen politiea
gent op de hoek van de Wirdu-
merdijk en de Peperstraat aan
wezig was.
"En die stond er eigenlijk altijd",
aldus de heer Rolf.
Vaker ging de aandacht van het
jonge volkje uit naar het Waag-
plein, waar de jeugdige Peper-
straters wel de ruimte hadden.
"Ach ja, als ik daar nog aan denk
- daar was "het Klokje", waar
de jongelui altijd afspraakjes
maakten, daar stond Van der
Laan met zijn ijscowagen, ijsjes
van twee centen en een stuiver,
er was 's middags vaak een pop-
pekast en iedere zaterdagavond
om een uur of zeven speelde er
het Leger des Heils. Nou, een
onvergetelijke tijd natuurlijk".
vanaf de wal alles van het begin
tot het eind kunnen volgen, maar
ik ben er voor honderd procent
zeker van dat zij er met niemand
over had gesproken.
Nu is mijn vraag: wat was de
reden dat de beide heren in het
geheel geen moeite deden om
eens in betere omstandigheden
kennis te maken?
Ze hadden Drijver alles verteld.
Drijver wist wie de eigenaar van
de Hurry Up was. Uit alles wat ik
te weten kwam, bleek overdui
delijk dat het Leeuwarder jonge
lui waren, die zeer goed bekend
waren op de werf.
Tot slot: heren, als u nog in het
land der levenden bent ga eens
naar de Redacteur van 't Kleine
Krantsje en vertel eens precies
wat de reden was dat zij mij niet
meer wilden ontmoeten. Na vijf
tig jaar moet dat toch niet moei
lijk zijn.
Hilversum
Hurry Up
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het..." met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
'De drie kistjes' heette het siga
renmagazijn, dat de overbeken
de heer Frans Veenstra in vroe
ger jaren op de hoek van de
Voorstreek en de Koningstraat
heeft gehad. Kort voor de oorlog
ontstond daar heel wat conster
natie, toen er plotseling brand
uitbrak.
De heer Veenstra zelf was -
omstreeks één uur 's middags
afwezig, maar het meisje, dat
hem verving, zag eensklaps grote
rookwolken op zich afkomen,
toen zij de winkel betrad.
Voorbijgangers, die ook al gauw
in de gaten kregen, dat deze
rookontwikkeling niet veroor
zaakt kon worden door de siga
ren van Frans, waarschuwden de
brandweer en binnen zeer korte
tijd werden een politie-
driewieler en een tractor aange
voerd.
Het was echter niet nodig, dat de
motorspuit in actie kwam, want
men had het goede idee gehad de
deuren en ramen met de kiosk
gesloten te houden. Er kon nu
geen zuurstof bij het vuur ko
men, zodat het slechts bij verder
smeulen bleef.
Toen de slang van de driewieler
was aangesloten op de waterlei
ding werd de deur geopend en in
een mum van tijd kon nu het vuur
worden geblust.
Toch had de brand intussen heel
wat kistjes sigaren aangetast en
de hitte van het vuur vernielde
twee van de drie spiegelruiten.
De oorzaak van het brandje werd
gezocht in het uit de k.
vallen van vuur.
UIT GROOTMOEDERS ANSICHTENALBUM
In het oorlogsjaar 1944 verstuurde Jan Boot deze ansichtkaart aan Post, 3e Woudstraat te Sneek en nu wordt de kaart
alweer lange tijd bewaard in Grootmoeders Ansichtenalbum. De kaart is uitgegeven door de Firma J. Postma Szn in
Leeuwarden en wat we hier zien, dat hebt u natuurlijk al lang begrepen, is het Stationsplein met het Stationsgebouw. En
met een kleine herinnering aan het trammetje, dat eens in de lengterichting van de Sophialaan reed: we zien de rails zich
hier afbuigen in de richting van het tegenwoordige busstation.
