hellema
s
'T KLEINE KEANTSJEi
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 4
1 1
Makalaardij alnd» 1896
Leeuwarden
- Drachten
Je ontdekt dan ook, dat veel
mensen er behoefte aan heb
ben eens over het verleden te
praten en je in die oude omge
ving terug te denken. Reacties
waren er ook in de trant van
"Fijn, dat 't Kleine Krantsje er
is" en "Op deze manier is er
nog eens contact en dan kom
je weer eens wat aan de weet".
Deze "Opsporing verzocht"
heeft me veel voldoening gege
ven, meer dan de liedjes al
leen. Beste mensen, allemaal
hartelijk bedankt!
Hoorn H. Hielkema
MARTIALE MANNEN
In 't Kleine Krantsje nummer
531 publiceert u een foto van
een aantal martiaal uitziende
mannen te schaats. Zij waren
ambtenaren in dienst van de
gemeente Leeuwarden, de
meesten als brugwachter. In de
periode dat de scheepvaart
door bevriezing van de kanalen
stil lag, controleerden zij de
toestand van het ijs op die wa
terwegen. Voor het aanleggen
en het schoon houden van de
banen namen zij baanvegers in
dienst, meestal werkloze schip
pers, die daarvoor een beloning
van een zilveren rijksdaalder
per dag ontvingen, die aan het
eind van de dag door de brug-
wachter/baanopzichter aan hen
werd uitbetaald. Elke brug
wachter, dus ook in zijn kwali-
tieit van baanopzichter, be-
(Vervolg op pag. 10)
OUDEFOTO
Hierbij zend ik u een oude an
sichtkaart toe met de bedoeling
een kleine bijdrage te leveren
aan uw fotoserie over 'oud-
Leeuwarden'. De foto, van de
ingang van het Rengerspark, is
zeer oud.
Als oud-Hüzumer en overbe
kend in het 'oude Leeuwarden',
waar zo ontzettend veel veran
derd is, vind ik het een genoe
gen regelmatig via uw foto's
plekjes te ontdekken, die over
bekend, maar helaas thans
grotendeels verdwenen zijn.
'k Heb veel meer oude foto's
van Leeuwarden in mijn bezit,
'k Heb die verkregen uit een
boedel hier in Heerde. Friezen
wonen overal verspreid in ons
landje. Ik heb ze in talloze
plaatsen ontmoet en ook waren
er Leeuwarders bij.
Er zou eens een meeting geor
ganiseerd moeten worden,
waarvoor alle Friezen of Leeu
warders uit het land werden uit
genodigd, bijvoorbeeld door
middel van persberichten of an
dere media.
'k Weet niet of de Wilhelmina-
baan nog bestaat, waarvan de
ingang was nabij de brug Wes-
tersingel/Harlingertrekvaart.
Een erg geschikt terrein zou
dat zijn. Trouwens ook de
'Frieslandhallen'.
Misschien is er iemand, die dit
balletje opneemt en verder kan
uitwerken, 'k Vermoed dat
Hans Wiegel, de commissaris
van het 'Heitelan', de toon wel
zal aangeven voor het Friesche
volkslied.
Heerde De Vries
Een meeling, zoals door u
bedoeld, hebben we een
paar jaar geleden gehad,
toen Leeuwarden 700 jaar
bestond. Deze reünie werd
een groot succes. Ze werd
niet georganiseerd op de
Wilhelminabaan, want die
bestaat al lang niet meer,
maar in Zalen Schaaf.
Red. 't KI. Kr.
MINARDUS BOOMSMA
Hier in Veenendaal ben ik in
contact gekomen met een fami
lie M. van Beest. De heer Van
Beest vertelde me, dat zijn
grootvader of overgrootvader
een kruidernierszaak had op de
Wirdumerdijk. Naast dat huis
was een steegje, waardoor die
voorvader als kind 's avonds
ontsnapte, wanneer hij niet
meer naar buiten mocht. Weet
iemand zich hiervan nog iets te
herinneren? Dat zou wel leuk
zijn.
Wij lezen 't Kleine Krantsje met
veel plezier. Ik ben mijn broer
tjes en zusjes (toen ze nog
klein waren) er ook eens in te
gengekomen. Er werd een his
torie uit hun jeugd verteld. Mijn
oudste broer Piet Westra is ge
ëmigreerd naar Amerika, maar
helaas in maart overleden na
een griep met een kwaadaardig
virus. Hij was eenenzestig jaar.
Veenendaal
Mevr. Elly de Swart-Westra
DOOR 'T ASBESTDAK
Onlangs schreef ik in 't Kleine
Krantsje wat ik eens op zon
dagsschool met een dominee
heb beleefd. Later, als jongen
van dertien, zou ik nog eens
met dezelfde dominee kennis
maken.
Op een avond zou er in het
zondagsschoollokaal een film
gedraaid worden, "Ach vader,
niet meer", een drama in twee
bedrijven voor genodigden.
Daar hoorden wij als jongens
niet bij, maar aan de achterkant
van het lokaal stond een groot
hok met asbestplaten als dak
bedekking.
Met nog twee maten klom ik
daarop en toen konden wij via
het bovenraam en de achter
kant van het filmdoek de voor
stelling volgen. Dat ging goed
tot de pauze. Toen kwamen er
twee grotere jongens van een
jaar of zeventien en die klom
men ook op het hok.
Maar wat gebeurde er? Toen
de laatste z'n voet op het dak
zette braken de asbestplaten
met enorme knallen uit elkaar.
Terwijl de anderen maakten dat
ze wegkwamen, kwam ik tus
sen een partij gestapelde stoe
len in het hok terecht.
Toen ik er uitklom werd ik ge
pakt door de inmiddels op het
lawaai afgekomen dominee. Ik
vocht om los te komen, maar
dat lukte niet: ik werd op een
stoel gezet. Men meende dat ik
Het oude vertrouwde Waagplein: ideaal door alle jaren heen voor allerlei attracties en nu dus ook
voor het Straatfestival.
minstens een hersenschudding
had opgelopen. Een snel ge
waarschuwde politieman bracht
me naar huis.
Later kwam de rekening voor
de aangerichte schade. De drie
jongens van deriten moesten
ieder drie gulden betalen en de
twee groteren vijf gulden Maar
moeder was weduwe met vier
kinderen en het was dikke ar
moede destijds. Zij kon de drie
gulden gewoon niet betalen
en... zij heeft er ook nooit meer
iets van gehoord!
Leeuwarden R. Boeisma
STRAATFESTIVAL
Wat heb ik en vele Leeuwar
ders met mij genoten van het
prachtige orgel, waarop de Ci
tyclub Leeuwarden beslag had
weten te leggen voor het laat
ste Straatfestival! Wat een be
levenis om dit schitterende or
gel te mogen beluisteren. De
hele sfeer rond het orgel op het
oude vertrouwde Waagplein
was heel plezierig en je zag er
weer veel bekende gezichten
van mensen, die op het concert
waren afgekomen.
Enkelen had je in jaren niet
meer ontmoet en kon je nu
weer eens de hand drukken.
Vroeger was de binnenstad het
ontmoetingspunt en zag je el
kaar regelmatig, maar dat is
anders nu de stad zoveel gro
ter wordt.
Vele oude herinneringen wer
den opgehaald onder de tonen
van het orgel en wat is het dan
mooi, als je elkaar weer ont
moet om even bij te praten -
anders zul je vaak niet verder
komen dan een knik of een en
kele handbeweging.
De orgelklanken gaven ook
aanleiding herinneringen op te
halen aan straatmuzikanten
van weleer, Ouwe Hatte met
zijn harmonica en orgel en
Hoempa met zijn muziekinstru
menten aan de voeten en han
den en aan het hoofd en op de
rug. Vergunning hadden ze
meestal niet en zodra de politie
kwam was het uit met de mu
ziek en was wegwezen het pa
rool...
Leeuwarden
Rinze van der Heide
OPSPORING VERZOCHT
Wat kwamen er veel hartver
warmende reacties op mijn ver
zoek in de rubriek "Opsporing
verzocht" van de liedjes "Lan-
forhuzerssang" en "Zij die niet
slapen". Per telefoon en per
brief. Vaak kregen wij ze beide
compleet met de muziek.
Ook kregen we een persoonlijk
gesprek over de geboorteom
geving en waar we opgroeiden
en naar school gingen. Ge
sprekken over gezamenlijke
kennissen en oude vrienden.
Dan blijkt weer, dat we nog
veel van elkaar weten. Echt
fijn! De reacties kwamen niet
alleen uit Leeuwarden en naas
te omgeving, maar uit alle hoe
ken van het land. Wat zijn ze
toch gaan zwerven, die Leeu
warders.
