DIKKE LAMPE: WIE HEEFT
HEM NIETGEKEND?
pagina 9
die grote gortzak.
De koetsier Jongma werd ge
beld en voor twaalf stuivers le
verde die zijn klant, mooi ge
huld in't pakpapier, bij zijn
woning af.
De heer Lampe verkleedde
zich en liet zich toen weer te
rugbrengen naar het Oranje
Bierhuis, waar het hele stel nog
belangstellend zat te wachten
op wat er verder gebeuren
ging. Welnu, die honderd gul
den brandden de held van de
avond in de zak en het werd
daar een feest van jewelste.
Daarbij ontstond kennelijk zo
veel lawaai, dat een wat kribbi
ge overbuurman van het Heer-
enwaltje het nodig vond de
politie te waarschuwen: "Jimme
mutte noadig es even kieke bij
Roukema. Der sitte nog altied
een stel skreeuwerds te süpen
en 't is nou al ver over't slui
tingsuur."
EVEN OPLETTE
"Komt in orde" zal de dienst
doende inspecteur hebben ge
zegd, maar omdat hij zelf ook
dikwijls in't Oranje Bierhuis
kwam en wel kon vermoeden,
wie die lawaaimakers waren,
beide hij eerst de kastelein
Roukema nog maar even op:
"Even oplette baas, we komme
der an.
Toen er een tijdje later door
een brigadier en een politiedie
naar bij het Oranje Bierhuis op
de ruiten werd getikt, zat het
hele stel dan ook al zo stil as
muzen op biervaatjes in de kel
der.
Die pliesjes dus onverrichterza-
ke naar 't bureau terug, wél
met een paar glaasjes bier ach
ter de knopen een een beste
sigaar op zak. En toen de kust
weer veilig was, verliet het hele
feestgezelschap de kelder door
het luik, dat op het Heerenwal-
tje uitkwam.
Ze hadden weer een gedenk
waardige avond achter de
rug.
In jonger jaren was de heer
Lampe weliswaar niet slank,
maar toch nog lang zo dik niet
als in een latere tijd en toen
kon hij zich nog uitleven in een
bijzondere liefhebberij: het
kunstrijden op het ijs van de ijs-
club aan de Bleekerstraat.
Daarbij ging hij altijd passend
gekleed in het oude schaatsrij-
derspak: in een duffelse jekker,
bontmuts op het hoofd en een
fluwelen kniebroek met blauwe
kousen.
Tegen het vallen van de avond
moest er noodgedwongen een
eind komen aan de capriolen
van de halve cirkels draaiende
schaatser, wanneer de baan
gesloten werd. De heer Lampe
begaf zich dan, ..en dat was al
tijd raak, naar zijn stamkroeg,
het Oranje Bierhuis aan het
Raadhuisplein.
POMMERANTEN
Dat was indertijd nog in een
zogenaamde Eerste en Twee
de Kamer verdeeld; in de Eer
ste Kamer zaten de pommeran-
ten, de vaste gasten, waartoe
natuurlijk ook onze lapkekoop
man behoorde en in de Twee
de Kamer zaten alle anderen,
toevallige binnenkomers en
klanten, die niet waardig wer
den gekeurd tot de elitegasten
te behoren. "Jou hore niet an
diskant, jou hore aan die kant"
De imposante Eduard Lampe
met zijn karakteristieke gleuf-
hoed, hier in actie als bestuurs
lid van de Nieuwe Leeuwarder
IJsclub "achterde tuun",
werd er gezegd, wanneer ie
mand zich de brutaliteit veroor
loofde om toch in de Eerste
Kamer aan te schuiven.
Op een goede dag kwam Edu
ard Lampe weer van de ijsbaan
en betrad hij in volle glorie het
Bierhuis, dus met die kolossale
bontmuts op en die nogal ver
makelijke kuitbroek aan. Hij
nam in de Eerste Kamer plaats
en daar had een bekende aan
nemer al gauw het grootste
woord.
"Ik geef honderd gulden voor
die broek!" pochte hij terwijl hij
in één teug z'n bier naar bin
nen goot.
"Dan bist koper!" antwoordde
Lampe meteen. "Morgen krijst
die broek tuusbezorgd. Die
honderd gulden geefst mie later
mar es. Ik sien die der wel vor
an, dast daar goed voor bist."
"Niks morgen" reageerde toen
de timmerbaas. "Dalijks uut die
broek en meteen levere, ik sal
die dalijks betale oek!"
Er ontstond toen enig tumult in
de Eerste Kamer, waar de
meeste aanwezigen eveneens
aandrongen op onmiddellijk za-
Dronrijp: Huis Secretaris Johannes Casparis Schik
ledereen in het oude Leeuwarden kende de 'lapkekoopman' Eduard Lampe, een
buitengewoon omvangrijke figuur, die men alleen al door zijn postuur niet over het
hoofd kon zien. Daarbij viel hij in zijn doen en laten ook nogal op - in verschillende
anekdotes, die de loop der tijden hebben overleefd, treedt de heer Lampe naar
voren als een zeer aparte persoonlijkheid.
kendoen - zelfs vanuit de
Tweede Kamer kwamen er
stemmen, die de heer Lampe
aanmoedigden: "Ja, meteen
uut die broek!"
Nu bevond zich toevallig ook
een vertegenwoordiger van de
firma Swildens en Kuipers in
het ploegje lachers en diens
kantoortje stond aan het Heer-
enwaltje, vlak om de hoek.
Voor zes glaasjes bier bood hij
Eduard Lampe een grote lege
gortzak aan. En zie: zo'n zak
was zo gehaald en onder het
oog van alle aanwezigen op
maat geknipt - voor de benen
ging er een flinke hoek uit.
En toen ontdeed Eduard Lam
pe zich onder groot gejuich van
zijn kuitbroek, en stapte hij in
de plaatsvervangende broek,
