REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
'T KLEINE KEANTSJE
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
POTTEMENEE AN EEN DRAADSJE
O/oew o^i de
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 15
'k Loof, da 'k us in een boekje
lezen hadde, dat kiendes een
beurs an een draadsje oppe
diek leiden en as dan een um
pakke su, dan trokken se gauw
an 't draadsje en dan was 't
mis... Lol dus.
'k Sal sun jaar of acht weest
hewwe, toen 'k het oek probere
wu. Na vieren uut skoal naar
huus. Der lei Pa sien beurs
oppe skustienmantel inne keu
ken; self ha 'k niet een, nou.
Der sat oek nog een grauwe
sulveren rieksdaalder in, mar
dat hinderde niks. Dan oek nog
een kloske swat geren van
Moeke met.
Wèrheen? Natuurlek naar de
Lekkumerdiek. 't Sal weest
hewwe der't nou sewat de
stoplichten binne fanne Ger-
brandyweg.
Mooi, beurs an 't draadsje,
oppe diek legge en self tussen
de reiden en 't boomkeruuchte
fanne onderwal. En wachte. Sal
er een langskomme?
Na-een skoftsje: "Klik-klak-klik-
klak" de karrieder fan Lekkum
met sien houten wagen, 't
peedsje der foor, de man in 't
bokje. Su die 't wel sien?
Ja, hij siet ut, kalm an - ho! Hij
siet even naast de kar en dan:
Stop! Man fanne kar, bukke.
Nou an 't draadsje trekke, mar
't sit vast; het wiel staat krek
oppe draad en 't draadsje
breekt.
Ik uut de wal fliege: "Baas,
ma'k hem wel weer, 't is de
beurs fan mien fader. En hij
weet het niet en der sit oek nog
een rieksdaalder in. Baas, ma'k
hem wel weer?"
Mar de man steekt hem inne
buse, klimt oppe kar, seit
"foart" en der gaat ie! Ik op een
sukkeldrafke naast de kar lope
en krimmenere, vrage, bedele,
gule: "Baas, Baas, asjeblieft!"
Tot an het Bonkebrugje hou ik
het vol - dan kom ik tuus, stie
kem.
"Wat is der met dij, wat bist stil,
is der wat?"
"Nee hoor, niks..."
Andere daags na skoaltied
weer naar de Lekkumerdiek,
selde plak. Assie nou mar
komt.
En ja hoor, eindelijk: daar komt
ie an!
"Baas, Baas, ik bin die jonge
fanne beurs, fan gister..."
"Ho!" 't Spul stopt en 't bliekt,
dat de man prate ken.
"Hest yn 'e stinkerd sitten,
jonkje?"
"Ja Baas!"
"Krekt goed - sist nou noait
wer sukke kluchten üthelje mei
dyn heitsyn beurs?"
"Nee Baas"
"Hjir is der wer. En tink er om,
hen."
"Danke, dankewel, Baas."
Toen skeen de son wel twee
keer su helder as eest. En ik
hew het nooit weer deen, met
Pa sien beurs...
JETZE
Het was winter en mijn vader
vond het nodig, dat ik leerde
schaatsenrijden. Hij kocht een
paar Duitse schaatsen voor me
met die zachte ijzers, zodat ze
om de haverklap stomp wer
den. Ze waren goed genoeg
voor een beginneling, zei hij.
Hoewel mijn vader er anders
altijd van uitging, dat goedkoop
duurkoop was, vond hij het nu
beter niet zoveel geld uit te ge
ven, omdat hij van tevoren niet
wist wat ik ervan terecht zou
brengen.
We gingen ijswaarts in de rich
ting van de Canterlanden; ik
had ook nog een duwslee mee.
Mijn borst en rug waren met
kranten onder het hemd tegen
de kou afgeschermd, 's Avonds
had ik het Leeuwarder nieuws
op mijn lichaam staan. Een kor
te broek en een stevig jack en
wollen sokken completteerden
mijn uitrusting.
Binnen de kortste keren waren
mijn knieën bont en blauw,
want het vroor behoorlijk. Maar
dat gaf niet, zei pa, ik moest
maar harden.
Hij was wel een echte Spar
taan.
Bij het ijs werden mijn schaat
sen ondergebonden. Dat ge
beurde zo stevig, dat ik me 's
avonds verbaasde ze nog los
te kunnen krijgen.
Achter mijn slee krabbelde ik
maar wat voort. Pa bekeek het
tafereel op een afstandje. Toen
hij zag, dat ik er met vallen en
opstaan al wat benul van be
gon te krijgen, smeerde hij hem
naar huis.
Tot het donker worden ploeter
de ik voort, want ik wilde me
niet laten kennen. Verkleumd
van de kou ben ik tenslotte
naar huis gestrompeld.
Maar ik had nu wel zoveel
kracht in de enkels gekregen,
dat ik rechtop kon blijven staan.
En.binnen korte tijd had ik
het schaatsen onder de knie.
Lochem J. M. Terpstra
adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
In juni 1961 nam de heer Haven afscheid als wiskundeleraar van
de Mlloschool in de Schrans in Huizum. De examenklas van 1934
is toen nog eens bijeengekomen en van die bijzondere reünie is
deze foto gemaakt. Op de voorgrond de leerkrachten, de heren
Peters, Haven en Mulder en verder staand: Jo Feikema, Menno
Jansen, Dirk de Jong, Sjoerdtje Gorter, Anne Korfmaker, Jantje
Overdijk, Jouke bij de Ley, Ant Hoekstra, Johan Slauerhof. Lam
mert Gorter, Klaasje de Boer en Richtje Brouwer. "Wanneer de foto
in 't Kleine Krantsje wordt geplaatst krijg ik misschien nog eens
contact met mijn oud-klasgenoten" zo schrijft ons de inzendster,
mevrouw K. van Bergen-de Boer. Welnu, wie weet. Haar adres is:
Hadleystraat2, 1431 SM in Aalsmeer.
